Een Karst Lied ien Proza
Een Giest Verhaol van Karst
Riempien 1
166
Wezen
In het Drents vertaald door Grietje Snip
Met illustraties van Cruikshank Doré
Um te begunnen, Van Maerle was dood. Dat lee niet de geringste twiefel.
De akte veur zien oetvaort was tekent deur een giestelijke, de koster, de
oetvaortunderniemer en de eerste rouwdraoger. Skraoper zette zien krabbel
d'r under. Zien naom opende deur'n bie de Beurs veur elk stuk waorop hie
zien handtiekening maor zett'n wol. En de aolde Van Maerle was toch zo
dood as 'n pier.
Op de beurs
Wus Skraoper dan dat e dood was? Vanzulfs. Hoe kon dat ook aans.
Skraoper en hij waren al weet ik veul hoe veul jaoren compagnons van
mekaor. Skraoper was zien ienige executeur, zien ienige pennenlikker, de
ienige die recht har op de zaok, zien ienige arfgenaom, zien ienige vrund en
ok nog ies de ienige rouwdraoger.
Skraoper har aait de naom van Van Maerle anhollen. Boven de deur van de
zaok stun nog jaorenlang Van Maerle en Skraoper later is d'r nog een
museum naor vemuumd Mensen die de zaok niet zo goed kenden
spraken Skraoper an as Skraoper, maor ok wal ies as Van Maerle. Hie gaf op
beide benaomingen wal antwoord. Veur hum maokte dat niks oet. Het was
hum um 't zulfde.
