- 26 - Ivo de Wijs PHILIP PIRRIP (PIP) UIT GROTE VERWACHTINGEN Op zoek naar mijn favoriete personage nam ik in gedachten de werken van Dickens door en onvermijdelijk kwam ik vervolgens terecht bij het boek waarmee ik me het meest ver bonden voel: Great Expectations. Het is niet Dickens' meest geliefde werk, maar het wordt niettemin vaak aangeduid als zijn meest rijpe roman. Het is door omstandigheden het boek dat ik het beste ken. Twee seizoenen geleden heb ik samen met componist Roland Voortman voor de Toneelgroep Theater een musical gesmeed uit de rijke materie. Door 1001 mis verstanden (het orkest paste niet in het decor, het decor paste niet in de schouwburgen, enz.) werd het eindresultaat niet geheel wat ik mij ervan had voorgesteld, maar aan de voorbereidingen denk ik met het meeste genoegen terug. Het was heerlijk om uit het poëtische proza van Dickens echte liederen te maken en om de dramatis personae met de mooiste teksten van de meester in hunne monden ten tonele te voeren. In Great Expectations tref je, als zo vaak bij Dickens, de strijd aan tussen goed en kwaad. De verleiding is groot om het door het The Dutch Dickensian begeerde favoriete personage te zoeken tussen de edele karakters: de smid Joe, de onbaatzuchtige Magwitch, de zuivere Biddy. Joe de smid is van alle goeden zo mogelijk de allerbeste. Hij wordt geteisterd door de afschuwelijke zus van Pip, hij wordt door Pip zelf te London behandeld met misselijk dédain, maar hij blijft zichzelf: kalm, waardig en wijs. De lezer van Great Expectations slaakt een zucht van verlichting als Dickens aan het slot van het boek voor Joe een nieuwe bruid kiest: Biddy. Eindelijk gerechtigheid: als iemand haar verdiend heeft, dan is het wel die brave, brave smid. Joe is goed en blijft goed, maar Pip (Philip Pirrip) vind ik boeiender en herken baarder. Pip maakt een ontwikkeling door. Hij begint zijn moeilijke leven binnen de beperkingen van een tamelijk koest dorpje, wordt vervolgens begiftigd met Grote Verwachtingen, misdraagt zich als een snobistische saletjonker, vergruist de waarden van zijn bakermat, smijt met geld, maar komt door de ontmoeting met zijn ongedroomde weldoener Magwitch tot inkeer. Gelouterd stapt Pip uit zijn lege bestaan: hij blijkt plotseling zorg te kunnen dragen, hij erkent zijn schuld en zijn schulden, hij drukt Joe en Biddy opnieuw aan zijn hart, hij gaat aan het werk. En zowaar, na lange, lange arbeidzame jaren krijgt ook Pip zijn beloning: de mooie Estella, al evenzeer teruggekeerd van haar hooghartige dwaalwegen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1988 | | pagina 32