Seiengde Berigten.
- 66 -
van een vat of eene kist. Men bedekke dan den bodem ter dikte
van 4-i cM. met asch, zand, fijn zaagsel of schraapsel of met
haksel. In deze laag drukke men voorzichtig de eieren met hun
spitse eind, zoo ver van elkander dat zij elkaer niet aanraken of
stooten. Daarop brengt men eene tweede laag van 2£ cM. dik van
dezelfde grondstof op de eieren en drukke daarin weder eieren,
enz., telkens tusschen twee lagen eieren 2J cM. asch, zand of
wat men bezigde. De laatste laag moet weder 4| cM. dik zijn, en
bet vat of de kist gekeel vullen. Men sluite nu het vat of de
kist met een deksel, dat men er op vast schroeft, en keert dan
het geheele vat of de geheele kist alle 8 of 14 dagen om, zoodat
de spitse einden, die onder waren, boven komen en daarna, na 8
of 14 dagen, weer omgekeerd.
Is deze handelwijze te omslaehtig, dan neme men een vat met
water, losse daarin eene partij kalk op, en nadat de kalk opgelost
is, vulle men het vat geheel met eieren zoodanig, dat het kalkwater
1 duim boven de eieren staat Het vat wordt met papier, een
blaas of met perkament toegebonden. De eieren houden zieh uit-
muntend.
Bovendien zijn er nog andere middelen, meer of minder omslaeh
tig, alle gebaseerd hierop, dat de toetreding der dampkringslucht
tot de eieren belet wordt. Het schijnt onnoodig al die methodes
hier mede te deelen, want de beschrevene zijn denkelijk reeds
voldoende.
Zijn er eieren, op de plaats waar men ze bewaart, in den winter
bevroren, dan legge men ze in koud water. Het water trekt de vorst
er uit en het ei bleef gezond.
Tot slot dezer mededeeling nog een enkel woora over eieren-
eonserf in poedervorm, bereid of van geheele eieren, of van den
dooier alleen, of van het eiwit alleen. Men geeft op, dat deze
eieren-conserven onder alle temperaturen in gt sic ten vaten jaren
lang goed en bruikbaar blijven, zelfs in opene vaten, die men Da
gebruik eenvoudig met een deksel sluit, mits tegen vochtigheid
beschut, maanden lang goed en frisch blijft. Zulke conserf werd
indertijd te Passau in de fabriek van B. von Effner vervaardigd.
Een en ander is verkort ontleend aan het Uuhnerbuch van Wegener.
Bij het bovenstaande kunnen wij nog voegen, dat zeer onlangs
(Landw. Anz. 1880, n°. 8) door Schuster met goed gevolg salicyl-
zuur ter bewaring van eieren gebruikt is. Hij legde een uur lang
eieren in eene oplossing van salieylzuur, van 50 gram in een weinig
wijngeest opgelost en daarna met 1 liter water verdund, liet ze
droogen en pakte ze daarna in een kist met haksel. De tegen-
proef, eieren zonder salicylzuur-oplossing mede in haksel gepakt,
mislukte de anderen bleven 4 maanden lang, zoowel in ge.wicht als
in smaak, volkomen onveranderd.
Be Fassiespelen te Oberammergau. Het jaar 1880 zai ons
op nienw een ver9chijnsel op het gebied van beschaving en
kunst schenken, waarvan men teregt mag zeggen dat het ziju
weerga in de wereld niet heefr. En dit is de zoogenaaamde
Passie-voorstelling te Oberammergau; in Boveu-Beijeren. Zoo
als bekend is ligt Oberammergau in het Beijersch hooggebergte,
in de nabijheid van Partenkirchenhet is een aanzienlijk dorp,
meest door houtsnijders bewoond, die zich nevens dezen kun-
stigen arbeid, waarin zij met die van Berchtesgade met succes
wedijveren, ook door een buitengewonen aauleg voor het tooneel
onderscheiden. Om de tien jaren wordt daar de zoogenaamde
„Passie"d. i. een dramatisch muzikale voorstelling van het
levenlijden en sterven van Jezus, op een grootdaartoe
opzettelijk opgeslagen tooneel in de open lucht, opgevoerd
en dit geschiedt niet uit zucht naar kunstgenot of uit winst-
bejag, maar ter vervulling van eene vrome gelofte, die voor
eeuwen in een tijd van zware pestziekte door de gemeente
was gedaan.
Het Passiespel is daarom in den eigenlijken zin een gemeente-
aaugelegenheid waaraan alleen Oberammergauers van geboorte
deel mogen nemeudie dat dan ook zoo talrijk doen, tot
zelfs de kleinste kinderen toe, dat bij de opvoering 6 a 700
hoofden geteld wordeu. Aan het stukwaarvan de inhoud
hierboven is is opgegevenligt een overoud aan de mysterien
der middeleeuwen verwaut drama ten grondslag, dat waar-
schijnlijk een monnik van het nabijgelegen klooster Ethal tot
vervaardiger had en thans door den flinken pastoor en Kon.
Geest. Kaad J. A. Daisenberger geheel en al is omgewerkt.
Ook de zeer goede muziek is het werk van een voormaligen
Ammerganschen schoolmeestermet name Rachiis Dedler. De
tekst is met de noodige aanmerkingen door de gemeente in
druk gegeven, die zich het uitsluitend eigendom er van heeft
voorbehouden. De schouwplaats zelve is overdekt, terwijl de
plaats voor de toeschouwers gedeeltelyk tegen weer en wind
beschut is. Het tooneel is een overblijfsel van het middel-
eeuwsche en gedeeltelijk ook oud-Grieksche theater, en biedt
door de groote plaatsruimte de mogelijkheid tot het houden
van dramati9che en tooneelmatige opvoeringenzooals de ge-
wone tooneelvorm met geen mogelijkheid kan schenken. De
costumes en het decoratief zyn scbitterend en rijk; de uit-
voering zelve van een ongezochten eenvoud en natuurlijkheid
zoodat zij den toeschouwer sticht en een aangrypenden indruk
te weeg brengt. Zoo wel de vrienden der kunst en der ge-
schiedenis, als het geloovig gemoed vinden daarin voedsel
voor geest en hart. Tafereelen, als de intogt op Palmzondag,
de kruisiging en afneming grijpen iederen toeschouwer nan en
de kundigste en meest bevoegde stemmen van alle rigtingen
als daar zijn Ed. Devrient, Dr. Holland, Dr. von Deutinger,
Hermann von Schmid, Clarus zijn eenparig in hun gunstig
oordeel.
De eerste opvoering vangt aan op Pinkster-Maandag (17
Mei) en wordt vervolgens op iederen Zon- en Feestdag, uit-
genomen op H. Sacrementsdag (27 Mei) en H. H. Pelrus en
Paulus (29 Junij) tot einde September, dus in het geheel 23
maal, gegeven.
Onder de gemeente Raaltete Holtenis dezer dagen in den
grond verborgen gevonden een kannetje, inhoudende 280 zilveren
muntstukkendie nog grootendeelsevenals het kannetje, zeer
gaaf waren, en waarschijnlijk afkomstig zijn uit den Spaanschen tijd.
Een van de rijkste menschen der wereld is zeker wel de heer
W. H. van der Bilt. Hij trekt jaarlijks van zijn staatspapieren
een rente van f 3,105,000, ten naastenbij bij J 9000 per dag.
Dat zou een mooije aangifte geven voor een rente-belasting. De
heer van der Bilt woont te New-York.
Een jonge dame bezocht voor eenigen tijd haar vriendin, die
echter niet te huis was. Terwijl zij een oogenblik zat te wachten,
schreef zij in een vrij dikke stoflaagwaarmcde de piano was
bedekt, h t woord Smeerpoes, waarna zij zich verwijderde.
Den volgenden dag ontmoetten beiden elkander en de eerste
vraagtHeeft de meid u gezegddat ik gister nog bij u geweest
ben? Neen, antwoordde de andere, maar ik heb uw naam op de
piano gelezen.
Een uitot voedsel afgeschild
Doet droppels aan het oog ontvloeijen
Een uials aardigheid gewild
Maakt, tranen onzc wang besproeijen.
Gegetenis een ui gezond
Verhaald, verspreidt hij jool in 't rond.
Alzoo voor geest en ligchaam samen
Leev', leve de nil Het zij zoo! Amen!
»De zaken gaan voor", dat klinkt niet zoo grof als: »de
zakken gaan voor". Maar het beteekent toch meestal hetzelfde.
Een ingezetene nit Andijk was in gezelschap van een zijner buren
en diens zoontje uitgereden. Onderweg schrikte het paard en sprong
ter zijdewaardoor het langs den dijk nedervieldoor een oud
hek en een houten wand van een burgerwoonhuis heen. De in
dit huis wonende vrouw, een geweldigen slag in de bedstede
hoorendetrok de deur der slaapstede open en zag een paardekop.
Het dier was morsdood. De drie personendie op de far zaten
hadden geen letsel bekomen.
De winner van den eersten prijs 150,000 frs. in de Fransche
loterij Paris Murcie is een Belg en wel een opzigter van de kolen-
mijnen du Manbourg in Henegouwenzekere Voituron. Het was
het eenige lot dat de gelukkige bezat, en dat hij van een zijner
kameraden had gekoeht. Voituron is gehuwd en vader van 5 kinderen.
Een boermet een paard bij zich komt aan een boomdie rijk
met heerlijke kersen voorzien is. Hij kijkt rond, ziet niemandgaat
op zijn paard staan en doet zich aan de kersen te goed. Terwijl
hij bezig iszegt hijHet zou toch gemeen zijn als er iejnand
kwam die »vort." riep. Het paard hoort dit, gaat op eens aan
den loop en de boer valt zijn ribben stuk.
Hubertine Anclerc, te Parijs, heeft een brief geschreven aan
den prefect Ileroldwaarin zij hem verzoekt haar van de lijst der
belastingschuldigeu te schrappen aangezien zij geen regten heeft
als burgeres, weigert zij belasting te betalen: ,Geen regten dus
ook geen lasten; ik stem niet, dus ik betaal niet", aldus besluit
de curieuse brief.
De goe gemeente van Marum zal eerstdaags het voorzeker zeld-
zame scbouwspel kunnen gadeslaandat eene jonge dochter in
het huwelijksbootje gaat stappen op denzelfden dagwaarop haar
vader den weduwnaarstaat vaarwel zegt en zich voor de tweede maal
in den ecbt begeeftzoodoende den apostolischen raad in den
wind slaande »Zijt gij los van eene vrouw, zoek geen andere".
Nu, van zoeken is hier eigenlijk ook geen sprake.
Want hoor slechts. Bij "hem in huis woonde een kostganger die
echter nu de dochter het huis verlaten ging te kennen gafdat
ook hij zijne matten ging oprollenwanneer de hospes niet spoe-
dig eene huishoudster weer kreeg.
Het geval was moeijelijk voor den huisbaas te moeijelijk. De
kostganger begreep dit en bood daarom zijne bemiddeling aan.
Dra was er een gevonden en op een goeijen namiddag begeeft zich
de sollicitante naar 's weduwnaars woning om te zien of zij een
accoord kan treffen. De koop lukt. Maar nu is het avond gewor-
den en de man des huizes ziet in dat hij zich aan eene erge on-
beleefdheid zou schuldig maken, indien hij zijne aanstaande huis
houdster zoo maar alleen vertrekken liet. Bijgevolg gaat hij haar
een eindje vergezellen. Op de wandeliug schijnt nog over andere
dingen dan over koetjes en kalfjes gesproken te zijn; althans, toen
de man weer thuis kwam stond zijn gezigt bijzonder vroolijk. En
geen wonder hij had van zijne huishoudster het jawoord verkregen
Onnoodig is hethier nog in herinnering te brengendat we
leven in een schrikkeljaar.
Volgens een in den Haag loopend geruchtlijdt Prins Alexander,
onze Kroonprinsaan eene leverziekte. Sedert November heeft hij
zijne woning niet verlaten.
In Amerika is weer een nieuwe machine uitgevonden om den
menschen het vooruitkomen gemakkelijk te maken.
Het is een velocipede, die, naar de uitvinder verwacht„de
menschheid van de dwingelandij der spoorwegen bevrijden zal".
Deze velocipede is aan de achterzijde voorzien van een reservoir
met zamengeperste luchtwaardoor de wielen in beweging gebragt
worden. Hier en daar zal men aan ,pompstations" dien lucht-
voorraad kunnen aanvullenom dan weer met nieuwe kracht ver-
der te rijden en 25 mijlen in een uur af te leggen.
Als een bijzonderheid wordt uit Stad Delden medegedeeld, dat
voor eenige dagen aldaar een Israelitische vrouw is overledeu
nalatende 11 kinderen, 61 kleinkinderen en 7 achterkleinkinderen.
Zij was met haar nog in leven zijnde echtgenoot 55 jaren gehuwd
en zij telden zamen 154 levensjaren.
In het Duitsche stedeke Rothenburg is onlangs een zonderling
gestorven die wel zijn weerga in Europa niet zal hebben gehad.
Hij was een cud, niet onvermogend gepensioneerde en bad de passie
om bij iedere vreugdevolle of fragische gebeurtenis, die in een der
Europesche Vorstenhuizen voorviel, zijn gelukwensck of rouwbeklag
in zee te zenden, liefst per brief, die volstrekt niet als model voor
schoonschrift kon dienen of wel langs telegrafischeo weg. De
afzonderlijke verjaardagen der KeizersKoningen Hertogen enz.,
alsmede die der Prinsen en Princessen had hij ten dien einde
naauwkeurig aangeteekend by iedere verloving zond hij mede zijn
felicitatie af, en zoodra de dagbladen het overlijden van een of
anderen vorst berigtten dan ontbrak zijn rouwbeklag op rouwpapier
niet. Het aantal dankbetuigingen, die hem uit de vorstelijke kan-
selarijen toegezonden waren, moet een eerbiedwaardige bandenreeks
vormen.
Te Philadelphia is een man, Joseph Stratton genaamd, die zich
volgens de Amerikaansehe bladen in het bezit van een bijzonder
hard hoofd mag verheugen. Op zekeren nachtzoo verhalea zij
meende de negerinmet wie hij samenwoontonraad re hooren en
haalde een pistool voor den dag maar ongelukkigerwijs ging het
schot onverwachts af, en de kogel trof het hoofd van Stratton, die
rustig lag te slapen. Hij werd wakker en vroeg wat er gaande
was de negerin verhaalde hem het gebenrde en hij liep terstond
naar het gasthnis om geneeskundige hulp. Daar bleek het dat de
kogel, nadat hij door de huid was heengedrongen, op de hersenpan
was afgestuitzonder die in het minst te beschadigenen geheel
plat was geworden. De ligte kwetsuur werd verbonden, Stratton
kreeg den kogel terug, stak dien als aandenken in zijn zak en ging
welgemoed weer naar zijn hnis, onder het fluiten van Yankee Doodle.
Op Java heerscht hier en daar groote schaarschte aan voedsel
vooral in het Gadoeansche. Er loopt zelfs een gerucht, dat in de
afd. Poerwontoro vier Javanen van honger gestorven zijn.
Men noemt de vrouwen »het zwakke geslacht". Het blijkt in-
tusschen, zoo leest men in het Weekblad »Het Nieuws", dat ze
in den regel langer leven dan de mannen. Uit een overzigt door
den directeur van het statistiek-bureau te Weenen gegeven, ziet
mendat in de voornaamste Europeesche Staten onder 102,381
personen boven de 70 jaren 60,303 vrouwen en 42,628 mannen
voorkomen. Onder de 100-jarigen is het verschil nog grooter. In
Italie treft men 241 100-jarige vrouwen aan tegen 141 mannen,
en in Oostenrijk 229 100-jarige vrouwen tegen 183 mannen.
De verstrooidheid is de wereld nog niet uit. Naast de ver.
sckillende staaltjes die daarvan omtrent wijlen prof, van Kampen
in omloop zijnverdienen de volgende door het «Vaderland"
meegedeeld niet minder de aandacht.
Een Berlijnsch geleerde brengt een bezoek aan een collega;
hij wordt allerbeleefdst ontvangen de beide heeren steken een
sigaar op en vangen een gesprek aan over de opgravingen van
Olympia. In den loop van het gesprek vergeet de bezoeker geheel
en al waar hij is hij meent dat hij in zijn eigen woning is en
houdt zijn collega voor een bezoeker. Het eene uur verloopt na
het andere en beide heeren wenschen elkander in hun binnenste
naar de maau. Eindelijk kan de verstrooide het niet meer uitkou-
den hij zegtdat hij nog te werken heeften verzoekt den ander
heen te gaan. Natuurlijk komt nu zijn dwaling aim den dag en
de beide heeren nemen onder scbaterend gelach afscheid van elkander.
Een andere verstrooide een musicus ontmoet op een regen-
achtigen dag een bekeDde op straatwandelt een uur met hem heen
en weermaar is zoodanig in gedachten verdiept dat hij Dlotse-
ling zijn vriend de hand schudt en zegt: »Ah dat is aardigdat
ik u juist ontmoet"! Hij had de wandeling van een uur lang glad
vergeten.
Te Denekamp heeft het hoofd des gezins van een landbouwers-
familie als »maatschappelijke betrekking of beroep" zijner echtge
noot opgegevenpotkoker.
Zondag zijn twee werklieden op de gasfabriek te Haarlem hand-
gemeen geraakt, waarbij de een de bovenlip van den ander bijna
geheel heeft afgebeten.
Naar het »L. D." uit goede bron verneemt, zal er spoedig een
aanvang worden gemaakt met de werken voor den stoomtram van
Leiden naar Haarlem.
Wie moet men beklagen Ongeveer drie weken geleden ging
een jong paartje vergezeld van een troep vroolijke kameraden naar
de hoofdkerk van Slobodka-Romanovka, een voorstad van Odessa,
om door de onverbreekbare banden van den echt verbonden te
worden. De verloofden stonden aan den voet van het altaar en
de plechtigheid zou een aanvang nemen, toen de dienstdoende pope
eenige waggeling en een vrij doffen blik bij den brutgom bespeurde
oordeelende dat deze uiterlijke teekenen een toestand aan-
duidden, die niet in overeenstemming was met de plechtigheid
van het huwelijk, weigerde hij den dienst voort te zetten, deD toe-
komstigen echtgenoot aansprekende in vrij heftige en ruwe bewoor-
dingen, schold hij hem uit voor „dronken zwijn" en wees hem de
deur. De vader verontwaardigd van zijn zoon op zulk een kwalijk
gekozen oogenblik zoo dronken te zien pakte hem bij den kraag en
gaf hem buiten de kerkdeur een duchtig pak slagen met zijn stok,
waarschijnlijk in de hoop, hem hierdoor in een nuchterder toestand
te brengen, die hem veroorloven zou zich rekenschap te geven van
de belangrijke plechtigheid, waaraan hij deel ging nemen. De vader
der bruid nam de zaak uit een ander gezichtspunt op, en practiseher
dan zijn makker klom hij op de treden van het altaar en verklaarde
met een pleehtige stem zijne dochter vrij van iedere belofte en
deelde bovendien mede, dat, zoo er zich gegadigden voor de hand
zijner dochter onder de aanwezigen mochten bevinden, zij zich dan
maar terstond moesten aanmelden, er bijvoegende, dat voor het
geval een van hen zou zijn aangenomen, hij terstond zou kunnen
trouwen. (Men houdt in dit land niet veel van formaliteiten). Twee
aspiranten boden zich aan, en na een onderzoek van den vader naar
hun positie en vermogen, een blik van de dochter op hun uiterlijke
gesteidheid, werd de een beleefd geweigerd, terwijl de andere de
plaats innam van het dronken zwijn." Uit nieuwsgierigheid was
hij naar de kerk gegaan, en verliet die getrouwd en wel, en de arme
drommel, die gekomen was om te trouwen, moest, tengevolge zijner
al te vroegtijdige drankolfers, zonder vrouw naar huis gaan, deerlijk
gehavend en met blauwe plekken. Wie van beiden moet men beklagen
vraagt men.
De heer Phad onlangs woorden met zijn zooneen jong
mensch van een vrij verwaarloosde opvoeding. Ge zijt gekzei
de jonge PVerduiveld! Ik moest zoo iets eens tegen n.ijn
vader gezegd hebben. Nu, je vader, je vader!en de
zoon haalde verachtelijk de schouders op. Spreek niet met
minachting van mijn vaderdeugnietje inogt willen dat je er zoo
een had.
De Keizer van het Iiemelsche Rijk (China) verkeert in geld-
nood. Zijne Mnjesteit Kwangsnu de autocraat, nog te jong
om een geregeld huwelijk te kunnen aangaanheeft niettemin
reeds in zijne paleizenzeventig vrouwen die zich inzonderheid
door de buitensporige weelde van hare toiletten onderscheiden.
De zijden stoffen, het satijn hetgaas, het fluweel, de paarleu
en de gouden en zilveren snuisterijendoor die princessen
gebruikt, alleen in het vorige jaar, hebben aau den broeder
der Zon en der Maan 250,000 taels, d. i. meer dan de helft
van de opbrengst der grondbelastinggekost. Een van die
dames heelt o. a. eenige maanden geleden een mantel gekoeht
met de zeldzaamste paarlen bezet en dus van een fabelachtige
waarde. Ongelukkig i9 de gelukkige bezitster van dit kleeding-
stuk niet jong, en behoort de mantel haar nog wanneer zij
komt te overlijden, dan zal men dien, overeenkomstig het be-
staaude gebruik, moeten verbranden. In de vrees dat dit weldra
zou kunnen gebcuren, heeft de Keizer reeds tenige pogingen
gedaan om den mantel terug te krijgen, doch de bedaagde
juffer wil dien niet afgeven. De vraag is'ook hoe de jeugdige
monarch het maken zal om zich uit de beslommering te redden
wanneer hij officieel in den echt treedt, nuhij vooraf reeds zeventig
vrouwen te zijn en laste heeft.
De kleine rekenaar Jacques Ynandi heeft onlangs op een
soiree bij den sterrekundige Elammarion o. a. de volgende
vraag9tukken opgelost, waarvoor hij zich slechts twee minuten
behoefde te bedenken.
De aarde voert ons door de oneindige ruimte mee met
een snelheid van 29 kilometer per seconde. Hoeveel kilometer
heeft een 80-jarig grijsaard in zijn leven op die wijze afgelegd
Antwoord: 77,120,000.000 kilometers.
Er sterft ten naaste bij den menschelijk wezen per seconde.
Wanneer al de zielen naar het vagevuur gingen, hoeveel
zouden daar dan gekomen zijn sedert de geboorte van Christus?"
Antwoord 52,328,288.000 zielen; de schrikkeljaren er onder
begrepen.
En dat alles rekent het wonderkind al spelendezonder
eenige moeite uit.
Een soldaten-avonluur verwekt te Dresden heel wat vro-
lijkheid. Een jong soldaat had betrekkingen aangeknoopt met
een eenvoudig burgermeisje. Wel verboden hare ouders alien
omgang met dien zoon van Mars, maar de dochter wist hen
te verschalken en zoodra vader en moeder het huis verlaten
hadden, kwam de beminde er in. Zoo zaten zij ook weer
Maandagavond bij elkaar, toen plotseling de vader thuis kwam.
Haastig werd de jongeman in eene andere kamer gelaten
maar vader bleef te huis, aan vertrekken viel dus niet te den-
ken. Toen het wachten den soldaat eindelijk te langduurde,
maakte hij van den nood een deugd kleedde zich uit en legde
zich kalm te slapen in een ledikant, dat in die kamer stond.
Den volgenden morgen moest de heer de9 huizes echter toe-
