'Mensen moeten huiveren bij een scène
van Dickens. Dat heeft hij zo beschreven.'
Rob van Reijn brengt Dickens als
pantomimetheater
Stef Lokin
Een dinsdagochtend in november. Om tien uur
verzamelen de medewerkers van Rob van
Reijn's pantomimetheater zich rond de kof-
fie-automaat in de geïmproviseerde foyer. Als
ik zeg dat ik een afspraak heb met Rob van
Reijn antwoordt iemand dat ik erg bof. Zij
hebben hem in ieder geval in twee jaar niet
gezien. Het maken van afspraken blijkt niet
één van de sterkste kanten van Rob van
Reijn te zijn. Telefonisch heeft hij me de
dag ervoor gezegd om tien uur in de theater
studio op de Haarlemmerdijk in Amsterdam te
zijn. 'Waarschijnlijk is hij het vergeten,'
zegt de zakelijk leider. 'Ik zal 'm even
bellen.' Intussen is op het toneel de repetitie
van Scrooge en Marley begonnen. Tien acteurs
en actrices oefenen danspasjes die de regiseur
voorschrijft. Als Rob van Reijn na elven
binnenkomt is hij heel verbaasd dat er iemand
op hem wacht. Hij komt net van Toon Her
mans die een paar 'mimekindjes' nodig heeft.
'Je wilt zeker vragen waarom ik Dickens
speel' Schaterlachend omdat hij het initiatief
in handen heeft genomen zegt hij: 'Ik denk
dat het een soort nostalgie is uit mijn jeugd.
Ik heb erg veel gelezen als kind. Soms twee
boeken op een dag, ik was bezeten van
lezen. De hele Camera Obscura heb ik
tweemaal gelezen zelfs. Een enig boek dat
niemand meer kent. Dat is een beetje
vergelijkbaar met Dickens, wat sfeer betreft.
Dat is gewoon blijven hangen.
Rob van Reijn (60) is al vroeg in z'n
leven bezeten van toneel. Als kind speelt hij
de helden uit uit zijn favoriete boeken na:
in het echt of met figuren uit de
poppenkast. Voor het toneel lijkt hij niet
geschikt. Rob is 'gezegend' met een dubbele
hazelip. Als hij 19 jaar is ondergaat hij
plastische chirurgie. Zijn uiterlijk is
verbeterd en hij waagt de stap naar het
toneel. Van zijn spraakgebrek maakt hij een
deugd door op het toneel te zwijgen. De
jonge Van Reijn neemt ballet-, acrobatiek
en toneellessen en werkt bezeten aan een
repertoire. Er volgt een lange periode van
'schnabbelen' met veel 'theater op het
biljart'. Thuis in Amsterdam geeft hij
bewegingsleer op de (voorloper van de) Riet
veld Academie en pantomimelessen aan
beginnende toneelspelers en cabaretiers. Een
internationale carriere in Engeland, Frankrijk
en Duitsland komt niet echt van de grond en
na een oudejaarsavond in Frankfurt-
'Vierhonderd dronken soldaten en zo'n
vierhonderd Duitse meiden hoofdzakelijk in
- 38 -
