Hijuelos: 'Ik haatte de mambo'. Oscar Hijuelos over New York, Cubanen en het noodlot. NRC Handelsblad 19 oktober 1990 'In The Quincunx is een groot aantal van mijn persoonlijke obsessies samen gebracht. Tot mijn grote geluk heb ik in deze roman een manier gevonden om die te verwerken. Sommige van mijn obsessies zijn literair, andere misschien psycho-analytisch, weer andere politiek. Ik heb in het boek bij voorbeeld mijn schuld aan Charles Dickens kunnen aflossen. Reeds op mijn dertiende had ik zijn gehele oeuvre gelezen, wat vooral te danken was aan mijn grootmoeder, die Dickens hartstochte lijk bewonderde. Ik heb in mijn boek niet alleen geprobeerd Dickens te imiteren, maar verder te gaan en naar de werkelijkheid van het pre-Victoriaanse tijdperk te kijken. Ik wilde onderzoeken hoe Dickens als Victoriaans romanschrijver het leven van de armen in Londen en op het platteland beschrijft, en hoe het er toen werkelijk aan toe ging. En daarnaast richtte ik mij ook op een meer politiek element, door te kijken naar wat de macht van de grootgrondbezitters nu precies betekende voor de armen. In Engelse romans over die periode lees je niets over de gigantische veranderingen die er toen maatschappelijk plaatsvonden. Het was in die periode dat gemeenschappelijke grond, die duizenden jaren door iedereen was gebruikt, werd ingepikt door de rijken, terwijl de armen ervan werden verbannen.' Hans Bouman in gesprek met Charles Palliser: 'Ik heb alle obsessies in deze roman kunnen verwerken'. Debutant Charles Palliser slorpt in een half miljoen woorden de lezer uit de werkelijheid weg. de Volkskrant 8 oktober 1990. 'A lot of childrenbooks that I like, seem to have been written for one person. If you create the right images, however crazy and silly they might be, you can actually talk about serious things as well and clearly that is what the book is about. The book is, at one level, what is the nature of fiction.' 'I found it a real Dickensian flavour, particularly in the exuberance and exageration of the character, which have elements of truth in it.' 'The thing that is extraordinary about Dickens is that there are incredibly detailed naturalistic elements in which the thing is grounded and from that it leads into something very like surrealism. (...)Because the observed world is so real...' Salman Rushdie over zijn boek Harun and the sea of stories, a fantasy for adults and children. IKON tv 30 september 1990 '(In) de Dickens Fellowship (wordt) uiterst serieus en diepgravend geconverseerd over Dickens. "De Fellowship is een besloten gezelschap, dat doet denken aan de Vrijmetselaars", schat De Jong op afstand in. "Je moet ook een toelatingsexamen afleggen als je er lid van wilt worden. Alleen daarom heb ik nooit een poging ondernomen om me aan te sluiten. Ik 81

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1990 | | pagina 83