bb geest va» be» otde» mauley. 147
antwoord. Ik zelf maak geen vrolijkheid hp kerstnisen
ik heb geen geld over om leêgïoopers vrolijk te maken. Ik
help de inrigtingen in stand honden, waarvan ik gesproken
heb5 zij kosten genoeg, en die anders niet kunnen leven,
moeten daar maar heengaan." «Velen kunnen niet, öïi
velen zouden liever sterven." «Als dat zoo is," merkte
Scbook aanlaten zij dan stervendat zou de overtollige
bevolking wat verminderen. En bovendien maar dat zijn
dingenwaarvan ik niet weet." Gij kondt er toch Van
weten," zeide de heer. «Het lijh mijne Zaken niet,*' ant
woordde Sorock. Het is genoegals iemand zijne eigene zaken
verstaat, zonder zich met die van anderen te beinoeijen. De
mijne geven mij altijd wat te doen. Goedenavond, heerenl"
Daar zij duidelijk zagen, dat hier niets te binnen was,
gingen de heeren heenen Scrock hervatte zijn werk met
eenen beteren dttnk van zichzelven en in eene vrolijker luim
dan gewoonlijk. Hij luisterde echter vol wrevel naar het
gerucht op de straat, en vooral naar de bedelkinderen, die
met het zingen van kersliederen eene aalmoes poogden tö
winnen. Zoo werd het later, en eindelijk was het tijd om heft
kantoor te sluiten. Met weêrzin stond Scrock van zijn stoel
open op dit stilzwijgend teekendat zijn werktijd om was
snoot de klerk dadelijk zijne kaars uit en zette zijn hoed op.
Gij zult zeker morgen den geheelen dag Vrij willen heb*
hen?" zeide Scrock. «Als het u gelegen komt, Mijnheer!"
«Het komt mij nooit gelegen, en het is eene onbillijkheid
bovendien. Als ik er u eene halve kroon voor afhieldzoudt
gij zeker denkendat ik u zeer benadeeldehe De klerk
glimlachte flaauw. «En toch," vervolgde Scrock«schijnt
gij niet te denken, dat gij mij benadeelt, als gij mij een dag
voor niet laat betalen." De klerk merkte aan, dat het
slechts eens in het jaar was. «Dat'is geene reden om
iemand eiken vijfentwintigstën December de beurs te ligten,"
zeide Scrock, terwijl hij zijn jas digtknoöpte. «Maar ik zal
u den geheelen dag Wel moeten geven. Kom dan overmor
gen zoo veel te vroeger."
De klerk beloofde zulks, eu Sceock ging brommend heéü.
In een oogenblik was het kantoor geslotenen liep de klerk
zoo hard hij loopen kon. naar zijn huis in Camden Town, om
blindemannetje spelen.
10
15
