CHARLES DICKENS EN WILLIAM MAKEPEACE THACKERAY
Twee literaire leeuwen in Londen en een circus van ijdelheid
door Liesbeth van Aalst
Zijn opmerking staat voor vele van zijn
bewonderaars en biografen; Thackeray was
'a man of mystery'. Victoriaanse
letterkundige George Hodder komt tot de
conclusie: '..there is an exeptional difficulty
in regard to Thackeray, in as much as there
were few, whom he allowed to know him, in
the true sense of the phrase....'.
Hij adoreerde zijn moeder, zijn
schoolmaatjes vomden hem een wat luie,
maar levendige knaap, die zijn
schoolboeken sierde met karikaturen, en
tijdens zijn studie in Cambridge werd hij
op handen gedragen vanwege zijn warme
natuur en hoffelijke manieren. Voor zijn
aristocratische bewonderaars in de jaren
vijftig was hij 'the best kind of literary man,
gentlemanly and an ornament of
dinnertables'. Hij was tevens onzeker over
eigen kwaliteiten en kwam daardoor vaak
arrogant en cynisch over. Zijn rellen met
Dickens, Forster en andere eminente
Victorianen gaven aanleiding tot veel
onbegrip en vijandigheid naar zijn persoon.
Winter 2005 no. 55
'I do not think we yet know, how great a
man he was'; posthuum gesproken
woorden over Thackeray door Anthony
Trollope (1815-1882), succesvol schrijver
van 47 romans1, met niet zelden een
oplage van 100.000. Een groot
bewonderaar van Thackeray; tot zijn dood
sierde een buste van de schrijver zijn
bureau.
Geboren in Calcutta (1811), werd de kleine
William op 5jarige leeftijd naar het moederland
gestuurd voor een opvoeding tot gentleman.
Onafgemaakte studies Rechten en Journalistiek
(Cambridge) en Kunst (Parijs) met in vrije tijd wat
schrijven en schetsen, verschaffen ons een beeld
van een zorgeloze flierefluiter; een aanzienlijk
fortuin, van zijn vader geërfd, zal hier zeker een
rol hebben gespeeld. Echter, een gokverslaving en
verkeerde beleggingen, rekenden al snel af met dit
obstakel naar een carrière; zijn huwelijk met de
achttienjarige Isabella Shawe, dat na vijfjaar
uitliep op haar ongeneeslijke krankzinnigheid,
belastte hem met de opvoeding van twee dochters
(een derde dochter
overleed als kind) èn de
verzorging van Isabella.
Zij belandde, na een
aantal dure
buitenlandse 'sanatoria',
bij een bevriende
familie, die haar
liefdevol verzorgde. Er
is nooit een scheiding
uitgesproken en
Thackeray heeft tot zijn
dood een bijdrage
geleverd in de kosten van haar levensonderhoud.
In het begin van de jaren veertig werd Thackeray
een arme freelance schrijver van artikelen in
tijdschriften. Uit die periode stamt ook zijn
kennismaking met Dickens; na de zelfmoord van
diens illustrator Seymour, bood Thackeray hem
wat schetsen aan voor de volgende afleveringen
van de Pickwick Papers. Deze werden afgewezen.
Na wat succesjes in 'Fraser's Magazine' en 'Punch',
verscheen in 1848 zijn meesterwerk: 'Vanity Fair:
Pen and Pencil sketches of English Society', een
Mr. Joseph entangled
Illustrator; William Makepeace Thackeray
Illustration to Chapter 1. Thackeray Vanity Fair
Bron:
http://www.victorianweb.Org/graphics/thackeray/4.1 .html
1 - Chroncicles of Barsetshire/ Palliser Novels
1
2
The Dutch Dickensian Volume XXV
