wing, even then, how great the shock
was, that I had to bear.The know
ledge came upon me, not quickly, but
little by little, and grain by grain. The
desolate feeling with which I went abro
ad, deepened and widened hourly.
When this despondency was at its worst,
I believed that I should die.For
many months I travelled with this ever-
darkening cloud upon my mind."
Er komt een verbetering nadat hij negen
-* maanden op reis is, een symbolische
wedergeboorte dus:
"All at once, in this serenity, great Natu
re spoke to me; and soothed me to lay
down my weary head upon the grass,
and weep as I had not wept yet, since
Dora died!
Na dit keerpunt blijft hij nog een paar
jaar in het buitenland, en ontvangt in die
tijd troostende en opbeurende brieven
van Agnes Wickfield. Dan beseft hij dat
Agnes van hem gehouden heeft, maar
ook dat hij haar liefde niet heeft beant
woord ("I had thrown away the treasure
of her love."), en daarom is het volgens
hem nu te laat. Dit laatste lijkt typisch
voor het romantisch denken van David.
Uiteindelijk trouwt hij toch met haar, en
zij zegt hem dat ze altijd van hem gehou
den heeft. De arme Agnes heeft dus van
zeer nabij moeten meemaken dat de man,
van wie ze hield, verliefd werd op diver
se vrouwen en trouwde met Dora. Zelfs
toen David als weduwnaar terugkeerde,
heeft ze niets laten blijken van haar
gevoelens. Pas nadat David haar zijn
liefde verklaard heeft, komt ze met de
bekentenis: "I have loved you all my
life!"
placid and sweet expression of the lady
whose picture had looked at me down
stairs. It seemed to my imagination as if
the portrait had grown womanly, and the
original remained a child. Although her
face was quite bright and happy, there
was a tranquillity about it, and about her
- a quiet, good calm spirit-- that Thavë
never forgotten: that I shall never forget.
- - - I cannot call to mind where or
when, in my childhood, I had seen a
stained glass window in a church. Nor
do I recollect its subject. But I know that
when I saw her turn round, in the grave
light of the old staircase, and wait for us,
above, I thought of that window; and I
associated something of its tranquil
brightness with Agnes Wickfield ever
afterwards.
De eerste twee zinnen van dit citaat
lijken mij van grote betekenis. Daar
wordt gesuggereerd, wat later werkelijk
heid blijkt te zijn, dat Agnes in belangrij
ke mate de plaats van haar moeder heeft
ingenomen. Haar vader heeft zich sterk
aan haar gehecht en haar aan zich gebon
den, en is bang dat ze, als ze daarvoor
de leeftijd heeft, weg zal gaan en hem
alleen zal laten. Agnes, alhoewel nog een
meisje, fungeert als huishoudster en
draagt de sleutels van huis en kasten bij
zich. Dit valt David meteen op, omdat
zijn moeder in haar tweède huwelijk de
sleutels niet zelf mocht beheren, maar
moest afstaan aan de zuster van haar
man. Het beheer over de sleutels is bij
Dickens vaker een teken van verantwoor
delijkheid 'en volwassenheid, dat we ook
elders tegenkomen (bijv. Esther Summer-
son).
Uit angst dat Agnes hem zou verlaten,
ging Wickfield teveel drinken, waardoor
Uriah Heep invloed op hem kon krijgen,
een invloed die hij gebruikte op zakelijk
gebied maar ook bij zijn poging om mét"'
Agnes te trouwen. In die situatie wilde
Agnes haar vader zeker niet alleen laten,
Tijd om ons te verdiepen in Agnes.
David ontmoet haar voor het eerst in het
huis van haar vader. Als hij binnenkomt,
ziet hij eerst het portret van haar overle
den moeder: - Als-hij dan even riatér-A-tp' - -
nes ziet, lezen we:
"On her face, I saw immediately the
48