Ook dat was tegen het zere been van menig Dickensian. Het conflict kreeg, zoals
de redacteur het uitdrukte, "een briljant slot". Els Mayer had haar artikel
opgestuurd naar Prof. Edgar Johnson, hoogleraar aan de City University of New
York en schrijver van de op dat moment beste Dickens-biografie, en om zijn
mening gevraagd. De hooggeleerde man scheef een brief temg, waarin hij aangaf
haar gezichtspunt in zekere gelijkluidende zin behandeld te hebben in het
hoofdstuk over "Great Expectations"m zijn boek "His Tragedy and Triumph". Over
Jaggers dacht hij duidelijk anders: "He is a great criminal laywer, playing the game
according to its ususal conventions of legal strategy". Aan de andere kant ontkent
hij niet dat Jaggers en Wemminck zich duidelijk bewust zijn van hun handelen en
zeker in moreel opzicht schuldig zijn. In die context is de symboliek van het
dwangmatig handenwassen van Jaggers en het Wemminck's optrekken van de
ophaalbrug voor zijn huis veelzeggend. 'They try to escape from it by a
schizophrenic division of their characters into a "professional" and a "private"
self'. Overigens had volgens de professor Dickens wel degelijk na- en doorgedacht,
en opnieuw verwees hij naar zijn boek.
De redactie van The Dutch Dickensian
