41 29 maart 1990
al uitgebreid genoeg aan de orxie geweest. Daar wil spreker het. dus niet
over hebbenHij wi1 het wél hebben over de gehouden proeverij onder
het personeel en de uitslag plus de consequenties van die proeverij. De
v<xjrzitter zelf heeft in de raad van 30 november 1989 gezegd, dat de
meerderheid van het college bereid is de consequenties van de uitslag
van de proef te aanvaarden. De frakties van Hi en het CDA hebben zich
in gelijke bewoordingen uitgelaten. De proeverij is gehouden en de
meerderheid van het personeel vond dat er geen verandering moest komen
in het soort van koffie dat. gesohonken wordt. Dus houden we het bi j de
Douwe Egberts koffie. Het eerste gedeelte van het. ambteiijk advies dat
daarna volgt luidt. dan ook: "Geen wijziging brengen in de koffievoor-
ziening." Daama komt er een nader advies, hetgeen door de voorzitter
in de commissie Algemene Bestuurszaken betiteld wordt als een Salomons-
oordeel. Dit Salomonsoordeel bevat veel elementen van het amendement
dat door de PH-fraktie in de raadsvergadering van 30 november is
ingediend, maar zowel door de frakties van het CDA als de WD zijn
afgewezen. Het volgen van dit Salomonsoordeel zou betekenen, dat allen
die niet mee hebben gedaan aan de proeverij, dus dat zijn o.a.
raadsleden, bezoekers van diverse vergaderingen en bijeenkomsten in dit
hljis, Max Havelaar koffie moeten drinken. De uitslag van de proeverij
zou toch doorslaggevend zijn? Vanwaar dit gegooc.hel? Waarom is het.
advies van de afdeling Inteme Dienstverlening en Burgerzaken terzijde
gesohoven? Spreker vraagt of het juist is dat mensen, die niet met de
proef hebben meegedaan, nu toch Max Havelaar koffie moeten drinken.
Spreker begint het zo langzamerhand een democrat ische kiucht t.e vinden.
Zijn fralstie ivas geen voorstander van de proeverij en is derhalve ook
tegen het Salomonsoordeei
Mevrouw IJsselmuiden zegt, dat het in haar beleving andeis is
geweest; zeker in de commissie Aigemene Zaken. Kr is daar gesproken
over de verzorging van de koffie binnen het raadhuis en dan vooral voor
de ambtenaren. Degenen dus, die het vooral regulier gebruiken. 'l'oen is
ook onmiddellijk gevraagd of, in het. geval het niet. door zou gaan, in
eommissievergaderingen en in raadsvergaderingen de Max Havelaar koffie
gebruikt zou kunnen worden. Aanvankelijk kon dat niet, omdat er dan
verschillende apparaten gebruikt moesten worden. Toen dit echter
wijzigde is spreeksters fraktie meegegaan met het besluit van het
college om eerst de ambtenaren te laten proeven. Zouden die de Max
Havelaar koffie niet willen drinken, dan zou het niet aan de ambtenaren
worden verstrekt. Spreeksters fraktie had dan wel de hoop, dat het bij
alle' andere gelegenheden zou worden geschonken. Spreekster ziet dat
niet als een Salomonsoordeelmaar eerder als een eerste stap.
De heer Geels: "Waarom heeft dan de CDA-fraktie het amendement
van de PH-fraktie in de raadsvergadering van 30 november, waarin dat
duidelijk aan de orde was, niet gesteund? En waarom zegt mevrouw
IJsselmuiden in de vergadering van 30 november dat de uitslag van de
proef over de koffie die geschonken wordt in dit huis tot een besluit
moet leiden?"
De voorzitter zegt het merkwaardig te vinden, dat, aJs er
oorlogen uit.breken in de wereld, dit altijd gaat over koffie en thee.
Ook de Amerikaanse Vrijheidsoorlog begon toen de Amerikanen de Engelse
thee in Boston in het water fiikkerden. Het. is helemaal niet zo gek aJs
we ons dat reaiiseren, want van een kopje koffie hebtxjn we allemaal
verstand, wie we ook zijn en daar hebben we aljemaal een oordeeJ over
Daar komt het gelazer blijkbaar het eerst naar voren. Spreker zal niet
