WEEKBLAD VAN HAARLEMMERMEER.
NIEUWS- en ADVERTENT!EBLAD
dwelmingstalent verloond. Onder de levenslustige kweekelingen
der Gewerbeschule hadden daarna sommigen beproefd den profes
sor na te bootsen, en daarbij was o. a. gebleken dat de jonge
Amerikaan in hooge mate de biologeer-gave bezat. Hij deed
niet minder sterke toeren dan de groote man zelf!
Daags nu voor zijn vertrek naar Winterswijk bevond hij zich
met eenige kameraden in een banket- en likeurwinkel. Daar
werden al gekscherend met de buffetjuffrouw de gewone kunsten
verkoclit: roogeu dicht doen"//niet meer open krijgen", enz.
Alles gelukte voortreffelijk. Eindelijk riep de liefhebberbioloog uit
Sie konnen nicht mehr sprecben! en werkelijk beproefde bet
meisje tevergeefs een klank uit te brengen. Maar men stelle
zich den algemeenen schrik voor, toen het bleek dat het meisje
bare stem voorgoed had verloren. De stellige verzekering van
den Amerikaandat ze wel spreken kon, baatte niets. De
juffrouw verloor haar bewustzijn en bleef een half etmaal in
dien toestand. Er volgde eene opzetting van enkele deelen der
keel en andere bedenkelijke verschijnselen, en de geneesheeren
konden evenmin het kwaad verhelpen. Toen kwam men op het
denkbeeld den //professor" in Duitschland te gaan opzoeken, en
na heel wat inspanning van den dilettant-bioloog gelukte het
hem deze te vinden en mee te voeren naar Crefeld. Of het
nu te danken is aan de bezwering van den grooten man, dan
of de natuur of de wetenschap ten slotte geholpen heeft, is
moeilijk uit te makenzooveel is zeker, dat de hevig ontstelde
Amerikaan, uit wiens mond ik het verhaal nagenoeg geheel,
ontving, gisteren hier is aangekomen, mdat hij zich te Crefeld
overtuigd had, dat de buffetjuffrouw hare stem teruggekregen
heeft. Zij spreekt echter nog altijd gebrekkig.
Huwelijk per wissel. Onder dit opschrift verhaalt de Antwerp-
sche //Knophandel" hoe een rijk koopman, geboortig uit Vlaan-
deren, thans gevestigd op een der Carolinen-eilanden, eenige
maanden geleden eene vrouw heeft gekregen.
Genegen zijnde te trouwen, had hij namelijk aan een Antwerp-
schen correspondent geschreven
//Zend mij, zonder fout, met het eerste schip een meisje,
twin tig tot vijf—en—twiiitig jaar oud, van middelbare gestalte
en welgemaakt, aangenaam van gelaat, zacht van inborst, van
onbesproken zeden, sterk genoeg van gestel om het klimaat te
kunnen verdragen, opdat ik niet zou verplicht zijn een tweede
te vragen, indieu de eerste mij kwam te ontvallen, hetgeen men
moet trachten te voorkomen. Ik vraag geen huwelijksgift. Indien
zij hier aankomt, wel geconditioneerd als boven en den tegen-
woardigen wissel door u geendosseerd terugbrengende, of ten
minste k^pie er van behoorlijk gelegaliseerd, beloof ik en verbind
ik mij, gezegdeu wissel te voldoen met op vijftien dagen na
vertoon, de vrouw te trouwen, die hem mij zal aanbieden."
De correspondent trachtte zijnen client te bedienen naar diens
verlangen. Na lang zoeken vond hij een tamelijk bevallige
juffer, levende op koffen van eene oude tante, van wier slechte
inborst zij veel te lijden had.
Er was juist een schip in lading voor de Carolinen-eilanden.
Zij vertrok dus met de balen koopwaren, welke men aan haren
aanstaanden bruidegom zond. Op de factuur werd zij ingeschreven
als volgt:
//Hierbij een meisje van 25 jaar, hoedanigheid, gestalte en
voorwaarden vermeld in den wisselbrief en blijkende wanneer
men haar ziet, alsook uit de bewijsschriften welke zij bij zich
draagt."
Deze bewijsschriften waren eene geboorte—akte, een cert.ficaat
van goed gedrag en een getuigenis der buren, die bij schriftelijke
akte de verklariug aflegden dat zij gedurende de drie jaren,
welke zij bij eene gebrekkelijke en kwaadaardige tante had ge-
woond, altijd goed en geduldig was geweest. Hare kloekheid
van gestel was voorts bewezen door een certificaat van vier
geneesheeren.
De juffer en de balen kwamen goed aan. De koopman was
aan de losplaats. Hij stond opgetogen, eene bevallige juffer te
zien, die zoodra zij hem hoorde noemen, recht op hem afkwam,
zeggende: //Mtjnheer, ik heb een wissel op u, zoudt gij dien
widen betalen Terzelfdertijd reikte zij hem den brief van den
correspondent over, die op de keerzijde geschreven had: //De
persoou die u dit zal aanbieden, is de gevraagde bruid."
//Mejuffrouw," riep de koopman uit, //ik heb nog nooit in
mijn leven een wissel laten protesteeren, en ik zweer u dat deze
de eerste niet zal zijn
Veertien dagen na dip liefdesverklaring werd het huwelijk
gesloten.
Aan de Hagenaars wordt door een inzender in Bet Vaderland
aanbevolen, om, nu de kermis is afgeschaft, dubbele Nieuwjaars-
fooieu te geven. Zij, die fooien krijgen, zouden atiders schade
lijden.
Laat men, zegt, de Arnh. Ctr., zich in Den Haag daarover
maar niet ongerust maken. In Arnhem (en ook in Amsterdam)
wenseht men, na de afschaffing der kermis, nog altijd op den
traditioneelen dag //pleizierig najaar". Op den eersten of tweeden
Vrijdag in Mei zal men aan de bewoners der residentie zeer
gepast een //pleizierigen zomer" kunnen wenschen.
-S..
In het midden van de maand October wprd door eene firma
te Amsterdam een brief met zes assignatien, ter inkassteering te
Leiden, aan het A-msterdamsche pakschuitenveer gebracht. De
daarbij. aangeduide schipper later over het getode bedrag aan-
gesproken, verklaarde geen brief aan zSjfi adres te hebben ont-
vangen.Bedoeldet firma-'begi«ep arti ;dat men haar bedrogen
had, en zij deed van de zaak aangifte bij de politie te Amster
dam, ten gevolge- waarvtm rook aan de politic t6 Leiden een
onderzoek werd opnedragen. Aanvankelijk had dat onderzoek
niet de gewenschte uitkomst, doch bleek daarbij ten duidelijkste,
dat het personeel van het Amsterdamsche veer geheel onschul-
dig aan het. feit van de verduisterirg der gelden was. De po
litic te Leiden bleef echter een oog in het zeil houden, en het
mocht haar dezer dagen gelukken de personen, die de gelden
ontvangen hadden. in handen te krijgen. Dezen waren twee
schippersknechts. Beiden erkenden het geld ontvangen, doch
op last van genoemden schipper het aan dezen te hebben afge-
dragen, hetgeen bij het nadere onderzoek bleek zoo te zijn. De
schipper had, ten gevolge achteruitgang van zaken, dat geld,
ruim 224, ten eigen bate aangewend.
Onlangs kwam een klacht voor in Be Werkmantbode over
het exploiteeren van kinderen in de Eransche opera. De hoofd-
commissaris van politie te Amsterdam heeft een onderzoek gelast,
waaruit het volgende gebleken is.
Alleen in de opera's"//Atda" en //Carmen" zijn dit jaar kinderen
in de koren werkzaam geweest, in de eerste 12 en in de tweede
11, grootendeels dezelfde. Van al dezen had er Hechts &n den
leeftijd van 12 jaar nog niet ten voile bereikt. Voor vervolging
wegens dit eene feit zijn geen termen gevonden, omdat hetgeen
die kinderen op het tooneel te verr'chten hadden, niet geacht
werd te behooren tot de bij de wet verboden diensten. In dien
zin is ook door den Hoogen Raad in hoogste instantie beslist,
toen 10 jaren geleden eene vervolging is ingesteld, wegens het
optreden van mej. Sophia Spoor bij het Nederlandsch Tooneel.
Ret. Fad. voegt er bij, dat de meesten der kinderen zoo niet
alien, door hun ouders of betrekkingen reeds tot de tooneel-
wereld behooren.
Een zonderling geval heeft de Vereeniging voor gerechtelijke
geneeskunde in Frankrijic thans te beoordeelen. Op 26 Maart
vond men bij Perpignan een oude vrouw vermoord; tevens
werd een sora van 60000 francs vermist. Als vermoedelijke dader
werd een neef van de vermoorde, Entile Furet, oud 28 jaar,
gevat, doch hij ontvluchte tijdens zijn vervoer. Eenige dagen
later kwam hij te Bordeaux, waar hij zich openlijk vertoonde,
in handen der justitie. Kort daarop vond men op het lijk van
een jongen man B. een verklariug, inhoudende dat hij B., de
oude vrouw had vermoord en om niet een onschuldige te doen
boeten, daarvan aldus kennis gaf, maar tevens zich aan de straf
onttrok door zelf een einde aan zijn leven te maken.
De justitie vertrouwde de zaak niet en hield Furet in heeh-
tenis. Inderdaad bekende deze dat hij beide moorden bedreven
en de verklaring geschreven had. Tot die misdaden was hij
echter gekomen door onweerstaanbare moordzucht, en wel sedert
hij op 13 Febr. door een dolien hond in den linkerarm was
gebeten. Inderdaad is gebleken dat hij aan verschillenden per
sonen dat voorval had verhaald met de bijvoeging, dat hij zich
verloren waande. Maar niemand, ook niet zijn vrouw, heeft de
wonden of gescheurde kleeren gezien. Hij zeide, als men er naar
vroeg, dat het niets te beteekenen had. Bij het onderzoek werden
niet op den linker, maar op den rechterarm •'poren gevonden
van een wonde, die echter evengoed door een scherp werktuig
als door hondstanden konden zijn veroorzaakt. Het is dus zeer
onzeker gebleven, of F. is gebeten, en zoo ja of de hond dol was.
De genoemde vereeniging, wier gevoelen was gevraagd, heeft
o. a. de vraag te beantwoordenof F. tengevolge van den aanval,
als waarvan hij beweert het slachtoffer te zijn geweest, in zulk
een geestestoestand heeft kunnen geraken, dat hij zonder oordeel
des onderscheids twee moorden volbracht?
Daar F. uitstekende getuigenissen uit het leger kon over-
leggen, en vroeger zich steeds voorbeeldig had gedragen, heeft
de vereeniging een nader geneeskundig onderzoek noodig geacht
om over dit zeldzaam geval licht te verspreiden.
In Frankrijk hebben de heeren van de sport, tevens ver-
beteraars van het paardenras, met het einde des jaars de balans
opgemaakt. Die als overwinnaars uit den strijd teruggekeerd
zijn hebben, behalve de toejuichingen, aardig wat geld opge-
stoken. De hertog De Castries, met zijn deelgenooten in zijn
//affaire" van houder van renpaarden, de heeren Carter en De
Soubeyron, hebben in het afgeloopen jaar verdiend 636,436 fr.
Michel Ephrussi 421,626; A. Lupin 303,946; P. Autnont
272,540; bar. A. Von Schickler 251,011; prins A. Van Areiri-
berg en graaf De J uigne, deelgenooten in dezelfde zaak,
237,834; graaf De Berteux 174,976 baron De Neron 152,643
E. Vyner, die den grooten prijs heeft gewonnen te Parijs,
147,600; Jennings 137,697; C. J. Lefevres 116,812; Janon
115,000 en A. Fauld 102,556; alien hebben zij meer dan
100,000 fr. in hun zaak verdiend. Dan volgen tien minder
gelukkige bevorderaars van het paardenras, wier winst ge
durende het afgeloopen jaar tusschen 98,135 en 52,424 fr.
beliep twaalf andere bezitters van een stal van renpaarden
hebben een winst opgestoken van 48,187 tot 20,150 fr.
Ten slotte behoort, nog vermeld, dat 22 dergelijke beminnaars
der sport ten hoogste 18000 en minstens 10,000 fr. hebben
opgedaan.
Sinds eenigen tijd bevatten de Fransche bladen herhaaldelijk
advertentien, waaybij een jonge wed owe, die een millioen frcs.
bezat, en schatrijke meisjes, wier reputatie niet volkomen vlek-
keloos was, ten huwelijk werden aangeboden.
Dit ging uit van een zekere Engelsche vrouw Leusdag, die
te Parijs woonde.
Voor de rijke weduwe of het f schatrijke meisje speelde hare
vriendin Evelin Rappy, een gesRpIn oplichtster van 25 jaren.
Dit edel tweetal slaagde er in vele mannen, waaronder personen
van rang en aanzien; in hun strikken te vangen.
Eveline Rappy stak meer dan eens naar Engeland over na met
de bewonderaars van haar fortuin gehuwd te zijn om dan zoodra
zij de gelegenheid schoon zag, met haar bruidsgeschenken en
andere kostbaarheden er van door te gaan.
Gewoonlijk wisten ze haar slachtoffers zoo goed te kiezen,
dat er van gerechtelijke vervolging geen sprake kon zijn.
Thans heeft de politie een einde aan het spel gemaakt en de
beide dames achter slot en grendel gebracht.
Uit de gevonden papieren komt haar schuld daghelder aan
het licht.
Eveline Rappy heeft alles bekend, doch doet het voorkomen
alsof zij misleid is door hare vriendin.
Te Lyon werd op Kerstavond voor de kerk van St. Nizier,
juist, toen de middernachtsmis zou beginnen, door een wacht-
hebbenden politie-agent brand ontdekt onder de doopvont. Hij
deed onmiddellijk onderzoek en vond een bom met twee bran-
dende buizen. Men groote tegenwoordigheid van geest nam hij
de bom op en wierp den inhoud der buizen op de sneeuw. Een
deskundige, die daarna het projectiel onderzocht, verklaarde dat
het een sterke ontploffingskracht, bezat. De bom was gevuld
met knalpoeder, bestaande uit chloorpotasch en andere chemische
producten, waar omheen kogeltjes en stukjes ijzer gelegd waren.
De buizen of uitsteeksels waren in een phosphorushoudend vocht
geweekt en dus ontvlambaar bij aanraking met de lucht. Daar
de bom veel gelijkenis had met die, welk en bij La Guillotiere
gevonden werd tijdens het onderzoek naar de handelingen der
anarchisten, vermoedt men dat deze ook thans de poging tot
misdaad gepleegd hebben.
Sucei, de vaster, beleeft geen prettigeu tijd. Hij wordt ge-
rechtelijk vervolgd voor een som van 185 francs, die bij schuldig
is voor hem geleverde levensmiddelen en lekkernijen, en in
zijn woning is groote schade aangericht door muziekanten, die
een uitvoering gaven op een bal, dat de vaster onlangs al vas-
tende gaf. Vermoedelijk waren de eetwaren voor zijne gasten
bestemd.
Bij de voorstelling van //de reis rondom de wereld" in het
Parijsche Theatre du Chatelet, had er achter de schermen een
schrikwekkend tooneel plaats. De uieuwe cornac, die naar gebruik
den olifant voor het voetlicht had gebracht, had eenige oogen-
blikken te voren met zijn stok eeu paar slagen op den kop
van het dier toegebracht. De olifant liet zich gedwee op het
tooneel brengen, doch met den cornac achter de schermen ge
komen, sloeg hij hem met de snuit op de borst, greep hem
vervolgens bij het lichaam en slingerde hem twee meter ver
tegen den muur. De ongelukkige werd in een deerniswaardigen
toestand weggedragen, en er schijnt weinig hoop op behoud van
zijn leven. Toen de olifant zijn wraaklust had voldaan, hield
hij zich rustig.
De Vereenigde Staten zijn dezer dagen het tooneel geweest
van twee verschrikkelijke spoorwegrampen.
Op den //Baltimore and Ohio Railway" kwam Dinsdag jl.
de sneltrein naar Chicago dicht bij de stad Republic in botsing
met een goederentrein. De sneltrein bestond uit vijf waggons,
waarvan vier slaapwagens, alle goed bezet met reizigers, en
passeerde Republic een uur te laat. Met een snelheid van 60
mijlen in het uur snorde de treio juist om een bocht, toen hij
in botsing kwam met een goederentrein, die op de rails van
den sneltrein liep en bij de bestijging der helling was opge-
houden door gebrek aan stoom.
De schok was zoo verschrikkelijk, dat de eerste waggon en
de goederenwagen van den sneltrein tot den omvang van een
waggon werden samengedrukt. Yele passagiers werden onmid
dellijk gedood en eenigen werden gekwetst en door de wauden
en den zolder gedrongen, terwijl anderen beklemd raakten
tusschen de afbraak, welke tot overinaat van ramp vuur vat.te.
Het was onmogelijk de vlammen te blusschen, zoodat deze
reizigers niet meer te redden ware.). Op het geschreeuw der
reizigers en het personeel ontwaakte een boer in de nabijheid
en kwam terstond met zijn buren te hulp. Het was toen eehter
te laat voor redding. Negentien lijken werden te voorscbijn
gebracht, waaror.der de stoker en de machinist. Er waren 65
reizigers in den trein, waarvan in het geheel 20 gedood en 12
ernstig gekwetst werden.
Een tWeede ramp vond den volgenden dag plaats bij Spring
field in Massachussets. Van den sneltrein van Albany naar
Boston brak omstreeks middernacht bij Springfield plotseling
bij een der waggons een as, waardoor eenige waggons buiten
de rails werden geworpen. Juist ging op de haaste rails een
goederentrein voorbij, zoodat beide treinen ontspoorden. Twee
reizigers werden terstond gedood en tien ernstig gekwetst. De
afbraak vatte ook hier vuur, en zoo kwamen nog vijf van de
gewonden om, voordat zij konden gered worden.
De gekwetsten, die werden gered, hadden bovendien verschrik
kelijk te lijden van de hevige koude. De kou is vooral in het
westen der Staten zoo fel, dat in vele reeds menschen zijn dood-
gevroren. In de oosteiijke Staten gaat de kou gepaard met hevige
sneeuwstormen. Daardoor werd het spoorwegverkeer op de meeste
lijnen gestremd en hadden verschillende ongelukken plaats, welke
echter zonder ernstige gevolgen afliepen.
i i vi- i
i rii&nin n i t
1 .aaitaiw 1 I-,'.'
