At this reply of Sam's the father and son exchanged a complete code of telegraphic nods
and gestures, after which the elder Mr. Weller sat himself down on a stone step, and laughed till
he was purple.
Mr.Watldns Totde werd gearresteerd voor £33.10s.4d.
'Time Tottle was down,' said Mr Gabriel Parsons, ruminating - 'Oh, here he is, no doubt,'
added Gabriel, as a cab drove rapidly up the hill; and he buttoned his dressing-gown, and opened
the gate to receive the expected visitor. The cab stopped, and out jumped a man in a coarse
Petersham great-coat, whity-brown neckerchief, faded black suit, gamboge-coloured top-boots,
and one of those large-crowned hats, formerly seldom met with, but now very generally
patronised by gendemen and costermongers.
'Mr Parsons?' said the man, looking at the superscription of a note he held in his hand, and
adressing Gabriel with an inquiring air.
'My name is Parsons,' responded the sugar-baker.
'I've brought this here note,' replied the individual in the painted tops, in a hoarse whisper;
'I've brought this here note from a gen'lm'n as come to our house this mornin'.'
'I expected the gentleman at my house,' said Parsons, as he broke the seal, which bore the
impression of her Majesty's profile as it is seen on a sixpence.'
'I've no doubt the gen'lm'n would ha' been here,' replied the stranger, 'if he hadn't
happened to call at our house first; but we never trusts no gen'lm'n furder nor we can see him -
no mistake about there' - added the unknown, with a facetious grin; 'beg your pardon, sir, no
offence meant, only - one in, and I wish you may - catch the idea, sir?'
Mr Gabriel Parsons was not remarkable for catching anything suddenly, but a cold. He
therefore only bestowed a glance of profound astonishment on his mysterious companion, and
proceeded to unfold the note of which he had been the bearer. Once opened and the idea was
caught with very little difficulty. Mr Watkins Tottiehead been suddenly arrested for 33/.10j.44
and dated his communication from a lock-up house in the vicinity of Chancery-lane. {A Passage in
the life of Mr Watkins Tottle, Ch.2., Sketches by Bof)
John Dickens werd gearresteerd op 'Mesne Process'. Hij was niet voor een rechtbank
verschenen. Het had geen zin een beroep op de rechter te doen, de 'deed' was onweerlegbaar.
4. De Sheriff en zijn beambten.
De sheriff ontving geen salaris. Vóór hij werd benoemd moest hij aantonen een behoorlijk
vermogen te bezitten, waarop schulden konden worden verhaald. Zijn inkomsten bestonden uit het
verhaal van zijn onkosten op o.a. de gearresteerde. Een arrestatie geschiedde meestal door een van
zijn beambten. De sheriff kreeg daartoe een schriftelijke opdracht van de rechter, b.v. de 'writ
Capias ad Satisfaciendum'. Wooler (1836) schreef: 'Capias and Satisfaciendum (or Ca.Sa. as it is
termed) is a writ of execution, on the record of a judgment where there is a recovery in the courts
of Westminster, of debt, damages, &ct, commanding the sheriff to take te body of the defendant to
satisfy the verdict.' Arrestatie, beslagleggen en borg aanvaarden waren voor de sheriff dus risicovolle
zaken. Indien hij of zijn beambten iemand lieten ontsnappen, was hij, de sheriff, verantwoordelijk
aan de schuldeiser, of bij een criminele zaak aan de koning. De sheriff was ook nooit zeker of hij zijn
onkosten zou kunnen verhalen. Zo was voor hem de verleiding groot om niets te doen en te
melden, dat er geen goederen waren om in beslag te nemen (nulla bona) of dat de aan te houden
