NOTEN 1. Hendrikus Frederikus van der Kallen, roepnaam aanvankelijk Riekie, later Rieks, tenslotte Hans, werd in Leeuwarden geboren in de stormachtige nacht van vrijdag 19 februari 1904, op een twintigtal meters van de kamer in hotel Amicitia waar hij in de middag van 22 juni 1964 overleed. Zijn pseudoniem bedacht Anton van Duinkerken (Willem Asselbergs) tijdens een feestje ter gelegenheid van het feit dat Hans' eerste roman door Bruna was geaccepteerd. 2. Friese Koerier 4-11-1953: Als kantoorbediende mislukt. Leeuwarder jongen beroemd door zijn detective-romans. 3. Cynthia Isobel Trevor Vickers, geboren in Willesden 2 november 1907. Zij huwde Hans, 'my poor dear Hens', op 23 september 1946; overleed in Wimbledon op 30 november 1986. 4. Spectrum-uitgave, Nederlands van André Noorbeek, deel I, p. 5. 5. Ibid., p. 8-9. 6. Ibid., p. 7. 7. Namelijk op 7 februari 1812. 8. Ab Visser, Schaduw... waarom? in: Het klooster van Sint Jurriaan. Pauwhofherinneringen. Utrecht/Antwerpen, z.j., p. 78. 9. Het s-pookslot aan de Loire, 1936. De opdracht daarin luidt: A ma défunte mère, si loin et pourtant si proche. R. 10. In: De Groene Amsterdammer, 6 december 1989, geciteerd in The Dutch Dickensian volume XI, december 1989, no. 20. 11. In: Vier Schaduwen en een spook, 1958. 12. In: Het klooster van St. Jurriaan. Pauwhofherinneringen. Schaduw... waarom? Utrecht/Antwerpen, z.j., p. 78. 13. Ik dacht aan Dickens' The haunted man. 14. In hun woning in Wetherby Gardens, Londen, beleefden Hans en Cynthia, zoals zij het mij vertelde: 'Fie said to me, just suddenly as you would say, after dinner, or something, he said to me: "You must not be afraid; there is a ghost here. I have seen it. Twice." I do not like... I had never seen a ghost... I said: "A ghost? Well, it could be in a place like this. They are very old houses of course, Wetherby Gardens..." And I said: "But where? What is it?" He said: "Oh, it is an old man. Rather bent. Looks like a care taker, or something like that. And we walked..." There is a rather long passage there... It is a converted flat in a large house. It belonged to an Austrian lady. It was a nice flat, I suppose spacious... And so I said to Hens: "Oh, I wish you had not told me. I do not like this." He said: "But you need not be the least afraid; it is not malivolent. It is a friendly ghost." But one morning, I was going to the bathroom... The bathroom was here... and the kitchen was there... And the bathroom door was open like that... that is the hall... and it was dark, the hall, as a lot of these old London houses are. I had to have the light on all day... And i was cleaning my teeth facing that way... you see. And I saw this old man, very slowly... he wüs bent... He was as Hens had described him! He was bent, and he was old, and he walked still slowly like that... he never looked and I never saw his face... But it was a greyish figure, very grey, grey hair... And I rushed to Hens, and I said: "My god, I have seen the ghost. But... it was nog malivolent, because I was not afraid..." You see, if somebody would have said: This flat is haunted, I have seen a ghost!" I would scream... 28

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1990 | | pagina 30