Dus ook in het leger was er de voorkeur voor
uiterlijke vertoning boven realistische aan
pak.
Weer even terug op die oorlogvoering
De oorlog had dus als doelstelling Rusland
klein te krijgen om zodoende de druk op
Turkije te verminderen. Welnu, toen het
Britse leger aankwam, had het Turkse leger de
Russen zelf al afgeschud. Er was eigenlijk
helemaal geen taak meer voor het Britse leger.
Het Cabinet besloot toen maar om Sebastopol
aan te vallen terwijl ze niets afwisten van de
daar aanwezige Russische troepensterkte. Het
Britse leger bevond zich daarom in een uiterst
hachelijke positie. Ze moesten wachten op
versterking en aanvoer van goederen.
Wat de positie van het Britse leger pas desas
treus maakte was de chaos van de toeleve
ringsorganisaties. Het was voor soldaten heel
moeilijk om uit te vinden wie waarvoor ver
antwoordelijk was. Het belangrijkste departe
ment van toelevering, het 'Commissariat', viel
onder het ministerie van financiën. Dit depar
tement was verantwoordelijk voor toelevering
van voedsel, kleding en onderdak voor man
schappen en paarden.
De parlementaire onderzoekscommissie die
het bovengenoemde rapport schreef, oordeel
de dat het hoge sterftecijfer van de winter 54-
55 te wijten was aan overwerk, blootgesteld
zijn aan kou en natheid, slecht voedsel en
onvoldoende kleding.
De generaal was verantwoordelijk voor het
eerste, het was een onvermijdbaar resultaat
van de gevaarlijke positie van het leger maar
al de andere factoren waren door het
'Commissariat' veroorzaakt. Dit departement
had stoomboten tot haar beschikking die
voedsel en ander materieel had kunnen kopen
op lokale markten zoals Constantinopel en
Balaclava. Er was daar in niets gebrek, en er
was ook geen gebrek aan geld om het te kun
nen betalen.
Toch, hoewel het leger nog geen 7 mijl afzat
van een veilige haven, had het gebrek aan
alles. De troepen stierven met honderd man
per dag.
Wie waren de hoofdschuldigen? De ambtena
ren van het ministerie van financiën brachten
hun eigen inefficiënte werkwijze en slechte
administratie mee. Wat het leger nodig had
was in overvloed en goedkoop in de omgeving
van d^ Krim te vinden. Maar er was een richt
lijn bij dit departement die van de vooronder
stelling uitging dat een leger op campagne zelf
voor vers voedsel en brandstof om op te koken
moest zorgen. Alles wat dit departement deed
was tegen hoge kosten ingezouten vlees hele
maal uit Engeland laten komen.
Er is zelfs een incident bekend dat er in de
haven citroensap en rijst werd aangevoerd op
het moment dat het leger ernstig aan scheur
buik leed. Deze goederen waren niet als voed
sel maar als medische levering bestempeld.
Dus werden deze goederen niet uitgedeeld.
Het departement was niet verplicht om de
algemene bevelhebber te informeren over de
aanw fige voorraden. Het leger wist dus niets
af van deze aanvoer, vanwege bureaucratie.
Meer wantoestanden.
In december, januari, 54-55, waren er 12000
overjassen in voorraad in Balaclava. Maar het
leger kreeg deze jassen niet omdat er een
richtlijn bestond dat een soldaat maar eens in
de driejaar een nieuwe jas kon krijgen. Er
werd niet naar het feit gekeken dat de uni
formjassen tot de draad versleten waren en
dat het leger aan grote kou was blootgesteld.
Op het zelfde niveau is de weigering van het
verstrekken van broeken en kleden terug te
voeren die ook gewoon voorradig waren. Ook
brandstof werd niet uitgereikt met de motive
ring dat de richtlijn zei dat het leger tijdens
oorlogvoering zelf voor brandhout moest zor
gen
De ergste ellende kwam pas nadat de weg tus
sen Sebastopol en Balaclava totaal was vernie
tigd nadat de artillerie erover had getrokken.
De hoofd kwartiermeester had geen soldaten
over en al helemaal geen vakmensen om de
weg te repareren dus voortaan moesten de
manschappen alles zelf dragen, (alle paarden
waren inmiddels omgekomen).
Grote administratieve tekortkomingen werden
versterkt door kleine belemmeringen. Een
