ven, maar het liep toch anders. „Op een keer zat ik met
Harry Verburg, de directeur van de Arnhemse kunstakademie
te praten en die zeis ik geef het uit. Het was de "bedoe
ling dat het een nieuwjaarsgeschenk zou worden voor de re
laties van de akademie, de drukker en mij. Maar toen Bert
Bakker het hoorde "bestelde hij ongezien een paar duizend
exemplaren voor de verkoop".
- Het is dus een aangepaste vertaling. Op welke manier is
dat gebeurd?
„Ik heb het geschreven zoals Dickens het geschreven zou
hebben als hij nu in Nederland geleefd zou hebben.
De bedoelingen zijn wel overgekomen. Ik heb het verneder
landst in details en hier en daar ingekort als het te
lang werd. Maar de geest is niet aangetast. Dickens is
niet verouderd. Als je het vertaalt ga je je pas goed re
aliseren hoe het geschreven is. Dan krijg je bewondering
voor de schrijver, hoe het opgebouwd is, hoe alles in el
kaar haakt."
De litteraire belangstelling van de hoogleraar is veel
omvattend. Zij gaat niet alleen uit naar Dickens, ook bij
voorbeeld naar de zestiende-eeuwse Franse schrijver Rabe
lais. Met drJ.D.P.Warnersmedewerker aan het instituut
van vergelijkend taalonderzoek van de universiteit van U-
trecht, is hij al enkele jaren bezig aan een vertaling van
Rabelais' werk.
„Ik ben meer dan dertig jaar bevriend met dr.Warners enwe
hebben ons zo'n vijfentwintig jaar geamuseerd met Rabelais.
Het plan om een vertaling met commentaren te maken,hebben
we een jaar of wat geleden opgevat en we zijn er al een.
flink eind mee op weg. We verwachten dat het eerste deel
met commentaar over een jaar gereed komt. De in 1931 ver
schenen Rabelais-vertaling van J.A.Sandford is een prach
tig boek, maar het is niet wat we ons er van voorgesteld
hadden"
„Die vertaling is een gigantisch werk. Het wordt een pre
cieze vertaling, de volledige tekst, in een aantal delen
uitgegeven met losse commentaren en die commentaren zul
len heel wat dikker worden dan de vertalingen."
333
