wing, even then, how great the shock was, that I had to bear.The know ledge came upon me, not quickly, but little by little, and grain by grain. The desolate feeling with which I went abro ad, deepened and widened hourly. When this despondency was at its worst, I believed that I should die.For many months I travelled with this ever- darkening cloud upon my mind." Er komt een verbetering nadat hij negen -* maanden op reis is, een symbolische wedergeboorte dus: "All at once, in this serenity, great Natu re spoke to me; and soothed me to lay down my weary head upon the grass, and weep as I had not wept yet, since Dora died! Na dit keerpunt blijft hij nog een paar jaar in het buitenland, en ontvangt in die tijd troostende en opbeurende brieven van Agnes Wickfield. Dan beseft hij dat Agnes van hem gehouden heeft, maar ook dat hij haar liefde niet heeft beant woord ("I had thrown away the treasure of her love."), en daarom is het volgens hem nu te laat. Dit laatste lijkt typisch voor het romantisch denken van David. Uiteindelijk trouwt hij toch met haar, en zij zegt hem dat ze altijd van hem gehou den heeft. De arme Agnes heeft dus van zeer nabij moeten meemaken dat de man, van wie ze hield, verliefd werd op diver se vrouwen en trouwde met Dora. Zelfs toen David als weduwnaar terugkeerde, heeft ze niets laten blijken van haar gevoelens. Pas nadat David haar zijn liefde verklaard heeft, komt ze met de bekentenis: "I have loved you all my life!" placid and sweet expression of the lady whose picture had looked at me down stairs. It seemed to my imagination as if the portrait had grown womanly, and the original remained a child. Although her face was quite bright and happy, there was a tranquillity about it, and about her - a quiet, good calm spirit-- that Thavë never forgotten: that I shall never forget. - - - I cannot call to mind where or when, in my childhood, I had seen a stained glass window in a church. Nor do I recollect its subject. But I know that when I saw her turn round, in the grave light of the old staircase, and wait for us, above, I thought of that window; and I associated something of its tranquil brightness with Agnes Wickfield ever afterwards. De eerste twee zinnen van dit citaat lijken mij van grote betekenis. Daar wordt gesuggereerd, wat later werkelijk heid blijkt te zijn, dat Agnes in belangrij ke mate de plaats van haar moeder heeft ingenomen. Haar vader heeft zich sterk aan haar gehecht en haar aan zich gebon den, en is bang dat ze, als ze daarvoor de leeftijd heeft, weg zal gaan en hem alleen zal laten. Agnes, alhoewel nog een meisje, fungeert als huishoudster en draagt de sleutels van huis en kasten bij zich. Dit valt David meteen op, omdat zijn moeder in haar tweède huwelijk de sleutels niet zelf mocht beheren, maar moest afstaan aan de zuster van haar man. Het beheer over de sleutels is bij Dickens vaker een teken van verantwoor delijkheid 'en volwassenheid, dat we ook elders tegenkomen (bijv. Esther Summer- son). Uit angst dat Agnes hem zou verlaten, ging Wickfield teveel drinken, waardoor Uriah Heep invloed op hem kon krijgen, een invloed die hij gebruikte op zakelijk gebied maar ook bij zijn poging om mét"' Agnes te trouwen. In die situatie wilde Agnes haar vader zeker niet alleen laten, Tijd om ons te verdiepen in Agnes. David ontmoet haar voor het eerst in het huis van haar vader. Als hij binnenkomt, ziet hij eerst het portret van haar overle den moeder: - Als-hij dan even riatér-A-tp' - - nes ziet, lezen we: "On her face, I saw immediately the 48

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1994 | | pagina 49