169
tied um je rekeningen te betaolen, zunder 't geld erveur te hebben, een tied,
waarin je jezulf al weer een jaor older en gien uur rieker vuult, een tied um
de boeken op te maken en elke post, in de loop van een hiel dezien
maonden daorin optekend, as een dreigend ding veur je te zien. As ik het
veur het zeggen har,, zee Skraoper verontwaardigd, "dan zul ik elke gek
die rondlup met dat vrolijke Karst op zien lippen, in zien eigen pudding
gaor laoten koken en hum ter eerde bestellen met een hulstakke deur zien
hart. Wis en waorachtig, dat zul ik doen.' "Oom"!
"Neef' antwoordde de oom streng, "vier jij Karst maor op je eigen wieze en
laot mij het op mien manier doen.
"Vieren" antwoordde Skraoper zien neef. "Maor je viert het ja niet"
"Er bint veul dingen, waor as ik van had kunnen genieten, maor waorvan ik
ik moet het bekennen, niet profiteerd heb,"antwoordde de neef. "Daor valt
Karst ok under. Maor ik kan je wal verzekeren, dat ik an de Karsttied, elke
keer as die kwam, nog eem de eerbied ,die an de gewijde naom en
oorsprong verschuldigd bint, doar buuten loatend, teminste aai'j al iets
wat of ie tot de Karst rekent door buuten loaten kan, steeds dacht heb als an
een goeie tied, een vrundelijke, vergeemde, liefdaodige, angenaome tied, de
ienige tied die ik ken in de lange kalender van het jaor, waorin kerels en
vrouwluu asaof het aofspreuken is, onbedwungen hun gesleuten harten
schienen te openen en an de mensken van geringere stand denkt as an
warkelijke reisgenoten naor het graf en niet as an een ander soort van
schepsel underwegens naor een andere bestemming. En daorumme, oom,
al hef die tied mij ok nooit 't geringste stukkien gold of zilver in de buutse
bracht, geleuf ik, dat e mij goed daon hef en mij dat ok zal bliem doen, en ik
zeg: God zegen hum!"
De klerk in het barghok klapte onwilligkeurig in de handen
"Ak van jou nog ien keer geluud heur," zee Skraoper "Kuj Karst vieren met
het verlies van je baon." "Je bent een geweldige praoterd, meneer. Ik vraog
me aof, waorum je gien lid van het parlement wordt."
"Wees niet kwaod, oom. Toe, kom morgen gewoon bij ons eten."
Skraoper zee "Och loop naor deja, dat zee e. Hij gebruukte de hiele
uutdrukking.
"Maor waorum, oom, zeeSkraoper zien neef. "Waorum?"
"Waorum bej trouwt?" vrug Skraoper.
"Umdat ik verliefd was"
"Umdaj verliefd was," schamperde Skraoper, asaof dat 't ienige ding in de
wereld was dat e nog belachelijker vun dan een vrolijke Karst, "goeie
middag!" "Kom op, oom, veur mien bruloft kwamen ie toch ook nooit bij
mij op bezuuk! Waorum geef ie nou dit as reden?"
"Goeie middag", zee Skraoper
