Daarna begeven Jaggers en Pip zich naar Miss Havisham's kamer om een partij whist te spelen. Sarah Pocket laat verstek gaan en alhoewel het niet met zoveel woorden wordt vermeld, moeten Jaggers en Miss Havisham wel partners zijn.Estella en Pip vormen dus de tegenpartij, die natuurlijk steeds verliest, ondanks hoge kaarten: "What I suffered from, was the incompatability between his cold presence and my feelings towards Estella. It was not that I could never bear to speak to him about her, that I knew I could never bear to hear him creak his boots at her, that I knew I could never bear to see him wash his hands of her; it was, that my admiration should be within a foot or two of him - it was, that my feelings should be in the same place with him - that, was the agonising circumstance." Reeds voor deze passage is gebleken dat Pip zich bij deze ontmoeting met Jaggers onzeker voelt omdat deze de oplossing weet van drie vragen die Pip erg dwars zitten. Namelijk: Wie is Pip's weldoener? Waar komt Estella oorspronkelijk vandaan? En tenslotte: Zijn er voorwaarden in het testament van Miss Havisham, die betrekking hebben op de huwelijkspartner van Estella? Ook de lezer weet het antwoord op deze vragen nog niet. Pip beseft echter wel dat Jaggers daarop niet zou mógen antwoorden.50 Het slot van Hoofdstuk 29 vermeldt dat Jaggers en Pip zich 's avonds in de Blue Boar te ruste begeven in aangrenzende kamers en dat Pip tegen zijn hoofdkussen zegt: "I love her, I love her. But I never thought there was anything low and small in my keeping away from Joe, because I knew she would be contemptuous of him. It was but a day gone, and Joe had brought the tears into my eyes; they had soon dried, God forgive me! soon dried." Waarom kan Pip Jagger's koude aanwezigheid niet verenigen met zijn gevoelens voor Estella? Bij al bezoeken aan zijn voogd in Londen, is hij hij vol bewondering en lof voor hem. Hij vermoedt onuitgesproken kritiek van Jaggers, wiens oordeel hij juist zo hoog schat, op zijn blinde liefde voor Estella die ten dele voortspruit uit gekrenkte trots. Biddy's kijk op zijn gevoelens, geuit tijdens de zondagmiddagwande ling, wezen in dezelfde richting. Dat was nog voor het bekend zijn van zijn grote verwachtingen, dus toen Estella nog volkomen onbereikbaar voor hem was. 51 De avond bij Miss Havisham

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1990 | | pagina 53