ligheden gaarne welgevallen. Charles
Dickens is alive and well and living in
Los Angeles. En hij noemt zich
T.C.Boyle
Hans Bouman 'Droogstaande
melkkoeien. T.Coraghessan Boyle
schrijft als een moderne Dickens', de
Volkskrant 9 maart 1990
(T.Coraghessan Boyle: Duvvels end. Uit
het Engels vertaald door Sjaak
Commandeur. Contact, f49,90.)
Van Dis: 'Lefs generalize it. Should
writers in England take a political
stand?
Mortimer: No...Well...It depends what
you mean by a political stand. I
certainly don't think that any writer
should write party-political propaganda.
The writer's job is to appeal the people
of all political persuasions or religious
persuasions.. Everybody.. But on the
other hand, another kind of broader
front. I think that a writer's work and I
hope that my work is always on the
side of the underdog, is always against
pomposity, bureaucracy, abuse of
power and is always on the side of
compassion, sympathy and
humanity....Broadly speaking... And I
think of that was the sort of role that
Dickens found for a writer, for
instance... and Chekov found for a
writer... And those are the people on
whom I tried to model my career...
Adriaan van Dis in gesprek met John
Motimer in: Van Dis in de IJsbreker
VPRO-tele visie 11 februari 1990
jaar is een essay over de brieven van de
schilder over zijn literaire voorkeu
ren^...) De Tachtigers heeft hij (Van
Gogh red.) naar alle waarschijnlijkheid
niet of nauwelijks gelezen. Wel las hij
uit de buitenlandse literatuur de goede
dingen: Poe, Hoffmann, Rabelais,
Dickens, Renan, Sand, Tolstoj,
Toergenjev, Verne, Diderot, Voltaire.
Dat zijn lectuurkeuze invloed heeft
uitgeoefend op zijn eigen schrijven, is
aannemelijk.'
T.van Deel over Willem Frederik
Hermans: 'Vincent literator'. De Bezige
Bij, Amsterdam. 45 blz. f14,50
Trouw 17 mei 1990
'De journalistieke queeste is een
betrekkelijk nieuw publicitair genre.
Materieel gezien zijn dit soort
speurtochten nutteloos. In de meeste
gevallen vindt de pelgrim niets. De
dorpsstraat is inmiddels geasfalteerd.
Het standbeeld is de prooi der mussen.
Het rustieke landschap van vroeger is
door de industriële revolutie
platgewalst. Het geboortehuis is
verbouwd tot een winkel in fijne
vleeswaren. Het sterfhuis exposeert
louter curiosa: de gebitsprothese van
Dickens, de nachtspiegel van Stalin, het
gehoorapparaat van Kerouac, de bretels
van Enver Hoxha.'
Martin van Amerongen 'Het nut van
het nutteloze' in De Groene
Amsterdammer 18 april 1990.
4-
'Hermans bijdrage aan het Van Gogh-
77
