334
„Een roman lees ik nooit, maar ik lees graag gedichten en
ook moderne literatuur; Wolkers en van het Reve "bijvoor-
heelde Met een geval als Buddingh' zit ik een beetje. Hij
heeft leuke vondsten, maar soms gaat hij te ver. Trouwens,
ik ben bijzonder geboeid door het serieuze van de tegen
woordige jeugd." (Uit Haarlem Dagblad van 9 dec. '67)
Wellicht de onthullendste passage uit zijn boek is een
opmerking over Charles Dickens. Niet alleen onthullend o-
ver zijn onderwerp, maar ook wat Pearson zelf betreft, als
mens en als schrijver; „Al vele jaren hield hij me bezig en
de twee dingen, die mij toch weerhielden over hem te schrij
ven, waren deze; de sentimentaliteit, waarmee een aantal
zijner figuren doordrenkt is, en zijn halvegare houding je
gens wat men „gevallen" vrouwen noemt. Naarmate de tijd
verstreek ontdekte ik echter dat, precies als het verheve
ne maar één schrede van het belachelijke vandaan is, het
ook maar een enkele stap is van sentimentaliteit naar e-
goisme." Toen uitkwam dat hij in later jaren zelf een vrouw
had helpen „vallen" en hij de moeder van zijn grote gezin
vitterig en zonder menselijk gevoel behandelde, begon ik
een boeiend verband te vermoeden tussen de uitersten van
zijn verschijning als schrijver en zijn aanleg als mens. En
zo rijpte in mij het besluit zijn vreemde karakter te willen
verklaren, waarbij ik moet zeggen dat ook zijn neiging tot
komedie mij altijd gefrappeerd had. Als merkwaardige mensen
niet drastisch ongelijk waren, zou het niet de moeite waard
zijn hun levens te beschrijven, en al gauw merkte ik dat
Dickens uniek was. Wel bezat hij de eigenaardigheden van
iedereen, maar hij vertoonde ze alle in extreme mate en die
combinatie, vormde een persoonlijkheid die volkomen anders
dan anderen was. Ik kan niet zeggen dat hij me in alles
sympathiek was, maar hij fascineerde mij."
Uit „Hesketh Pearson by himself" (Heinemann, Londen36sh.)
in een artikel van Hans Edinga. „Na bijna veertig boeken 0-
ver anderen koos Pearson zichzelf als onderwerp". Uit de
Elsevier van 16 april 1966.
