"Bravo! Heel over toe - cut and shuttle - pay away at it, Zephyr! I'm smothered if
the Opera House isn't your proper hemisphere. Keep it up! Hooray!"
...„the room -was shaken with such violence that the windows rattled in their
frames, and the bedsteads trembled again...
On the floor of the room, a manwas performing the most popular steps of a
hornpipe, with a slang and burlesque caricature of grace and iightness, which,
combined with the very appropriate character of his custom, was inexpressibly
absurd. Another man, evidently very drunk...was sifting up„.warbling as much as
he could recollect of a comic song, with the most intensely sentimental feeling
and expression; while a third.„was applauding... (ch.41).
Het kon inderdaad heel vrolijk toegaan. In 1821 beklaagden Colonel J.Baylay,
Captain F.Loftus en enkeie anderen zich voor de Court of King's Bench over de
hilariteit 'until the first cock' in de koffiekamer, waar de Colonel boven woonde. Zij
klaagden de Marshal en diens personeel aan wegens wanbeheer. De Marshal had
de Colonel aangeraden een andere kamer te vinden, opdat de gevangenen niet -
massaal wraak zouden gaan nemen voor zijn inmenging, b.v. door 'pomping'. In
1827 ging hef enige dagen vrolijk toe in de King's Bench Prison. Er werd een
schijnverkiezing gespeeld voor de 'borough of Tenterden' waarbij echte
parlements-verkiezingen werden nagebootst met kandidaten, tegenkandidaten,
stem-menwerven en verkiezingen. Het ging zo vrolijk toe, dat toen een crediteur
zijn schuldenaar er opzocht, hij allemaal glunderende gezichten zag en daarop de
man ontsloeg, omdat hij verwachtte buiten de gevangenis hem eerder tot betalen
te kunnen brengen. (Aldus The Times in een artikel King's Bench Prison van 17 juni
1827}
De vrouw van een gevangene overleed bij hem in de Fleet in april 1842. Zij hieid
van drank. De avond voor haar dood, had zij nog twee kennissen ontvangen, die
haar op gin onthaalden. Toen zij weggingen, ging de vrouw slapen en haar man
"smoked his pipe and sang". (Coroner's Report, The Times 1842, April 1.)
"Are you going trhough the Court, sir? Inquired Mr. Smangle,
"Through the what?" said Mr. Pickwick.
"Through the Court - Portugal Street - the Court for the Relief of you know."
"I fear not," replied Mr. Pickwick. "I refuse to pay some damages, and am here
in consequence."
"Ah," said Mr. Smangle, "paper has been my ruin."
"A stationer, I presume, sir?" said Mr. Pickwick, innocently.
"StationerNo, no confound and curse me Not so low as that. No trade.
When I say paper, I mean bills,"
"Oh, you use the word in that sense. I see," said Mr. Pickwick.
"Damme A gentleman must, expect reverses," said Mr. Smangle. "What of
that? Here i am in the Fleet Prison. Wellgood. What then? I'm none the worse
for that, am I?"
"Not a bit," replied Mr. Mivins. And he was quite rightfar, so far from Mr.
Smangle being any worse of if, he was something the better, inasmuch as to
The Pickwick PapersVan twee van de nachtelijke gezellen van Mr.Pickwick
wordt meege-deeld, waarom zij in de gevangenis zaten:
