- 14- stiefVader, die slaag en straf uitdeelt. Maakt dit hem wars van heterofiele sexualiteit en ervaart hij heterofiele contacten als een bedreiging? Hoe dan ook, het lijkt er toch wel een beetje op dat David, wellicht weg vluchtend voor heterofiele contacten, met James Steerforth contacten aanknoopt, die men latent homosexueel zou kunnen noemen. Steerforth laat in hoofdstuk 6 merken dat hij David graag als meisje zou hebben gekend, een leuk meisje, klein, verlegen en met heldere ogen. Hij gaat zelfs zo ver dat hij David een meisjesnaam geeft: "Daisy" (Madeliefje). In de illustraties van de eerste druk van David Copperfield komt David meisjesachtig over. Men kan zich nu afvragen hoe het komt dat David, die toch de aanwezigheid van een man als een bedreiging heeft gevoeld, de contacten met Steerforth niet vreest. Het antwoord moet mijns inziens luiden dat mr. Murdstone een gevaarlijke rivaal was voor David in hun beiderlei liefde voor een vrouw. Steerforth daarentegen is geen rivaal, geen medeminnaar, maar een minnaar. Vanuit de fabriek, waar hij kinderarbeid moet verrichten, vlucht David, wanneer de nood het hoogst is, naar de wereld der vrouwen, naar zijn tante Betsey Trotwood, die zijn surrogaat moeder wordt. Het is duidelijk dat in deze omgeving, waar mannen geen toegang hebben en mr. Murdstone dan ook smadelijk wordt weggejaagd, David zich veilig voelt. Hier is immers geen man als gevaarlijke rivaal op de achtergrond. De critische lezer zal opmerken dat wij toch mr. Dick tegenkomen, een geestelijk gestoorde man, die door Betsey Trotwood liefderijk in haar huis is opgenomen, aldus voorkomend dat hij zou worden opgesloten in een inrichting. Men dient dan wel te bedenken dat mr. Dick geen echte echtgenoot is, maar een surrogaat echtgenoot, bij wie iedere associatie met sexualiteit is uitgesloten. Mr. Dick is derhalve geen rivaal voor David. Het valt Dickens makkelijk een quasi-huwelijk te beschrijven, waar sexualiteit ontbreekt. Betsey Trotwood is een mannenhaatster, die ook haar dienstbode probeert te trainen in mannenhaat. Zij blijkt getrouwd te zijn geweest met een dronkaard, die haar ruw en wreed behandelde, zodat zij gefrustreerd is geraakt jegens alles wat man is. Wanneer David aan het einde van zijn vlucht de tuin van haar huis betreedt, steekt zij, als het ware castratiebewegingen makend, met de schaar naar hem, uitroepend:"No boys here". Maar wanneer David in huilen uitbarst en zich aan haar bekend maakt, is het tekenend voor haar intelligentie dat zij haar neurotische gevoelens van mannenhaat weet te beheersen. Zij wordt vriendelijk tegen David en neemt hem in huis op. In huis opgenomen door zijn tante Betsey Trotwood wordt David als het ware opnieuw geboren. Als een pasgeboren baby wordt hij ingezwachteld, namelijk in een hoop kleren gewikkeld, en hij krijgt een nieuwe naam: een meisjesnaam, Trotwood. Hij krijgt dus een nieuwe identiteit, maar dan als het meisje, dat hij bij zijn geboorte had moeten zijn, indien het, vanuit haar mannenhaat, aan zijn tante had gelegen. In het daarop volgend stadium van het verhaal ontmoet David Agnes. Hun verhouding is platonisch. Zolang beide kinderen zijn is dit niet verwonderlijk, maar nagenoeg tot aan het einde van het boek, ook wanneer David en Agnes volwassen zijn, blijft hun vriendschap strikt platonisch en zijn zij "broer en zus". Gezien de latent homofiele achtergronden van David is dit natuurlijk zeer voor de hand liggend. Straks meer over David en Agnes.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 1998 | | pagina 14