mittee on the army before Sebastopol, een
onderzoek in opdracht van het parlement. De
zegslieden van het ministerie konden er nu
niet meer onderuit en moesten alles beamen.
Er ontstond een ongehoorde publieke veront
waardiging. Dickens heeft een korte opsom
ming uit dit onderzoeksrapport laten verschij
nen in Household Words. Hij liet ook dienst
doende soldaten die op de Krim gelegerd
waren geweest, stukken schrijven voor
Household Words.
In ieder geval had het rapport wel het effect
dat er een verlate actie op gang kwam die het
restant van het leger redde.
de dood ingejaagd. Het zelfde gebrek aan pro
fessionalisme was te vinden bij onderofficie
ren. Veel van deze lieden legden hun functie
neer tijdens het hoogtepunt van de slag en
gingen er vandoor. Meer dan tweehonderd
legden in één etmaal hun ambt neer in decem
ber 54 en lieten sommige regimenten zonder
leiding achter. (Tegenwoordig zou je zeggen
'deserteren'.) Denk hierbij aan de opmerking
van Edmund Sparkler: 'who left the army
because e didn't like it'.
Dus ook bij het leger gold evenals in het
Circumlocution Office het motto: How not to
do it!
Wat was het nu precies tijdens die
'Russian war' zoals Dickens het in z'n
voorwoord schrijft dat hem rechtvaar
digde over de Barnacles en het
Circumlocution Office te schrijven zoals
hij deed?
Ten eerste werd er in het Britse leger uit die
tijd geen onderscheid gemaakt tussen rang en
verdienste. Ambten werden gekocht zodat de
rijken op hoge plaatsen terecht kwamen.
Capabele soldaten die geen geld hadden kon
den geen promotie krijgen. Officieren vonden
het niet bij hun stand passen om voor hun
positie in het leger te studeren. Heel veel offi
cieren ook hoge leidinggevenden waren vol
strekt ongeoefend. Het Britse leger in India
was wel goed geoefend en paraat maar ze
werd maatschappelijk inferieur geacht. Dus bij
het kiezen van kader kregen zeer beperkt
intelligente mensen officiersposten.
In die beroemde slag van de Light Brigade
werden veel manschappen door hun onkunde
Wat smakelijke details over wanpresta
ties van het Britse leger tijdens de
Krimoorlog.
De zwaarden waar de Britse cavalerie mee
moesten vechten waren bot. Tijdens de rituele
oefeningen die ze hielden wilden ze zo veel
mogelijk indruk maken door heel veel geluid
te produceren. De zwaarden maakten veel
meer geluid als de scheden van metaal waren.
Dat maakte de zwaarden bot. Scheden van leer
of hout zouden de zwaarden veel scherper
houden maar de cavalerie wilde een spetteren
de indruk maken daarom werd niet voor deze
materialen gekozen. Dus op het slagveld geko
men hadden de zwaarden slechts de functie
van stokken. De heavy brigade werd in de ver
houding van 6 tot 1 geëlimineerd.
Wat de uitmonstering van de cavalerie betreft
die was uitzonderlijk zwaar nl: 22 stone. De
kleding was wel beeldschoon op kilometers
afstand kon je de cavalerie zien aankomen
door de prachtige opzichtige kleursamenstel-
ling. Bij parades maakte dat een onuitwisbare
indruk maar op het slagveld was de cavalerie
een makkelijk doelwit voor de wendbare licht
bewapende kozakken.
Ook de infanterie leed. Een onderdeel van het
uniform was 'the stock', een hoge stijve kraag
die de bloedtoevoer naar het hoofd blokkeer
de. Wat erger was ze konden daardoor het
hoofd niet draaien, dan moest het hele lijf
mee, anders lukte het niet. Russel vermeldt
een korte mars van 6 mijl naar het slagveld
waarbij zeventig van de negentig mannen
flauwvielen.
The Dutch Dickensian Volume XXVII 26
Overlevenden van de Charge of the Light Brigade
