Hijuelos: 'Ik haatte de mambo'. Oscar
Hijuelos over New York, Cubanen en
het noodlot. NRC Handelsblad 19
oktober 1990
'In The Quincunx is een groot aantal
van mijn persoonlijke obsessies samen
gebracht. Tot mijn grote geluk heb ik in
deze roman een manier gevonden om
die te verwerken. Sommige van mijn
obsessies zijn literair, andere misschien
psycho-analytisch, weer andere politiek.
Ik heb in het boek bij voorbeeld mijn
schuld aan Charles Dickens kunnen
aflossen. Reeds op mijn dertiende had
ik zijn gehele oeuvre gelezen, wat
vooral te danken was aan mijn
grootmoeder, die Dickens hartstochte
lijk bewonderde.
Ik heb in mijn boek niet alleen
geprobeerd Dickens te imiteren, maar
verder te gaan en naar de werkelijkheid
van het pre-Victoriaanse tijdperk te
kijken. Ik wilde onderzoeken hoe
Dickens als Victoriaans romanschrijver
het leven van de armen in Londen en
op het platteland beschrijft, en hoe het
er toen werkelijk aan toe ging. En
daarnaast richtte ik mij ook op een
meer politiek element, door te kijken
naar wat de macht van de
grootgrondbezitters nu precies
betekende voor de armen. In Engelse
romans over die periode lees je niets
over de gigantische veranderingen die
er toen maatschappelijk plaatsvonden.
Het was in die periode dat
gemeenschappelijke grond, die
duizenden jaren door iedereen was
gebruikt, werd ingepikt door de rijken,
terwijl de armen ervan werden
verbannen.'
Hans Bouman in gesprek met Charles
Palliser: 'Ik heb alle obsessies in deze
roman kunnen verwerken'. Debutant
Charles Palliser slorpt in een half
miljoen woorden de lezer uit de
werkelijheid weg. de Volkskrant 8
oktober 1990.
'A lot of childrenbooks that I like, seem
to have been written for one person.
If you create the right images,
however crazy and silly they might be,
you can actually talk about serious
things as well and clearly that is what
the book is about. The book is, at one
level, what is the nature of fiction.'
'I found it a real Dickensian flavour,
particularly in the exuberance and
exageration of the character, which
have elements of truth in it.'
'The thing that is extraordinary about
Dickens is that there are incredibly
detailed naturalistic elements in which
the thing is grounded and from that it
leads into something very like
surrealism. (...)Because the observed
world is so real...'
Salman Rushdie over zijn boek Harun
and the sea of stories, a fantasy for
adults and children. IKON tv 30
september 1990
'(In) de Dickens Fellowship (wordt)
uiterst serieus en diepgravend
geconverseerd over Dickens. "De
Fellowship is een besloten gezelschap,
dat doet denken aan de Vrijmetselaars",
schat De Jong op afstand in. "Je moet
ook een toelatingsexamen afleggen als
je er lid van wilt worden. Alleen
daarom heb ik nooit een poging
ondernomen om me aan te sluiten. Ik
81