hij een' breed geranden hoed welks vorm aan ccn suikerbrood
deed denken; hij was met eene enkele veder versierd. De hord.
was met rijm bedekt en het aardmannetje zag er uit, alsof hij,
in bchagclijke rust, twee of drie honderd jaren lang op dienzelf
den grafsteen gezeten had. Hij verroerde zich volstrekt niet, maar
«tak zijne tong uit om gabriöl gtur Ie bespotten en grijnsde lino
aan, zoo als slechts een aardmannetje grijnzen kan
-liet was de echo niet" zcide het aardmannetje.
"Ik kwam een graf graven, Mijnheerstamelde barhci..
«Wat man wandelt tusschcn graven en op een kerkhof rond.
op een' avond als deze
»Wat hebt gij in die flcsch vraagde het aardmannetje.
"Jenever, Mijnheer!' antwoordde de koster, siddcrendcr dan
ooit want hij had dien van smokkelaars gekocht, en vreesde, d.-:
zijn onwelkome gast misschien een kelderrot uit het lijk dn
aardmannetjes was.
»Wie zil alleen jenever te drinken, op ccn kerkhof, op een' avond
als deze?"'
"En wie valt ons dan als onzen wettigen buit ten deel?"
Op deze vraag antwoordde liet onzigtbarc koor, met ccn gezang,
als dat der stemmen van vele koorzangers aan het krachtvol geluid
van het oude kerkorgel gepaard; maar het referein van hetzelve
bestond weder uit de woorden: gabriöl grub! gabriöl grt b!"
"Wel, gabriöl! wat zegt ge er van?"
Met wijd geopenden mond hijgde de koster naar adem.
"Wel, gabriöl! wat zegt gij cr van?" zeidc bet aardmannetje
eene luchtige beweging met zijne voeten makende en de snavel-
zijner schoenen met zóó veel welgevallen beschouwende, alsof hij een
dandy geweest was, die zich in het fashionablcst schoeisel ter
wereld verlustigde.
»Ze zijn zeer net gemaakt, Mijnheer!" hervatte dc koster, half
dood van schrik, «allerfraaist, allerkeurigst; maar ik geloof, dal
ik terug zal keercnom mijn werk af le doen, Mijnheer!"
»\\cl zcide hot aardmannetje, «welk werk?"
«hen grat Mijnheer! een graf delven," slamelde de Win.
- 33 -
'ii wki.'.MAMIErJïJo l> pi: KOSTEK.
Gabriöl scheen beroerd, en was niet in staat te antwoorden
»Wat voert gij hier op Kersavond uil vraagde hel aardman
netje barsch.
«Gabriöl r.rirn! gabriöl umjb!" schreeuwde ccn wild koor van
stemmen, die het kerkhof schenen te bevolken, de koster zag
verschrikt rond er was niets te zien.
"Gabriöl grtjb gabriöl grtjbherhaalden de onziglbarcn. 11<1
aardmannetje staarde den verschrikten koster boosaardig aan, en
borst toen met luider stemme uit:
