260
24 november 1988
niddtschappi jDie sociale sainenhang is nodig oiii niensen de mogel i jkheid
te bieden hun verantwoordelijkheid voor de maatschappij en voor de mede-
mens te kunnen dragen. Verdwijnt die samenhang dan verdwijnt ook veel
onderlinge hulp. De gevolgen hiervan zijn steeds meer zichtbaar.
Kwetsbare groepen komen meer en meer in een situatie van isolement en
armoede.
Ik denk dat er een goed samenspel nodig is van de overheid en van de
burgers om sociale verbanden een nieuw leven in te blazen. Wat het
C.D.A. voor ogen staat is een verantwoordelijke samenleving, waarin de
burgers en hun organisaties hun verantwoordelijkheden weer"oppakken en
inhoud geven.
Laat ik wat voorbeelden noemen binnen onze gemeente.
Veel mensen zijn lid van een woningbouwvereniging. Wat zegt dat lidmaat-
schap: dat men huur en contributie betaalt en daarvoor bepaalde diensten
ontvangtof is er sprake van een duidelijk delen van de verantwoorde-
lijkheid en extra aktiviteiten? Zorgt men samen voor de aanleg en het
onderhoud van een speelveldje en steekt men met vereende kracht de han-
den uit de mouwen om het groen in de buurt wat bij te houden? Vindt ook
het college dit belangrijk?
Een ander voorbeeld. Mensen zijn lid van een kruisvereniging. Ook hier
geldt, dat vaak wordt volstaan met het betalen van contributie en met
het vragen van hulpgoederen en hulpdiensten als dat nodig is. Maar kan
hier ook niet veel meer gebeuren? Ik denk aan het organiseren, op vrij-
willige basis, van een steun-netwerk voor ouderen en gehandicapten op
b.v. wijkniveau. Deelt het college deze visie?
Burgers en hun organisaties kunnen veel meer zelf doen, waardoor de so-
ciale samenhang in onze samenleving in onze gemeente zou kunnen verster-
ken. Uiteraard met de kanttekening, dat er geen gaten vallen in onze
hulp. Met in ons achterhoofd de "verantwoordelijke samenleving" ga ik nu
in op een aantal beleidsterreinen.
Financiën.
Vorig jaar november beklaagde mijn voorganger de heer Van der Hulst zich
erover, dat de raad bij het tot stand komen van de begroting 1988 voor
het eerst sinds vele jaren onverwacht buiten spel was gezet. Dit betrof
ook het feit, dat er geen keuze gemaakt kon worden uit nieuwe projekten,
terwijl in mei 1987 de frakties van C.D.A. en P.H. zich nog voorgenomen
hadden om zo mogelijk ieder jaar nieuw beleid te verwezenlijken. De fi-
nanciële positie was vorig najaar echter zodanig, dat voor nieuw beleid
geen ruimte aanwezig was. Alle toen voorgestelde bezuinigingen moesten
in eerste instantie doorgang vinden, al konden er op het laatste moment
door een kleine meevaller weer enkele ongedaan worden gemaakt. Bij deze
laatste bevond zich het opheffen van het schoolpsychologisch onderzoek
van de brugklasleerlingen van de bijzondere mavo-scholen, welke ophef-
fing toen een jaar is uitgesteld. De C.D.A.-fraktie heeft toen ervoor
gepleit, dat deze besparingsmogelijkheid definitief niet meer aan de or-
de zou komen.
De begroting 1989 is met nog meer pijn en moeite tot stand gekomen.
Er moest nu een gat van rond één miljoen gulden worden gedicht, boven al-
le besparingsmaatregelen welke in vorige jaren reeds zijn getroffen.
De financiële positie van Heemstede begint dan ook zorgelijker te worden.
Slechts door een reeks van maatregelen, waaronder behalve bezuinigingen
ook diverse tariefsverhogingen en door een extra beschikking over de re-
serve van rond f 227.000,-- is het gelukt om een klein voordelig saldo
te creëren. En oiii deze financiële ruimte te besteden heeft de raad zich
