langst geleden twee gevangenen huisvestte. Alle drie gevangenissen kenden dit
rotatiesysteem. Bij de King's Bench Prison constateerde het parlementair comité
echter zoveel uitzonderingen op deze regel, dat het hele rotatiesysteem een kwestie
van begunstiging en profijt trekken werd.
We moeten aan de officiële regels t.a.v. chummage niet te veel waarde
hechten. Het interessante is echter, clcit het systeem als zodanig juridisch
onderbouwd is, Hoewel de regels niet erg stipt werden nageleefd, en cle
gevangenbewaarders er een stevige duit aan verdienden.
In de King's Bench waren in 1815 van de 192 kamers, bij 440 gevangenen, 80
kamers enkel bewoond. In 1809 verklaarde de Marshal van King's Bench Prison, dat
er acht 'State Rooms' waren met ieder één bewoner en die bewoner betaalde
ingevolge een regel van het gerechtshof per week een halve crown. Alle andere
kamers kostten voor één persoon een shilling per week. In de kamers, clie niet cloor
één persoon werden bewoond zaten wel zes of meer bewoners, vooral uit de
armere klassen.
Grant (1840) geeft ons een duidelijker beeld, hoe onduidelijk voor hemzelf en
daarmede voor ons ook:
It was some time before I could comprehend it: I shall explain it as well as I can.
When a prisoner is first confined within the walls, he is entitled to what is termed
a "chum ticket", which is a small piece of paper on which one of the officers of
the prison, called the chummaster, writes the name of the party, and the
number of the room in which he is to be "chummed". With this ticket he
proceeds to the room in question, and showing it to the inmate, tine latter must
either share his apartment with him, or pay him five shillings, byway, as the
phrase goes, of purchasing him out. If the newcomer be offered the five
shillings, he is compelled to take it, and then go and provide himself with the
share of some other room, as best he can. The chummaster generally takes
care to chum a poor prisoner, to whom the five shillings must be a great object,
on one who is able to purchase him out. There are always a number of poor
people in the place who will be glad to let any new prisoner have a par t of
their room for one shilling or eight-pence a week; so that the new prisoner gains
four shilling or fhree-and-sixpence per week by the transaction. When the prison
is full, the previous inmates are liable to have two persons chummed on them,
so that, if they are desirous of possessing their room to themselves, they must
pay ten shilling a week to the "chums", exclusive their own shilling in the shape
ot rent to the marshallThe anxiety of the poorer class of prisoners to save a
few shilling per week, by congregating together in one room, has often led to
six or eight persons vegetating together in a dark dirty apartment, measuring
only sixteen by nineteen feet. In other cases, the same desire to save a trifle
wherewith to administer to the necessities of the belly, leads numbers ot the
poorer order of prisoners to sleep on the benches in the taproom, without any
other covering than their clothes
Grant verhaalt nog van een bijzonder soort ticket, een "iri-chum-ficket" en een
afwijkende volgorde van chumming, waarbij cle langst gevangenen het eerst een
nieuwe gevangene bij zich krijgen. Dit verhaal maakt cle gang van zaken nog
onduidelijker. Er blijkt kennelijk zoveel onduidelijkheid te zijn, dat een chummaster of
andere gevangenbewaarder heerlijk kon knoeien, al zegt Grant dat er niet bij.
