173
kaomer boven en elk wienvat in de kelder beneden leek wal met een apart
soort echogeratel te antwoorden. Skraoper was er de kerel niet naor um zich
van een echo van zien stuk te laoten brengen. Hie dee de deur op slöt, ging
deur het portaol, klom de trappe op en sneut underwegens zien keerse.
Skraoper ging naor boven en maakte zich niet drok umdat het duuster was.
Duuster kostte hum niks en daor was Skraoper natuurlijk happig op. Maor,
veurdat e zien zwaore deure sleut, luup e deur de vertrekken um te kieken of
alles in örde was. Hie kun zich het gezicht van Van Maerle nog goed veur
de geest haolen en daorum dee e dat. Zitkaomer, slaopkaomer,
rommelkaomer. Alles in örde. Gien iene under de taofel, gien iene under de
sofa, d'r brandde een vuurtien in de haord, lepel en schotel en een pannegie
met pap stunden klaor. Er zat ok giende under zien berre of in de kast. De
rommelkaomer zag d'r ok zo oet als altied. Een aold vuurscharm, een paor
aolde schoenen, twee vismanden, een wastaofel op drie poten en een pook.
Gerustgesteld dee Skraoper zien deur dicht en sleut zichzulf op. Zulfs zien
deur dee hij op het nachtslot wat hielemaol zien gewoonte niet was. Hie
dee zien das aof, scheut in zien kamerjapon en in zien sloffen, zette zien
slaopmutse op en ging bie het vuur zitten um zien pap te eten.
Toen e zien kop in de stoel leunde, vuul zien blik toevallig op een belle, al
lang niet meer in gebroek, die in de kaomer hung en veur een doel, die zich
nou giene iene meer kan herinneren, die in verbinding stun met een kaomer
in de hoogste verdieping van het gebouw. Het was met grote verbaozing en
met een vrumd niet te verklaoren gevuul van schrik, dat e, undertieds dat e
keek, zag hoe of de belle begun hen en weer te zwaoien. In het begun
slingerde de belle zo zachies, dat ze bienao gien geluud gaf, maor al gauw
begun ze hard te luuden en bengelden alle schellen in huis d'r op lös.
En op het lewaai volgde een rammelnd geluud dat van diep beneden kwam.
Het leek wal aof iene in de kelder van de wienhandelaor een zwaore ketten
over de tunnen hen trök.. Toen heurde e het gerammel wat duudelijker over
de vloer van benedenvertrekken, toen kwam het de trappe op, en toen kwam
het liek op zien deur aof, waornao het, zunder stille te wezen, deur de deur
hendrung en veur zien ogen de kaomer inglee. Bij dizze binnenkomst
flakkerde de wegkwiende vlamme van het vuur eem op asaof ze daormet
wol zeggen: "ik ken hum, 't is de giest van Van Maerle."
Het zulfde gezicht, hielemaol hetzulfde Van Maerle met zien steertien an
de proek, in zien gewone vesstie, in spanboxem met stevels. Zien lief was
deurzichtig zodat Skraoper deur zien vesstie hen twee knopen op de
achterkante van zien jas kun zien.
Skraoper har al vaak heurt, dat Van Maerle gien ingewanden har, maor op
die geruchten had e nooit veul daon.
Nee, hij kön het nou ok eigenlieks niet geleuven. Alhoewal hij dwars deur
