174 het spoek henkeek en hum veur zich zag. De griebels leupen hum over de grauwels toen e de macht underging van de doodkolde ogen en het weefsel van de opgerolde buusdoek die um de kop en de kinne bunden waren. Toch bleef e ongeleuvig en streed e tegen zien zintuugen. Giest van Van Maerle "Wat hef dit te beteken?" vrug Skraoper met zien barse en bietende stemme. "Wat hej hier te zuuken?" "Veul!"- Van Maerle zien stem, dat lee gien twiefel. "Wie bej?" "Vraog mij, wie ik was." "Wie was ie dan?"vruug Skraoper. "In leven was ik je compagnon, Van Maerle" "Kuj d'rkuj d'r eem bie gaon zitten?"vruug Skraoper. "Jao, dat kank wal eem doen" "Doe het dan." Skraoper har de vraog stelt, umdat e niet wus of zo'n deurzichtige giest wal

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

The Dutch Dickensian | 2010 | | pagina 32