Martin Chuzzlewit: een contractueel succes,
een mislukte uitgave?
72
problemen bij het vertalen van de Pickwick Papers in het Servo-
Kroaats of de prijzen die tegenwoordig betaald worden voor een
buste van Dickens. Verder het laatste nieuws over de Dickens
postzegels, natuurlijk weer de onvermijdelijke professor Owen en de
aankondiging van de film "Dickens's England", met Sir Derek
Jacobi.
In de voorjaars- en zomernummers van The Dickensians staan weer
boeiende artikelen van ondermeer ons medelid Jan Lokin over
"Dickens seen through the eyes of Dutch writers". Ook weer nieuwe
supplementen van de brieven van Dickens, want die blijven
opduiken. We zijn inmiddels toe aan het twaalfde supplement van de
complete verzameling. Het is aardig om te lezen hoe Dickens zijn
brieven soms ondertekende. Naast het bekende "Faithfully Yours"
ook "Believe me, always" "In haste", "Ever affecy", Heartily yours".
Your most affectionate, Pieter de Groot
Paul Ferdinandusse
Martin Chuzzlewit is niet alleen bekend door enkele van de beste
karakters die Dickens ooit schiep, Pecksniff en Gamp, maar ook als
de roman die door het publiek in eerste instantie werd gemeden.
Hierbij enkele achtergronden en gedachten met betrekking tot de
ontstaansgeschiedenis van het werk, en met name het contract tussen
Dickens en zijn uitgever Chapman and Hall, en een poging tot
verklaring van het matige succes..
Alhoewel Chuzzlewitt tot de zgn. middle-romans van Dickens wordt
gerekend, had de auteur pas zeven jaar eerder, in 1835, voor het eerst
onder zijn eigen naam gepubliceerd.
Maar zijn roem was reeds groot, hetgeen ook blijkt uit de
overeenkomst die hij voor dit boek met Chapman and Hall sloot.
Halverwege de 19e eeuw kreeg Trollope zo'n 500 a 600 per titel.
Wilkie Collins was in 1852, mede op aanraden van Dickens,
tevreden met 350 voor zijn roman Basil. Dickens kreeg voor
Martin Chuzzlewitt 4000. Met enkele haken en ogen zoals wij later
zullen zien.
Bovendien hadden alle contracten die Dickens na 1839 sloot een
soort winstdelingsregeling. Winstdeling was niet ongebruikelijk, de
uitgever Richard Bentley maakte daar graag gebruik van, vooral bij
