Mindere Goden over Dickens
'Leest U ook Engelse schrijvers?'
'Ik ben een groot bewonderaar van
Charles Dickens en verslind zijn
werken zodra ze uitkomen. De
Pickwick Papers heb ik weggegraaid uit
de boekwinkel zogauw er een nieuwe
aflevering uitkwam, ik lach hartelijk om
het zogenaamd moeilijke van Engelse
schrijvers waarmee men altijd in
Holland op de pof lult. Ik lees Byron,
Coleridge en Shelley met evenveel
plezier als mijn eigen brieven, en
Shakespeare versta ik beter dan de
meeste Engelsen.
Marita Mathijsen in gesprek met De
Schoolmeester (Gerrit van de Linde)
1801-1858. CS Literair NRC Handelsblad
9 februari 1990. Gegevens uit het
gesprek zijn ontleend aan de gedichten
en brieven van De Schoolmeester.
'Wie in 1938 met de Amsterdamsche
Bank een relatie wilde aanknopen,
diende met bevredigende referenties te
komen die meestentijds echt werden
nagetrokken. En voor zover het de
afdeling Particulieren betrof, moest er
van enig vermogen - naar de huidige
maatstaven gerekend minimaal een ton,
zou ik denken - sprake zijn. "Banken en
artsen adverteren niet", kwam uit de
mond van onze oudste directeur. Dat
was er echt één van de oude stempel,
rechtstreeks ontsnapt uit een roman
van Charles Dickens. Puntjesboord. En
keihard. Toen één van de
afdelingschefs hem in nerveuze termen
kond kwam doen van het feit dat één
van zijn beambten zich die nacht had
verhangen, was de reactie: "Ei,ei, stond-
ie-debet?"
Herinnering van J.D.Unlandt,
gepensioneerd onderdirecteur Bank
Amsterdam (afdeling Particulieren)
AMRO-bank in Amroscoop 21 december
1989
'Duvvels end, zoals World's end in
vertaling heet, is in veel opzichten een
'ouderwets' boek. Een pil van het genre
dat je, zoals dat heet, 'ademloos'
uitleest; een jongensboek voor alle
leeftijden. Duvvels end is het ideale
medicijn voor wie blasé
is geworden ten gevolge van een
langdurige blootstelling aan literatuur.
Wie het boek leest wordt op slag tien
jaar jonger, en laat zich de hefs tigs te
gebeurtenissen en meest bizarre toeval-
76