WEEKBLAD
van
18G2.
Vrijdag, 21 November.
Hollandsche Maatschappij van Landbouw.
A AN LANDBOUW, GEMEENTE- EN POLDER-BELANGEN GEWIJD.
Derde Jfaargang
HoofdredacteurC. E. DE CLERCQ.
DE VEE-TENTOONSTELLING
H A A H liEMlWEItlWEIiH
fA»r' a'j J# v
Abonnementen
worden aangenomeu bij de Boekhandelaars
C. M. VAN GOGH. Leidschestraat, te Amsterdam
J. J. VAN BREDERODEIlaarlem
bij den Ileer BRIEVENGAARDER te Ilaarlemmermeer
en verder bij alle soliede
BOEKHANDELAREN en POSTDIRECTEUREN
in het Rijk.
De Prijs is f 6,— in het Jaar. Elke 3 Maanden wordt over f 1,50 beschikt. Advebtentien van 15 regels 50 Cts.elke regel meer 10 Cts.,
bekalve 35 Cents Zegelregt bij elke plaatsing. Alle Toezendingen moeten franco geschieden aan den Hoofdredacteur, te Amsterdam.
te's Gravenhage.
Het levendig tooneel, dat de Koekamp te
*s Hage op Maandag 29 September aanboodzal
voorzeker bij elken bezoeker eenen hoogst aangenamen
indruk hebben nagelaten. Begunstigd door prachtig
herfstweder leverde dan ook dit veld met het groote
aantal vee, onder doelmatige en nette afdakken ge-
plaatst, omringd van duizenden toeschouwers een
aanblik op, zooals men dat tot dien dag in Neder-
land nog nimmer had kunnen aanschouwen.
Uitgelokt door de veel ruimer prijsuitloving dan vo-
rigejaren (p.m./1400 voor paarden,/1600 voor rund-
vee, 250 voor sehapen, 200 voor varkens, enz.)
was de inzending veel talrijker dan op eenige
vorige tentoonstelling. Men telde ongeveer een honderd
en vijftigtal paarden en veulens een tweehonderdtal
rundereneen tweehonderd en vijftigtal sehapen en
lammeren, en een honderdtal varkens en biggen.
Voorzeker leverde deze tentoonstelling wel het be-
wijsdat men in Nederland ook aanvangt in te zien,
dat de veestapel nog voor veel verbetering vatbaar
is en het alzoo hoogst wenschelijk is en meer dan
tijd wordtom zich niet langer door den alouden roem
van het Hollandsch vee te laten verblinden voor
de waarheid, dat ook op dit gebied stilstand achter-
uitgang is, en om zich derhalve met ijver op een
oordeelkundig fokken en veredelen van ons inlandsch
vee toe te leggen.
Het Hoofdbestuur heeft met regt erkenddat het
vee wel het gewigtigste deel der tentoonstelling is en
dat daaraan dan ook de gelden der Maatschappij met
het meeste voordeel kunnen worden besteed. Maar
werden zijne goede zorgen en juist inzigt ten voile
beloond? Voldeed de tentoonstelling geheel aan de
grootsche verwachting, die men er ditmaal met vol
regt van meende te mogen koesteren? Het antwoord
daarop is niet gemakkelijk, want het vereischt eene
grondige kennis van den toestand onzer veeteelt, om
te beoordeelen of werkelijk hier het beste bijeen was
dat Holland op kan leverenen onze verschillende
veesoorten hier waardig vertegenwoordigd waren. Wat
enkele van die betrof, zoo als b. v. de stieren van
inlandsch rasde melkkoeijenwas er veel grond
om hieraan te twijfelen; daarentegen was b. v. bij de
sehapen van engelsche rassen zeker wel het beste
bijeenwat onze veredelde-schapen-fokkers hebben
aan te toonen. Overtroffen echter werd de algemeene ver
wachting, gelooven wijniet; dit kan echter een twee-
ledige oorzaak hebben: vooreerst dat welligt de zeker
zeer voldoende uitgeloofde eerste prijzen nog niet den
gewenscliten invloed hebben uitgeoefend, om althans
het beste wat onze veeteelt oplevert te doen tentoon-
stellen; ten anderen, dat men bij vergelijking der
vorderingenvooral in Engeland verkregenen wat
te veel met het beeld voor oogen van wat het vee
in Holland zou leunnen zijnaan onzen veestapel hooger
eischen doet en daarvan grootscher verwachting blijkt
te hebbendan waaraan de Hollandsche veeteelt voor
het oogenblik nog in staat is te voldoen.
Alle vooruitgang moet echter ten grondslag hebben
onvoldaanheid met het tegenwoordigedie onvoldaan-
heid moet evenwel niet tot afkeuring of ongegronde
oordeelvellifigen leiden, maar alleen opwekken tot
streven naar meerder volmaaktheid. Daarom is het
zeker te hopendat het meerendeel der veefokkers
en veehouders die de tentoonstelling bezochten niet
alleen met den indruk van daar gingen welk schoon
vee hebben wij toch"maar liever met de overtuiging
het was goed, maar kon beter, en wij moeten track-
ten dat elk volgend jaar toone, dat wij niet ten toon
stellen om onze ingenomenheid te betuigen met het-
geen wij hebben, maar om van elkander te leeren,
hoe wij het daarin verder kunnen brengen, dan thans
nog het geval is."
Hoe gaarne bezaten wij de volledige kennisdie
er toe noodig isom een juist en goed oordeel uit
te spreken over den rijkdom van vee die hier vereenigd
was wijzende op het vele uitmuntende wat ten voor-
beeld strekken kan, maar ook aantoonende wat nog
verbetering behoeft. Maar wij bezitten die nieten
ook zelfs den kundigsten veekenner, gesteld dat er
zoodanigen warendie een grondige kennis van alle vee
soorten bezatenzou het toch niet mogelijk zijn ge-
weest in dien korten tijd alles goed waar te nemen
en te beoordeelen. Maar het is ook een ijdele wensch
dit kan nimmer de taak van een persoon zijnen
bovendien de lessen in de veekunde zijn uit geen
geschriften te halenmaar slechts door eigen oogen
te verkrijgen. Wij willen dan ook liever niet eens
oppervlakkig beproeven om eenige algemeene be-
schouwingen over het tentoongestelde te geven. Het
nut der tentoonstelling ligt toch hoofdzakelijk in
hetgeen ieder bezoeker, de een meer, de ander min
der daarvan door eigen aansckouwing mede naar
huis neemten geen een van hendie er kwam om
wat te leerenzal voorzeker onverrigterzake zijn terug-
gekeerd.
Maar niettemin veroorloven wij ons enkele opmer-
kingendoor dien dag bij ons opgewektdock ook
hierbij stellen wij op den voorgrond, dat wensch naar
beter geen afkeuring van het tegenwoordige is, noch
geringschatting van hetgeen dit keer, in merkbaren
vooruitgang bij vorige jaren, door de ijverige zorg
van alien die daartoe bijdroegen werd tot stand
gebragt.
En dan drukken wij in de eerste plaats wel zeker
een bijna algemeene klagt uit, door te zeggen dat
het jammer wasdat de duur der tentoonstelling
zoo kort was, waardoor men onmogelijk den tijd had al
het vee ook maar met vlugtigen spoed rond te gaan.
In een drietal uren een zeven honderd stuks vee in oogen-
schouw te nemen gaat niet wel aanen hoewel elk
zeker zijne bijzondere aandacht aan deze of gene vee-
soort wijdtzoo heeft toch ieder landbouwer belang
bij alienzoodat men toch gaarne in de gelegenkeid
isom de geheele tentoonstelling ten minste eens rond
te gaan.
Voor de vele moeiten en kosten beloont deze korte
tijdruimte niet. Vroeger toen het vee in de open lucht
stondaan weer en wind blootgesteldliet zich die
tijd bezwaarlijk althans veel verlengennu men zich
echter de belangrijke uitgave van overdekte stand-
plaatseu heeft getroost, zou onzes inziens het over-
blijven gedurende 6dne nacht zooveel bezwaar niet
kunnen opleveren. Als dan de keuring den vori-
gen avond kon geschiedenzou men de opening
den volgenden dag bij het eerste morgenlicht kun
nen doen plaats hebbenen zouden alzoo de waarlijk
belangstellenden eenige uren voor goede beschouwing
over hebbeneer de groote drom van kijkers deze
hoogst moeijelijk en onvolledig maakt. Maar wen-
schelijker ware het nog voorzeker indien de vee-ten-
toonstelling zich over twee voile dagen kon uitstrek-
kenwaarvan de eerste voor de keuring en de leden
der Maaificha; p;jde tweede voor het groote publiek
bestemd ware. Het is zeker, dat er eenige vrees
kan bestaandat dit ongunstig op de inzending zou
werken, maar als er voor goede beschutting en voe-
dering wordt zorg gedragenzal dit toch zeker, al
thans op den duur, het geval niet zijn, en werden
daardoor ook de kosten wat verhoogd, het nut der
tentoonstelling zou er ongetwijfeld meer dan verdub-
beld door worden.
Gelijk gezegdwas over het algemeen de inzending
zoowel wat de voortreffelijkheid van het vee als het
aantal betrof, niet zoo als menigeen op grond van
de hooge prijzen gehoopt had.
Zijn dan die prijzen nog niet hoog genoegof is
de geldelijke belooning geen genoegzaam krachtige
prikkel? Voor het eerste is, gelooven wij geen
grond;/300.voor een dekhengst; 250.—voor
een springstier; /150,voor eene melkkoe, enz.,
zijn naar ons oordeel voor onze tegenwoordige om-
standigheden zeer voldoende. Maar hooge prijzen
alleen zijn tot het verkrijgen eener krachtige mede-
dinging owvoldoende. Daartoe behoort vooral de on-
derscheiding die den winner van eerste prijzen te
beurt valt. Dit is niet zoo zeer eene kwestie van
eer, maar het wordt ook in ons land langzamerhand
eene oorzaak van geldelijk voordeeldoor den naam
die men zich als goed veefokker maakt, en waardoor
men voor zijn fokvee prijzen kan bedingen verre bo-
ven die van den gewonen marktprijs. Op de ware
hoogte zijn wij echter, wat dit betreft, in ons land
nog niet. Zoolang toch in een land de waarde van
goed fokvee nog niet zoo zeer wordt erkenddat
men onder de mannelijke fokdieren van een zelfde
ras voor het eene op zijn minst vier- of vijfmaal
zooveel betaalt als voor het anderealleen om zijne
grootere voortreffelijkheid, zoolang kan men ook niet
zeggendat aldaar ware kennis van vee-fokken en
vee-veredelen bestaaten waar die ontbreekt, zullen
ook de hoogste prijzen en de best ingerigte vee-
tentoonstellingen nog grootendeels hun doel missen.
Maar wij naderen toch tot dit beter inzigt. Met
het rundvee nog weinig, met sehapen echter bepaald.
Er zijn toch reeds boeren in Noord-IIolland, die niet
schroomen om drie honderd gulden voor eenen En-
gelschen ram te besteden voorzeker het tienvoudige
van hetgeen hunne vaders voor den stamhouder van
hun wolvee over hadden. Voor volbloed rammen en
kruislingenhier gefoktworden prijzen gemaakt
welke die van de inlandsche verre overtreffenen
hier begint zich dus ook voor onze Nederlandsche
schapenfokkers de kans van aanzienlijke geldelijke
voordeelen te openen. En hoewel wij het nu in den
eerslen tijd nog wel niet zoo ver zullen brengen als
in Engeland, waar een Eichard Booth zich door
het verhuren van Korthoornstieren een jaarlijksch in-
komen van zestig duizend gulden weet te verzekeren,
zoo is het niettemin zekerdat wij ook weldra in
Nederland voorbeelden zullen kunnen ziendat een
kundig veefokkerdie zich een naam weet te ma-
ken zich een inkomen zal kunnen verschaffen zoo
als men tot nu toe meende dat alleen door handel
of fabriekzakenmaar niet door landbouw en vee
teelt te verkrijgen was. Eerst dan zal ook de ware
