would be the only alternative, for if we were to inquire what it is that all these rules have in
common and what it is that marks them off from all other rules administered by our courts, we
should by way of answer find nothing but this, that these rules were until lately administered, and
administered only, by our courts of equity.'
Hij vervolgt dan:
'Therefore for the mere purpose of understanding the present state of our law, some history
becomes necessary.'
Daarvoor gaat hij terug naar Edward I, 13e eeuw. Het past echter niet in het kader van dit
artikel om zover op de geschiedenis in te gaan.
Deze herkomst van 'equity' hield in, dat dit recht slechts aanvullend op de common law
werkte. Common law en equity law waren geen rivaliserende systemen. In beginsel kon de
samenleving zonder equity functioneren, maar niet zonder common law. Doordat equity putte uit
beginselen van de 'civil law', waarin romeins recht was opgenomen, welk recht op het continent
en in het kerkelijk recht gelding had, en de receptie van romeins recht nagenoeg ontbrak in de
common law, werd de verwarring nog groter. In Dickens' tijd werd men zich de nadelen van deze
twee elkaar aanvullende en corrigerende systemen steeds meer bewust. Dit kwam o.a. in uiting in
een parlementair rapport van 1852.
The mischiefs which arise from the system of several Courts proceeding on distinct and in
some cases on antagnostic principles, are extensive and deep rooted. These mischiefs, we believe,
have arisen in part from different principles by which the different Courts are governed, and the
different systems of law from which those principles are derived, and in part from inherent
defects in the powers of the several Courts. A Court of Equity, for instance, acts on the
conscience of the party, and in a great degree administers justice according to the principles of
the Civil Law; while a Court of Law, on the other hand, is governed by the strict legal right, and
rigidly adheres to the principles of Common Law. It happens that, in many cases, parties in the
course of the same litigation are driven backwards and forwards from Courts of Law to Courts of
Equity, and from Courts of Equity to Courts of Law. A defendant in an action at law, who has a
just ground of defence, is often obliged to resort to Equity to control the decision of a Court of
Law, or to restrain the plaintiff at law from proceeding to obtain a Judgment which cannot in
Equity be permitted to be available. (1)
Dickens heeft tegen plagiaat van A. Christmas Carol een proces gevoerd voor de Court of
Chancery. Dat heeft hij gewonnen, in die zin, dat het hof de letterdieven verbood hun publicatie
voort te zetten. Dit was echter een voorlopig verbod, want eerst moest worden vastgesteld, dat
Dickens schade had geleden. Dat kon alleen voor een hof van common law. De letterdieven
vluchtten echter in bankroet en hun andere schuldeisers, vermoedelijk bevriende schuldeisers,
wilden Dickens schadeclaim niet erkennen. Vanwege eindeloze procedures en kosten heeft
Dickens toen van zijn rechtsvorderingen moeten afzien. Dit speelde zich af in 1843 en 1844.
Het zo juist genoemde parlementaire rapport van 1852 schreef over dit pendelen tussen equity
and common law (p3):
Again, very important questions on legal rights frequently arise in Courts of Equity. The
decisions of these Courts bind the right for ever; and the Courts being composed of single
Judges, are naturally unwilling to decide such questions without further assistance; cases are thus
of frequent occurrence where parties claiming equitable relief are sent into Courts of Law before
