56
30 maart 1989
va" 3 s®pt™ber 1985 stellen Gedeputeerde Staten van Noord-Hol land
zelt dat zij, mede op basis van overleg tussen de provincie en deze
gemeente, begrip hebben voor de argumenten van Heemstede en dat zii
met op voorhand kunpen stellen, dat samenvoeging met
Gemeentewaterleidingen Amsterdam niet aan de uitgangspunten en
doelstellingen van de gewijzigde Waterleidingwet voldoet. Tweemaal
niet_is vo gens spreker positief. Dus samenvoeging met het Amsterdamse
bedrijf voldoet aan de uitgangspunten van de Waterleidingwet. Spreker
mist in het bezwaarschrift een verwijzing naar de door hem geciteerde
passages uit de brief van Gedeputeerde Staten. Spreker vindt dat
jammer, ook al weet hij dat Gedeputeerde Staten in laatste instantie
bewust voor het WLZK hebben gekozen. Maar het kan geen kwaad aan hun
eerder standpunt nog eens te herinneren. Spreker is van mening dat
niet geprobeerd altijd mis is. De CDA-fraktie stemt er mee in, dat het
bezwaarschrift om een verandering te bereiken, wordt verzonden.
De heer Bleekemolen merkt op, dat het in politieke kringen niet
ongewoon îs om hetzelfde wat al gezegd is nog eens een keer te zegqen,
maar dan met andere woorden. Hij heeft daar geen behoefte aan. Spreker
kan zich heel wel vinden in de woorden van de heer Van Schalkwijk die
dat voortreffelijk heeft gedaan en hij ondersteunt van harte zijn
conclusies. Sprekers fraktie is het dan ook geheel eens met de reactie
van het college naar Provinciale Staten.
Wethouder Baar denkt dat hij weinig heeft toe te voegen aan
hetgeen is gezegd. De instemming met het bezwaarschrift vindt hij
plezierig. De heer Van Schalkwijk heeft getracht enkele opmerkelijke
argumenten van de provincie te ontrafelen. Ook het college was
daarover verbaasd en daarmee sluit spreker ook even aan op wat de heer
8r"ijn heeft opgemerkt. Die verbazing was er omdat Heemstede in het
verleden ook overleg heeft gevoerd met de provincie. Hij herinnert
zich nog duidelijk één van die besprekingen, waarbij van de zijde van
gedeputeerden duidelijk werd gesteld dat men kennis had genomen
van onze visie. De conclusie was toen dat Heemstede die keuze had
gemaakt. Waarschijnlijk zou dit niet de keuze van de provincie zijn,
maar zij zouden het Heemstede niet moeilijk maken. Als men dat al eens
een keer heeft gehoord en men wordt dan met dit voorstel
geconfronteerd, dan is men inderdaad hogelijk verbaasd. Dit soort
zaken zou men eigenlijk in het bezwaarschrift naar voren moeten
brengen. Spreker denkt dat het college toch de meest juiste weg heeft
gekozen door te zoeken naar de meest steekhoudende argumenten. Spreker
deelt mede dat het college zich er van bewust is dat Heemstede
misschien nog eens verder moet dan de provincie, ook mogelijk in de
richting van de Kroon. Als het bezwaar bij de provincie onvoldoende
gewicht in de schaal zal leggen, zal de raad hieromtrent een nieuw
voorstel worden gedaan. Spreker stelt voor het door de raad
gesignaleerde nog even in bagage te houden. Het kan misschien nog wel
eens worden gebruikt. De behandeling van het bezwaarschrift bij de
provincie biedt daarvoor ook nog mogelijkheden.
Het ontwerp-besluit wordt zonder hoofdelijke stemmina
vastgesteld.
