85
"Our fellow-countryman is a model of a man, quite fresh from
Natur's mould!" said Pogram, with enthusiasm. "He is a true-born
child of this free hemisphere! Verdant as the mountains of our
country; bright and flowing as our mineral Licks (zoutlagen. PF);
unspiled by withering conventionalities as air our broad and
boundless Perearers (prairies.PF)! Rough he may be. So air our
Barrs. Wild he may be. So air our Buffalers. But he is a child of
Natur', and a child of Freedom; and his boastful answer to the Despot
and the Tyrant is, that his bright home is in the Settin Sun."
Hier laat Dickens zien hoe het parlementslid opkomt voor zijn
achterban en ook hier weer in bloemrijke taal.
Het neoclassicisme.
In de periode onder beschouwing was het neoclassicisme de
dominante stijl in de Verenigde Staten. Deze stijlperiode begon in
Europa omstreeks 1750, na de opgravingen van Pompei en
Herculaneum, en werd door de regeringen van de nieuwe
Amerikaanse en Franse republieken geadopteerd als hun officiële
stijl. Immers, de pas opgerichte republieken zochten naar een eigen
identiteit en rolmodel, en vonden dat in de klassieke oudheid. In de
Verenigde Staten zag men de Griekse stadstaatjes als democratieën -
alhoewel De Tocqueville uitlegt dat het aristocratieën waren - en als
het ideale model van een federatie. De staatjes waren zelfstandig
maar vormden met elkaar een eenheid qua taal, cultuur en geloof.
In de Romeinse republiek zag men burgerdeugden op ideale wijze
gerealiseerd, zoals soberheid, vaderlandsliefde, democratisch bestuur
op basis van verdiensten. Dit positieve beeld van de Romeinse
Republiek was ongetwijfeld in belangrijke mate een gevolg van het
boek van Edward Gibson, "The History of the Decline and Fall of
the Roman Empire", waarin hij de deugden van de Romeinen
idealiseert. Zijn boek was enorm populair, en het wordt - zoals u
weet - door Silas Wegg voorgelezen aan Boffin in Our Mutual
Friend.In de Verenigde Staten is het neoclassicisme zeer sterk
aanwezig geweest, we zien dat terug, bijvoorbeeld in hun
staatsinrichting (bijv. de Senaat), in hun architectuur (bijv. het
Capitool, vele regeringsgebouwen, vele universiteitsgebouwen, het
is alles klassieke gevels met zuilen wat de klok slaat).
De Tocqueville raadt de Amerikanen aan om de klassieke schrijvers
te lezen, maar niet na opgemerkt te hebben, dat het - zoals al
vermeld - helemaal geen democratieën waren, en dat de schrijvers
toen, en ook nu, alleen met vrucht gelezen worden door een kleine
elite.
