- 95 -
'Au Bastille'
Op de laatste business meeting in Blackpool rees ik bij de rond
vraag resoluut overeind om de leden te wijzen op een gevaar, dat
ons van de zijde der Beeken bedreigt. Ik wees er allereerst op,
dat Marius Beek chairman is van de ene Amsterdamse reading-
circlezijn broer Jo van de andere, terwijl deze laatste boven
dien nog President is van de gehele Fellowship in Nederland.
Reeds toen ging er een gemurmel op, dat nog niet zozeer vijandig
was, alswel verwondering tot uitdrukking bracht. Vervolgens
vertelde ik - want het had geen zin meer iets te verbloemen - dat
Frank van Oorschot, chairman van de Haagse circle, een volle
achterneef is van de gebroeders Beek en dat Els Mayer, die in
Haarlem de kring leidt, door haar echtgenoot Flip met beiden
vermaagschapt is. Reeds in dit stadium hoorde ik een dame van 83,
die naast mij zat en er voor haar leeftijd opvallend oud uitzag,
duidelijk 'disgusting' mompelen, terwijl een heer van 96, met een
langwerpig hoofd en een morsig vest, luidkeels 'for shame!' riep.
Door deze bijval aangemoedigd onthulde ik tenslotte, dat de voor
zitter van de circle te Dordrecht niet alleen familie is van de
Beeken, maar dat diens zonen regelmatig met de dochters van
beiden in Artis worden waargenomen, zogenaamd om er de olifanten
te voeren en onder de dekmantel ener goedgespeeldemaar niet
temin doorzichtige belangstelling in de broedgewoonten der daar
aanwezige kolibries.
Het was een gewaagd stukje, want de Beeken zijn in Engeland
immens populair en men wil geen kwaad van ze horen. Ik zette dus
mijn eigen reputatie op het spel, maar ik ben blij dat ik het
gedaan heb. Vijf bejaarde dames, die vlak achter hen zaten,
schoven misprijzend een rij verder terug en de stoelen naast hen
begonnen ook al aardig leeg te lopen. Een weduwe van amper
zeventig, die Jo Beek onafgebroken in het oog gehouden had, begon
zich terstond met Gillis Overbeek te bemoeien en knikte gerust
stellend naar Julia. De Beeken stonden onmiddellijk op om nog te
redden wat er te redden viel, maar hun verweer was zo stumperig,
dat Leo Mason er tenslotte een eind aan maakte. Aan het slot-
diner zag ik Marius nog met tomatensaus rondgaan, terwijl Jo
inderhaast wat beddepannen uitdeelde, maar het was een verloren
zaak. Later zag ik ze alle twee een ogenblik met Staples praten.
Ik schonk er toen geen aandacht aan en heb daar nu spijt van.
Want wat lezen wij in het laatste nummer van 'The Dickensian
bladzijde 185? 'Annual conferences for the next three years were
announced and the meeting accepted with gratitude the invitation
of the Eastbourne Branch for 1965, the Bath Branch for 1966, and
the Amsterdam Branch for 1967.
Vrienden! Moet er nog langer met ons gespeeld worden? Is het niet
genoeg, dat de circle in Eindhoven, die de Tordoirs op het punt
staan te stichten, nü al weer vijf tandartsen telt, terwijl de
zesde in Weert op de loer ligt? Zeker, ze heten zogenaamd geen
Beek, maar dat is gemakkelijk na te gaan. En nu weer dit: de
Amsterdam Branch! Good Heavens! And for 1967! The mentioning of
the date is in itself suspicious. En dat lezen wij Haarlemmers,
nadat we pas driehonderd klompjes met billijke likeur erin hebben
gereed gemaakt, terwijl er nog zeshonderd molentjes met aanzien
lijk gereduceerde ulevellen in de wieken op verpakking staan te
wachten. Het is bitter. Zullen wij doorgaan met het emballeren
van deze op zichzelf reeds waardeloze geschenken of gooien we de
boel er bij neer?
