DICKENSIANS OP ZOEK NAAR DE VERDWENEN ZWOLSE BRANCH
Najaar 2005 no. 54
door Guus de Landtsheer
Op zaterdag 18 juni was het dan zover.
Eindelijk zou de sluier verwijderd worden
die lag over een geheim waar in Haarlem
al decennia lang onderzoek naar wordt
verricht, namelijk het raadsel van de
geheimzinnige verdwenen Zwolse Branch
van de Dickens Fellowship.
Er zouden zich in het oosten van ons land in een
ver verleden Dickensians hebben opgehouden,
die waren losgerukt van de Haarlemse
moederbranch. Dat dit slecht moest aflopen was
natuurlijk op voorhand al vast te stellen, maar
onervaren en nog vol pioniersgeest zoals het volk
daar in het wilde oosten leeft, kunnen we
achteraf een zekere bewondering voor deze
vermetele lieden niet onderdrukken. Zoals het met
tot overpeinzingen over de geschiedenis van deze
stad.
Zo aanschouwden wij de gevels van diverse oude
de meeste avonturen afloopt ging het helaas ook monumenten, terwijl onze voorzitter voorlas hoe
in dit geval; na enkele jaren werd er niets meer dit allemaal zo gekomen was en stonden we even
van deze dwaze onderneming vernomen. Wij in stil bij het borstbeeld van de dichter Potgieter
Haarlem gingen er daarom van uit dat de ,(1808-1875). Even dreigde het mis te gaan toen
waaghalzen eenvoudig uit de geschiedenis zijn de vrouw van de redacteur een winkel ontdekte
verdwenen. Kennen we niet allemaal het verhaal waar men zich erop beriep echte Zwolse balletjes
van onze dappere voorouders: de Batavieren? te verkopen. Nadat zij met een papieren puntzak
Kundige strijders en nuttige bondgenoten van de gevuld met deze balletjes naar buiten kwam, was
Romeinen, die volgens de bronnen uitstekend
konden vechten, paardrijden en zelfs zwemmen.
Verdwenen zijn zij; opgegaan in de wereld van
mythen, sagen en legenden waar hun lot alleen
nog als waarschuwing voor onze jeugd kan
dienen. "Go west, young man, and grow up with
the country", Ga dus vooral niet naar het oosten!
Hoe wanhopig, dom of verblind door overdreven
bekeringsijver moest men wel niet zijn om deze
wijze raadgeving in de wind te slaan. "East is
East, and West is West, and never the twain shall
meet"!
U kunt zich dus wel voorstellen dat het groepje
Dickensians van de Haarlembranch niet groot was
dat zich in hotel Wientjes in Zwolle om 14.00 uur
óp het terras aldaar verzamelde. Klein jawel, maar
met de zucht naar avontuur in de ogen en vol
vertrouwen in hun leider en gids: onze president.
Zoals altijd had het bestuur zich uitstekend
voorbereid en de taken kundig verdeeld. De
secretaris had het nodige verkennende
Vooronderzoek gedaan, de president had zich van
hllerlei nuttige reisgidsen en wandelschoenen
voorzien, zijn vrouw legde de expeditie voor de
thuisblijvers vast op video en de penningmeester
dekte de achterhoede zo meesterlijk dat hij
gedurende de hele dag niet in Zwolle of omgeving
is waargenomen. Een wandeling door het centrum
van Zwolle verschafte het gezelschap heel wat stof
het gezelschap Dickensians niet meer te houden.
Pas nadat iedereen op een Zwols balletje stond te
zuigen wist de voorzitter de orde te herstellen. De
welverdiende verkoeling op een terras, want het
was warm die dag, bracht pas de te zeer verhitte
gemoederen as weer tot rust. Tijdens het diner
bleek weer eens hoe goed onze secretaris zijn
onderzoek had verricht. Als gast bleek namelijk de
heer Hannink, één van, of misschien wel dé
oprichter van de Zwolse Branch aanwezig te zijn.
Dat hij heel wat had uit te leggen behoeft geen
betoog. Onze Dickensians waren er stil van. Vooral
de informatie over de zwaarte van de examen dat
men in het grijze verleden moest afleggen
alvorens lid te kunnen worden van de branch deed
menigeen huiveren. Dit was overigens geen
onaangenaam gevoel, want uit de temperatuur in
het restaurantDe keuken van Neeltje" bleek wel
dat de kok nog achter ouderwets hoge vuren
stond. Wat de redacteur verder nog uit het betoog
van de heer Hannink is bijgebleven is dat het
oproerig gedrag van onze leden rond de Zwolse
balletjes bepaald geen uitzondering in deze stad
bleek te zijn. Er moet een onmiskenbaar
revolutionaire atmosfeer heersen waarvan de
oorzaak nog niet helemaal duidelijk is, of het
moeten toch die balletjes zijn. Zo is in Zwolle de
SDAP de echte sociaal-democratische voorloper
van de PVDA in 1894 opgericht. Maar al eerder
3
2
The Dutch Dickensian Volume XXV
