'Vorige winter heb ik een schrifte lijke avondcursus Lezen en Schrijven gevolgd want ik wil graag commissaris worden. Maar wat gaan er een machtwijde horizonten open als je lezen geleerd hebt!' Tot dergelijke vernietigende sarcasmen voelde de auteur zich, geplaatst tegenover wie hij stommeriken vond, zeer aangetrokken. In het verhaal De vreemde pelgrim*4 waarover we al eerder spraken in verband met spoken en geesten, maar dat in de bundeling chronologisch in 1957 thuishoort, ontmoeten we alleen een 'Pickwickiaanse waard', die 'Het wapen van Devon' beheert. We verne men niet of de man lijkt op Pickwick, of dat het een waard is die in de Papers voorkomt. Uitvoeriger en verdergaand zijn de ontmoetingen met Dickens in Vier Schaduwen en een spook uit 1958. De meeste fragmenten waarin dat weerzien plaatsheeft, doen sterk autobiografisch aan, mede door Hans' kennis van Londen en Dickens' werk, maar ook door zijn belevenis met een Schotse vriendin die er met een Italiaanse musicus vandoor was gegaan, en door haar vader was onterfd. We vinden een en ander in Mary Christmas, een verhaal voor tussen Kerst en nieuwjaar. In Cheapside, in de City van Londen, bevindt zich 'de deftig en statig met eikenhout en rundleer gemeubelde directie-kamer van Messrs Truscotte Pike Strickland, Wijnhandelaren, gevestigd sedert 1788'. Als universeel erfgenaam en alleenheerser resideert daar nu nog de dertigjarige Derick Truscotte, onder vrienden: Pinkie. Hij wordt er terzijde gestaan door zijn secretaresse Mary Christmas. Truscotte's huwelijk is op de klippen gelopen door talrijke amoureuze avontuurtjes van zijn vrouw - 'mijn galblaas' - en recent met een Italiaan: Pietro Ettatore: "Het is een Oud en Gerenommeerd Huis, in welks vergeelde en jaloers bewaarde koopmansboeken uit de vorige eeuw men kan aantreffen zulke literair en historisch welluidende en nog met de ganzeveder gecalligrafeerde namen als Charles H. Dickens, en W.M. Thackery, Lord Peel en Lord Beacons- field." In verband met de kerstvakantie inviteert Derick in arren moede zijn secretaresse, die hij tot zijn eigen verbazing zojuist met 'Mary' heeft aangesproken - zij denkt al langer aan hem als 'Pinkie' - voor een verblijf in een hotel in Beuil, Alpes Maritimes, ter viering van Kerst en Oud en Nieuw. Toevallig gaat Monsieur Carlier daar ook heen met miss Aranea Forster. Die heeft hem voor hun vertrek als kerstcadeau de Franse poedel Nicolas Nickleby geschonken. Beide paren raken in het hotel in gesprek met elkaar. We mogen de Schaduw en Derick even afluisteren: 22 Dora en haar Jip

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1990 | | pagina 24