170
"Ik verwacht niks van je, ik vraog je nargens um. Waorum kunt wij gien
vrienden wezen?"
"Goeie middag"
"Het spiet mij van ganser harte, daj zo op je strepen staot Wij hebt nog
nooit een kwestie me mekaor had, waorin ik tegenover je stun. Maor ik heb
mien best daon umwille van de Karst en ik bewaor mien goeie Karsthumeur
tot het leste. En daorum, oom: een vrolijke Karst!" "Goeie middag" zee
Skraoper
"En alvast veul heil en zegen veur 't neie jaor!"
"Goeie middag"zee Skraoper
Zien neef ging desondanks zunder een unvrundelijk woord de kamer oet.
Toen de klerk Skraoper 's neef oetliet, kwamen d'r geliektiedig twee andere
luu binnen. 'T waren twee deftige heren met een aangenaom oeterlijk, die
met hun hoed in de hand in Skraoper zien kantoor stunden. Zie hadden
boeken en papieren under de arm en beugen veur Skraoper.
"Van Maerle en Skraoper, ak het wel heb, zee een van de heren, terwijl e
zien lieste bekeek. "Heb ik het genoegen te spreken met meneer Van Maerle
of meneer Skraoper?"
"Van Maerle is al zeuven jaor dood, "zee Skraoper "Vandaog, op de kop
aof zeuven joar, is e störven." "Op dit tiedstip van het jaor, meneer
Skraoper zee de heer, terwijl e een pen pakte, "is het nog meer dan aans
gewenst dat we wat afschoeft aan de armen en behoeftigen, die het zo goed
kunt gebroeken op dit moment. Doezenden hebt niet eens het allerneudigste,
honderdoezend mensken missen de normaalste zaoken, waormet ze het een
beetien aangenaomer kunt kriegen.
"Bint er dan gien gevangenissen?", vrug Skraoper
"Jaowal, genog." In de overtuuging, dat zij moeilijk de grote menigte wat
christelijke vreugde kunt verschaffen naor ziel en lichaom, bent sommigen
van oes bezig met het bijeen brengen van een fonds, um veur de armen wat
te eten en te drinken of brandstof um zich te verwarmen te kopen. Wij hebt
veur dizze tied keuzen, umdat de nood nou het best vuulbaar is en de
overvloed zich verheugd. Veurhoeveul kan ik je noteren?
"Veur gien cent ,"zee Skraoper. "Dus je wilt graog anoniem bliem?"
"Ik wens daj mij met rust laot,"antwoordde Skraoper. Je vraogt mij wat ik
wens en dit is mien antwoord. Zulf maok ik mij niet bliede met Karst, en d'r
is mij al hielemaol niks an gelegen um leeglopers vrolijk te maoken. Ik geef
mien bedraogen wal um gevangenissen en warkhoezen in stand te hollen,
dat kost mij al genog, en zij die dat neudig hebben moet daor maor hen
gaon."
"Veulen kunt er niet hen, en veulen zullen nog liever starven."
"As ze liever starven, "zee Skraoper, "laot ze dan dan doen en het
