143
de geest van den odder marley.»
Scrock wist derhalve zeer wel dat Mareby dood wasmaar
hij achtte het daarom niet noodig de firma te veranderen,
en de namen Mareey er Scrock bleven nog jaren lang boven,
de deur van het kantoor staan. Menschendie hem niet goed
kendennoemden hem somtijds Marley in plaats van Scrock
maar hij achtte het niet der moeite waard hen uit den droom
te helpen.
Maar wie of wat was nu Scrock Om de waarheid te zeg
gen Scrock was een oude geldwolf, grijpende en schrapende
al wat hij maar grijpen en schrapen kon; stug en stroef
een Nero-niemand8-vriendHet scheen dat zijne inwendige
koude zijn gezigt had gerimpeld, zijn neus gespitst, zijne
beenen verstijfdzijne oogen rood en zijne lippen blaauw ge
kleurd, zelfs zijn hoofd, zijne wenkbraanwen en zijne kin
met rijm bedekt. Uitwendige hitte en koude hadden Weinig
invloed op hem. Geene zomerwarmte kon hem verwarmen
geehe winterkoude hem doen verkleumen; geen noordewind
was scherper en guurder dan hij zelf.
Scrock leefdegelijk zulk een man leven moestzoo een
zaam als eene oester in haro schelp. Niemand hield hem
ooit op straat staandeom op eene gulle manier te zeggen
»Dag, beste vriend Schöck Hoe gaat bet? Wanneer komt gij
eens aan?" Geen man, vrouw of kind vroeg hem ooit naar
den weg, of hoe laat het was. Geen arme sprak hem ooit
om eene aalmoes aanzelfs de honden van blinde bedelaars
schenen hem te kennenen trokken hunne meesters voor
hem uit den weg.
Maar wat ging dit Scrock aan? Het was hem integendeel
juist naar zijnen zin, dat hij van niemand last had.
Eens bet was daags vóór kersmis zat de oude Scrock-
in zijn kantoor. Het weer was vinnig kond en te gelijk mis
tig. Hij hoorde de menschen op straat in hunne handen
slaan en met hunne voeten stampen, om zich te verwarmen.
Het was juist drie uur geslagen, maar reeds geheel donker;
het was den geheelen dag niet licht geweesten door de ven
sters der kantoren in de huurt zag men reeds lang kaarsen-
branden.
De deur van het kantoor stond openopdat Scrock zijnen
klerk in het oog zou kunnen houdendie in een afzonder
lijk hokje brieven zat te kopiëren. Scrock had een klein
