43
(arent) hem de pook geeft. Hij steekt die in het kruit en met
een geweldige slag, die het huisje op zijn grondvesten doet
schudden, gaat het kanon af. Aged P. klemt zich aan de leu
ning vast om niet uit zijn stoel geslingerd te worden en
roepts „Ik heb het gehoord, John, ik heb het gehoord!" Zijn
opgetogenheid is begrijpelijk, want de oude Wemmick is een tik
keltje harthorend, zoals -hij het zelf euphemistisch noemt.
Wemmick knikt hem daarom maar eens hartelijk en langdurig toe.
Het oudje haalt zijn brilletje te voorschijn om zijn zoon de
krant voor te lezen. Veel profijt trekt Wemmick hier niet van,
want behalve dat Aged P.'s stem klinkt, alsof hij door een
sleutelgat spreekt, heeft hij ook nog de neiging om zijn hoofd
of de krant in de brandende kaarsen te steken. Goedmoedig en
onvermoeibaar blijft Wemmick de kaarsen wegschuiven, de krant
uit de vlam houden, de oude heer hartelijk toeknikken, tot
Aged P. zich in slaap leest. Wemmick haalt een blad met gla
zen en een zwarte fles met porseleinen stop:; Aged P. ont
waakt en krijgt wat warms te drinken. De volgende morgen is
het flink aanpakken, al voor het ontbijt wordt het vee en de
hoenderhof verzorgd, de moestuin bewerkt, een wandeling ge
maakt door het park en het fort geïnspecteerd. Te wetens een
varken, wat kippen en konijnen, een broeibak met komkommers,
een stukje grond zo doorgroefd met slingerpaden als een 18de
eeuws calligrafisch opschrift en het kanonnetje. Wemmick
geeft het oudje te verstaan, dat er zonder diens hulp niets
van terecht zou komen. Na een ontbijt van verse warme brood
jes, gebraden worstjes en thee, verlaat Wemmick dit bolwerk
van geluk.
Wemmick wordt op weg naar het advocatenkantoor, waar hij
werkt, een ander mens. Zijn houten gezicht wordt houtiger,
zijn lange dunne mond gaat steeds meer op een brievenbus lij
ken, zijn kleine zwarte oogjes verscherpen zich. Maar ook in
nerlijk verandert hij, de ietwat zonderlinge, goedhartige zoon
wordt een steenharde, droge klerk.
Hij maakt zelf ook een scherpe scheiding tussen „Walworth
sentiment" eh „Official sentiments"spreekt op de zaak nooit
over thuis en thuis nooit over de zaak.
