Naar mijn idee echter is zo'n scene (i.e. Pip's eerste bezoek aan Wemmick, zoals in het boek wordt beschreven) heel wat meer waard dan een filmische registratie van het dansen van een wals, een menuet en een horlepiep door Estella en Pip, wat door de regisseur als hoognodig wordt gezien. Miss Havisham De cruciale scene waarin Pip zijn weldoener ontmoet, is gelukkig weer volkomen volgens het boek. ('We lived at the top of the last house, and the wind rushing up the river shook the house that night, When the rain came in with it and dashed against the windows, I thought raising my eyes to them as they rocked that I might have fancied myself in a storm-beaten Finlay Currie (Magwitch) en Anthony Wager (Pip) lighthouse.') De regen en de wind die in de donkere nacht tegen de ramen slaat en ook de beschrijving van de ex-convict Magwitch, worden met het boek in de hand gevolgd. De Magwitch in de film heeft bovendien in de film een echt piratenlapje voor zijn oog en torent met zijn lengte hoog boven Pip uit, wat wel een aardige toets is om hem gepast angstaanjagend te maken. Hier wordt een man getoond, zo sinister als maar mogelijk en daarbij nog een kolossale reus! Het laatste gesprek dat Miss Havisham voert met Pip, voordat ze ernstige brandwonden oploopt van een brandend houtblok uit de open haard, en waar ze aan zal bezwijken, meende de regisseur te moeten laten eindigen op een querulante noot. Boze woorden worden gesproken door Pip omdat Estella door toedoen van Miss Havisham zo hard en ongevoelig is geworden en daarom getrouwd is met de bruut Bentley Drummie. Er is dus geen sprake van emotionele toenadering tussen Pip en Miss Havisham in de filmversie. De setting in de scene is trouwens wel erg mooi; de lange tafel die al jaren gedekt staat voor het bruiloftsmaal met de enorme spinnewebben die als flarden bruidssluier overal zijn aangebracht. David Lean brengt in deze scene twee belangrijke interpolaties aan, volgens Silver en Ursini. In de eerste plaats suggereert hij expliciet dat Miss Havisham's dood ironisch genoeg onopzettelijk veroorzaakt wordt door Pip. (Pip is boos op haar en door de deur achter hem dicht te slaan, veroorzaakt hij brand doordat een stuk brandend hout uit de open haard valt.) Verder toont Lean ons daarna Pip die neerknielt bij haar lichaam.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1989 | | pagina 51