Redevoeren om het redevoeren
in de stijl van de Pickwick Papers
Charles Dickens leeft nog altijd voort in Haarlem
Dissidente tak
- 61 -
Godfried Bomans in 1952 als Dickens. Pas in 1956 werd het Dic
kens Fellowship in het leven geroepen. Nog steeds leeft Dickens in
Haarlem voort.
Binnenkort verschijnt weer een jaarlijkse aflevering van The
Dutch Dickensian, dit keer met als thema Dickens and the law,
Dickens en de wet. De redactie is momenteel druk bezig met de sa
menstelling en kondigt bijdragen aan van onder anderen de ver
maarde Engelse professor Michael Slater en Ivo de Wijs. Op be
schouwende wijze zal verder onder meer geschreven worden over
de vertalingen van Potgieter en Theun de Vries van Dickens' werk.
Zo rond 20 december rolt de Dickensian van de persen. Het num
mer is te bestellen bij Stef Lokin, Keizersgracht 554, 1017 EL Am
sterdam. Zijn telefoonnummer is 020 25 73 31. Het themanum
mer kost tien gulden plus portokosten.
De traditionele kerstbijeenkomst van de Haarlemse Dickens Fel
lowship wordt op 10 december gehouden in sociëteit 'Trou Moet
Blijcken' aan de Grote Houtstraat. Te kort dag dus nog om alle
tweeëntwintig delen van de Pickwick Papers te lezen. Maar voor
wie toch al van plan was dat te gaan doen, is de bijeenkomst mis
schien een duwtje in de goed richting... Voor meer informatie kan
worden gebeld naar JJ.C. Kabel, Rustenburgerweg 21, 2061 JA
Bloemendaal.
Volgens de overlevering
heeft Godfned Bomans ja
renlang de Headquarters
van de Dickens Fellowship
Ln Londen wijsgemaakt dat
er in Nederland een uitge
breid netwerk van Dickens-
aanhangers bestond. En dat
zou hij dan hebben gedaan
vóórdat hij in 1956 in
Kraantje Lek besloot tot de
oprichting van de 'Haarlem
Branch'. Geheel in stijl van
de Pickwick Papers bestaat
de Nederlandse tak sinds
dien uit illustere figuren die
graag redevoeren om het re
devoeren. Op een herfstige
zaterdagmiddag treffen we
een stuk of veertig 'ingewij
denen' in café de Rusthoek
in Bloemendaal.
Met een vergeelde eerste
druk van The Pickwick Papers
ais een bijbel voor zich zitten de
leden van de Dickens Fellows
hip bijeen. De rijzige voorzitter,
professor Jan Lokin uit Gronin
gen, opent de vergadering met
de mededeling dat hij door de
Headquarters aan zijn jasje is
getrokken over het organiseren
van een internationale Dickens-
conierentie in 1992. Dat heeft
hij in een onbewaakt ogenblik
toegezegd en daarom moet hij
wel beamen dat al diverse Ne
derlandse comité's zich op de
organisatie hebben gestort. Uit
de zaal klinkt hoongelach.
De tweede mededeling betreft
de ontdekking van (alweer) een
dissidente tak in de Achter
hoek. Een arts in Bronkhorst
heeft het gewaagd een Dickens
Corner in te richten en post-
koetsjes door de omgeving te la
ten rijden. Eigenmachtig optre
den dat niet geduld kan wor
den. „We kunnen geen Sachar-
ovbranch gebruiken", stelt Lo
kin. „Laten we hem vragen lid
te worden, dan kan hij mooi de
o-ganisatie van de conferentie
op zich nemen", stelt een
scherpzinnig lid voor.
Latei; legt Lokin omstandig
uit waarom de afdeling Haar
lem in de traditie van Bomans
de boel in Londen belazert. „In
Engeland zijn ze zo serieus we
tenschappelijk met Dickens be
zig. Wij verenigen de studie
graag met de atmosfeer van The
Pickwick Papers. Als wij ie
mand uit Engeland uitnodigen,
komt-ie ook altijd, omdat hij
weet dat hij een 'jolly good'
weekend heeft."
„De charme van de Fellows
hip is dat het niet stoffig en saai
is. Dickens is soms meer een ex
cuus dan een reden om eens lek
ker te kiften," vertelt de 24-ja-
nge Josee Koning, die Engels
studeert. In tegenstelling tot
Bomans' dochter Eva. die zeg
dat ze 'geboren is in The Fei
lowship', is Josee via een lees
kring in dit erudiete gezelschap
terechtgekomen.
„Je moet je wel zwaar later
beledigen. Als je gauw op jf
teentjes getrapt bent, kan je be
ter niet komen", vertelt me
vrouw Fahrenfort uit Bloemen
daal die sinds 1971 lid is van dt
Fellowship. Een ding is duide
lijk: retorisch steekspel hoor
erbij.
Hoewel ze dat heftig tegen
spreken, is de Fellowship eer
soort theater, een mix tusser
een literaire studieclub en eer
sociëteit waar de humor hoog ïr
het vaandel staat. De tijdloos
geklede obers van de Rusthoek
die met een elegant gebaar eer
blad vol glazen door de klap
deurtjes zwaaien, dragen hur.
steentje bij.
„Als je lid wilt worden moet
je natuurlijk alles van Dickens
weten, maar als je de juiste
geest hebt, mag je ook mee
doen", verklaren de bestuursle
den Kabel en Van Kessel. Zij
traden in 1970 toe en hebben
volop genoten van de promi
nente leden uit die tijd als God
fried Bomans, Harry Prenen.
Nico Andnessen en de gebroe
ders Beek. Ook de dames lieten
zich niet onbetuigd. „Wijlen
Louise Overbeek kende Dickens
uit haar hoofd, al begreep ze er
mets van", vertelt Jan Kabel.
„Elk jaar kwam John Greaves
uit Engeland en die gmg dan ie
mand vragen stellen. Wij zorg
den er voor dat hij altijd Louise
prikte. Zij wist echt alle ant
woorden, van het aantal knoop
jes aan de handschoenen van
die en die tot de kleur van de
sjaal van Pickwick in scer.e zus
en zo. Nooit faalde ze. Na af
loop vroeg ze of ze Greaves tets
mocht vragen. Hij bleef .de
antwoorden schuldig en is hui
lend naar huis gegaan."
Elke bijeenkomst wordt be
sloten met een dmer. „Waarna
wij in opperste verwarm a
huiswaarts keren', stelt Ju-
Lokin.
