26 april 1990
80
lk heb nog eens nagelezen wat er vier jaar geleden allemaal is gezegd.
Heel gezellig en in het licht van nu misschien een beetje té gezeliig.
Ik had een droom over mandjes en eieren, die dan portefeuilles moesten
invullen. Sommigen weten dat misschien nog wel. De laatste jaren zijn
misschien het best te kenmerken geweest, omdat de raad en BAW nogal
intensief tezig zijn geweest met het opzetten van de organisatie van
het inteme gebeuren, het eigen apparaat. Na een periode, dat wij
meenden door beleidsplanning en dat soort van maatregelen de verminde-
ring van de ons door het rijk beschikbaar gestelde middeien op te
vangen - de burger moest ininers worden ontzien en het belastingwapen in
Heemstede wordt nu eenmaal niet lichtvaardig uitgezet - hebben we ons
met kracht geworpen op het inteme gebeuren. De rapporten van Bakkenist
en Spits zijn in die periode ingevoerd, toegepast en nog net op de
valreep geëvalueerd. Het gevoelen is aanwezig dat wij nog wel op tijd
zijn geweest met de modemisering van onze werkmethoden. A1 kun je
nooit de vraag beantwoorden hoe je er voor zou staan als je niets had
gedaan. De behandeling van een rekening in comnissie of read is nog
altijd geen hamerslag. Dat is deze week nog weer eens gebleken. En dat
zou toch eigenlijk wel een laeetje die richting uit moeten als alle
technieken die we ons zelf voomemen inderdaad onmiddellijk goed
toepasbaar zouden zijn. Politiek is iets wat niet door techniek te
temmen is, ook al proberen we dat wel. Wat vindt u nou van een
situatie, let welik onthoud mij van een politiek oordeeldat na
wekenlange onderhandelingen in een middelgrote stad in Nederlar»d met
meer dan 100.000 inwoners de vraag door wie de stad de komende vier
jaren wordt bestuurd, wordt uitgemillimeterd naar aanleiding van één
kwestie: of in een polder al dan niet kan worden gebouwd. Wie voelt
zich, denkt u, het meest bekocht? De partij misschien die straks niet
mee mag doen? Dat denk ik niet. Ik denk dat heel wat kiezers, die nog
zijn opgekomen zich bekocht voelen, omdat ze vinden dat het op een
andere manier had moeten gebeuren. Is dat methodisch de manier om te
beslissen over het iedere burger rakende probleem wie straks de stad
bestuurt?
Ging het bij ons zoveel beter en is het wel verstandig deze zaak in de
randgemeente aan te snijden? Waar bemtrei je je eigenlijk mee? Wij
bemoeien ons met elkaars zaken in KennemerlandDaar ontkomen wij niet
meer aan. Wij doen veel samen in het gewest en wij worden zeer
beïnvloed door alles wat er in het epicentrúm Haarlem gebeurd. En hoe
ging het hier? Ik heb niet op de publieke tribune gezeten, dat had
gemogen, maar ik hoor daar niet. Toch krijg je wel een indruk en je
hoort weleens wat en je spreekt weleens met iemand. Men is, denk ik,
zorgvuldig, gewetensvol en met toewijding te werk gegaan. Zo hoort dat
in Heemstede. Maar ook bij ons is enkele weken gepraat over beleidain-
tenties en dergelijke, terwijl vorige week in twee dagen een besliasing
vieldie erop neerkomt dat voor het eerst in vele, vele jaren door een
verkiedzingsuitslag de politieke samenstel1ing van het college zal
veranderen in aantal wethouders en in soort college. Er is nu weer een
partij die niet meedoet in het collegewerk, een periode van afspiege-
ling lijkt ten einde. Het is niet. aan mij om hier een oordeel aan te
verbinden, maar hier dient te worden gesignaleerd - en de vraag (lringt
zich op - of het. proces, of als je wilt het mechanisme voldoende
inzicht geeft aan de burger, die toch ook de kiezer is, waarom het zo
gelopen is. Het formele staatsrecht in ons land bemoeit zich tot nu toe
niet met de wijze waarop de partijen de zaken na een verkiezing
i-egelen. De wat hulpeloze situatie van de Nederlandse burgemeester in
deze dagen is kenmerkendBurgemeestersleed zou je kunnen zeggen. Al
vorl ik dat niet persoonl i.jkwant ik heb heel veel eelt op mijn kleine
