uiting komt in een muzikale rebellie tegen Sikes, waarbij de Dodger bemiddelt mets „better do as you are told. Bill has got a heart of gold, better not to mess with it!" Fagin, die op het toneel minder verdorven is dan op papier, ventileert dan zijn overpeinzingen in „Reviewing the situation's „I'd be the first to say I'm not a saint, I'm finding it hard to be as black as they paint. Can a fellow be a villain all his life? Better settle down and get myself a wife," Maar nees „A Woman, she will nag at me, the fingers she will wag me, the money she will take from me, a misery she'll make from me, I think I'd better think it out again!" Volgt de sterf scene in het werkhuis, waarbij de oude Sally eenvoudigheidshalve onthult, dat Oliver de kleinzoon van Mr, Brownlov; is, Mr.Brumble en Mrs.Corney - hun echtverbintenis komt op het toneel niet aan de orde - haasten zich de groot vader in te lichten. Ook Fancy gaat op bezoek bij Brownlow (in plaats van bij Rose Maylie). en belooft hems „Tonight, between eleven and the time the clock strikes twelve, I will walk on London Bridge and I will bring Oliver'! Dit is de inleiding tot het slottafereel. Fancy zingts „I'll love Bill, right or wrong, but he's so big and strong, and someone else needs mes a child with no one to take his part, I'll take his part, Bill, but cross my hearts I won't betray your trust, though people say I must» I've got to stay true just, as long as Bill needs me". Hier bereikte Georgia Brown het ontroerende hoogtepunt van haar sublieme creatie, Sikes volgt Fancy en Oliver naar London Bridge,ver- moordt Fancy en sleept Oliver mee naar Fagin's den, Brownlow verschijnt, vindt Fancy's lijk en slaat alarm, daarmee de massascène inleidend waarin de woedende menigte, op het spoor van Sikes gebracht door zijn over het toneel sluipende hond, de deur van de Thieves' kitchen openrameit, Sikes over de daken vlucht en daarbij wordt neergeschoten. Als Fagin on vindbaar is gebleken en de menigte is vertrokken om hem in The Three Cripples te gaan zoeken, verschijnt de oude zondaar uit zijn schuilplaats onder de brug en zingts „Can somebody change? It 's possible. Maybe it's strange, but its possible. All my bosom companions and treasures I've left behind. I'll 141

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1963 | | pagina 7