Goed, iedereen mag daarover denken zoals hij wil, waar we het allemaal over eens waren, was, dat de vaderlandse hutspot "best smaakte» De Heer Wiegel, nu aanwezig, werd nogmaals "bedankt voor zijn postzegelactie. Dit was voor de Heer Jo Beek aanleiding om iets te insinueren» „Bezwadderen", noemt de Life President het. Vervolgens vertelde deze ons'hoe hij door een vermolmd radiotoestel de worstelingen van de Heer Wiegel GEZIEN had» Ontroerd omhelsden de mannen elkaar. De Heer Jo Beek, even wel staande op zijn stoel, voert voort met zijn arm te dreigen en de Heer Marius stond hem vanuit de verte met zijn arm "bij. Maar, eind goed, al goed, deze kwestie werd in Pickwickian sens opgelost en weer „folded Blandois Plintwinch in a close embrace, (Little Dorrit Bk II Ch.10). 'Twee obers zaten veiligheidshalve bij de uitgang aan tafel tjes. Iedereen riep of iedereen vervoer had. Onze auto's wer den vurige stippen. L.G.O.-B. THE MEETING OF THE 7TH OF DECEMBER 1963 IN ZOMERZORG Alsof ze niet weg geweest waren, zo keurig stonden ze op 7 december weer op de parkeerplaats. Het werd een mooi samenzijn. We hebben gelachen en we hebben oude herinneringen opgehaald, want we bestaan nu 7 jaar. Het eerste nieuws was iets vrolijks. We hebben er een olijf takje bij. „Be plain and coherent", zou Mr.Dombey zeggen. Welnu, in spreektaal betekent dit, dat er een baby geboren is» Mevrouw Tonino kreeg een dochter» Moge zij even „inexhaustible" blijken te zijn als Bella's baby Bella. (Our Mutual Friend, Bk IV, Ch.12). De Edwin Drood-prijsvraag werd in herinnering gebracht. Misschien komt er een leeskring in Dordt» Die van Groningen 161

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1963 | | pagina 27