89
(4) "Mijnheer Jaggers! Een half oogenblikje! Mijn eigen neef is
zoo meteen naar mijnheer Wemmick gegaan om hem alles aan
te bieden wat maar mogelijk is. Mijnheer Jaggers, een half
vierdepartje van een oogenblik. Als je de barmhartigheid kondt
hebben om je van den anderen kant te laten afkoopen - al was
de prijs nog zoo hoog - op geld wordt niet gezien - mijnheer
Jaggers - mijnheer - (Dickens, s.a.3, vert. Mensing, p.79)
(5) "Mijnheer Jaggers! Een ogenblik alstublieft! Mijn eigen neef is
dadelijk naar mijnheer Wemmick gegaan, om hem aan te bieden
wat maar mogelijk is. Mijnheer Jaggers. Een heel klein
ogenblikje. Als u de allergenadigste goedheid zou willen hebben
om u van de andere kant te laten loskopen - al zou het nog
zoveel kosten - op geld komt het niet aan - mijnheer Jaggers,
mijnheer (Dickens, 1952, vert, de Bruin, p. 123)
(6)_"Meneer Jaggersj! Een halve sjeconde! M'n eigenstje neef isj op
dit moment naar meneer Wemmick om 'm te bieden wat of ie
maar wil. Meneer Jaggersj! Een halve kwart van een sjeconde!
Als u sjo barmhartig wou sjijn om van de tegenpartij afgekocht
te worden - wat het ook meer kosjt! - geld sjpeelt geen rol! -
meneer Jaggersj - meneer...!" (Dickens, 2001, vert.
Dabekaussen en Maters)
Aan de eerste woorden uit elke vertaling valt meteen de vertaalstijl
op van elke vertaler. Zo blijven Mensing en De Bruin bij de
standaardtaal, terwijl Dabekaussen en Maters een minder gepolijste
versie op de lezer los laten. Deze laatste gebruiken immers een
sisklank, waar er in het Engels een "th" wordt gebruikt om het
lispelen te verduidelijken. De oudere vertalingen willen vooral de
inhoud correct overbrengen, terwijl de meest recente tekst vlotter en
humoristischer is.
Behalve het register zijn er natuurlijk nog enorm veel elementen die
tussen vertalingen kunnen verschillen. Ze allemaal overlopen zou te
veel tijd kosten, maar graag wil ik nog één bespreken, namelijk de
vertaling van stijlfiguren. Eén van mijn favoriete fragmenten uit het
boek, bevat namelijk herhalingen en alliteraties. Het gaat om een
beschrijving die Pip geeft wanneer hij nog niet lang in Londen is en
aankomt bij Barnard's Inn. Dat hij het er niet meteen naar zijn zin
heeft, blijkt uit het volgende fragment.
(7) 1 thought it had the most dismal trees in it, and the most dismal
spaiTows, and the most dismal cats, and the most dismal houses
(in number of half a dozen or so), that I had ever seen. Thus
far my sense of sight; while dry rot and wet rot and all the silent
rots that rot in neglected roof and cellar - rot of rat and mouse
