159
overeenstemming met het beeld dat wij vaak hebben van die tijd. Zijn
vader was de zoon van een Italiaanse choreograaf die naar Engeland kwam
om in de theaters van Londen zijn geluk te beproeven. Zijn moeder een
dochter van een welgestelde planter die een carrière als actrice en
zangpedagoge begon na de dood van haar man (in het zelfde jaar als de
geboorte van George). Zij sprak vloeiend Frans en George die een
vroegrijp kind was leerde die taal van zijn moeder. Er volgde een
verhuizing naar Parijs waar hij op school ging. Terug in Londen voltooide
hij een tekenopleiding waarna hij klaar was om de culturele wereld van die
stad te betreden. Als kind kwam hij al in huize Dickens over de vloer omdat
zijn moeder regelmatig optrad in de toneelvoorstellingen die door Dickens
werden georganiseerd. Na de nodige baantjes komt in 1851 zijn doorbraak
als journalist als hij een artikel: The Key of the Street ter publicatie in
Household Words aanbied. Dickens plaatst niet alleen het artikel tegen
betaling van £5, maar neemt hem ook aan als vaste medewerker voor dit
tijdschrift. Als Household Words wordt opgedoekt en ingeruild voor Al! the
Year Round gaat Sala mee in deze overgang. Ondertussen zette Dickens
hem in het laatste jaar van de Krim-oorlog in Rusland ook in als
oorlogscorrespondent. Zijn gestage, met de regelmaat van een klok
verschijnende artikelen, commentaren in diverse kranten en tijdschriften en
tussendoor de nodige boeken zorgden voor een zeer behoorlijk inkomen.
Daarnaast stond hij ook bekend als big-spender, connaisseur van eten en
drinken en verzamelaar van kostbare boeken. Toen dat laatste de overhand
in Sala's leven dreigde te krijgen, ten kostte van zijn literaire werk, was er
gedurende enige tijd sprake van een verwijdering tussen hem en Dickens.
Maar in 1858 (na ruim een jaar) verzoenden de twee zich toch weer met
elkaar. Hij slaagde erin zijn verlangen naar een bestaan als bohémien met
een ijzeren werkdiscipline te combineren al lukte het hem niet om zonder
schulden te leven. Tijdens de laatste jaren van zijn leven raakte hij alsnog
echt in financiële problemen en moest hij door de toekenning van een
jaargeld van £100 door Lord Rosbery (Prime minister van 1894 -1895) uit
de problemen worden geholpen.
Zijn werk.
Als we Sala's werk bekijken blijkt dat hij veel van Dickens heeft geleerd.
Ook hij kon met de nodige ironie, compassie en humor schrijven over
sociale misstanden. En ook de zelfkant van de Londense samenleving had
voor hem, evenals voor Dickens, geen geheimen. Ondanks zijn populariteit
werd zijn schrijfkunst door de literaire wereld niet echt serieus genomen.
En hier begint mijn achterdocht toch weer toe te slaan als we het werkje
waar dit artikel om draait ter hand nemen. Iemand schrijft een artikel over
een goede bekende wiens heengaan door de hele natie wordt betreurd. Een
