de kleine Amy Dorrit. Hoe fraai deze pro-
duktie ook is uitgevoerd, want dat is ze,
het is verspilling van energie. De twee af
zonderlijke delen zouden moeiteloos in el
kaar kunnen worden geschoven. Laat je
dan de overbodige doublures vervallen,
dan kun je meer romandetails toevoegen.
Je wordt zelfs op een dwaalspoor ge
bracht. Zo is de geruchtmakende, opzien
barende redevoering van Pancks, waarin
hij afrekent met zijn meester, de inne
mende vrek
Casby, ver in
de tijd naar vo
ren geschoven.
Dat kan tame
lijk straffeloos
omdat er in de
verfilming nu
eenmaal geen
sprake is van
een registratie,
maar van wat
de Engelsen
een 'adaption'
noemen. Dat
betekent zoiets
als: je gebruikt
de gegevens die
er zijn en je ziet
maar goed uit
te komen.
Vanzelfsprekend wordt er in deze produk-
tie formidabel geacteerd. Het lijkt alsof
het allemaal zonder grote inspanning ge
beurt. Sarah Pickering is een aandoenlij
ke Dorrit. Precies het schuwe vogeltje dat
we uit het boek kennen. Niet kwetsbaar, o
nee, want zo schuw als zij is, ook zo sterk
is zij. Dat maakt datje respect voor haar
krijgt. Derek Jacobi is de nobele strijdba
re Arthur Clennam, die na zich verkeken
te hebben op de vrouw die hij bovenal
meende lief te hebben, aan het slot van
het verhaal de ware liefde bij Amy Dorrit
vindt. En samen trouwen zij dus in de
Marshalsea gevangenis. Om het even in
het Nederlands te houden, er staat een
prachtig einde in de vertaling die G. J.
Werumeus Buning-Ensink er ooit van
maakte. Het einde nadat Arthur en Amy
in de gevangenis elkaar het ja-woord ga
ven:
'Stil en onopgemerkt gingen zij door de
rumoerige straten, voor altijd verenigd en
gelukkig met elkaar. Zij vervolgden hun
weg in scha
duw en zonne
schijn en het
rumoer ging
door en de
schreeuwers en
de begerigen
en de brutalen,
de koppigen en
de ijdelen, zij
allen
schreeuwden
en vochten en
benijdden el
kaar met het
zelfde misbaar
van altijd.'
Niemand min
der dan Sir
Alec Guinness
speelt in deze
BBC-produktie tweemaal de vader van
kleine Dorrit, ofwel de Vader van
Marshalsea. Dat kun je aan hem wel
overlaten. Hoogtepunt is niet te vinden bij
de episodes waarin hij zich nog in de
Marshalsea gevangenis bevindt, maar
veel later, aan het grote slotdiner ten hui
ze van mevrouw Merdle. William Dorrit is
dan de dood dicht genaderd. Hij voelt zich
niet goed en verbijstert een groot aantal
deftige gasten door hen in een formidabe
le toespraak welkom te heten
op....Marshalsea. Alec Guinness is groots
63
