2e Blad van „De Zondagsbode" van Zondag 18 Aug. 1912
Voor eiken dag.
Uit de Gemeente.
Verzameld door C. B.
De moeder die voor haar kind zorgt, zorgt voor eene
eeuwigheid. Zij, die een kind onder haar hoede neemt,
neemt een rijk aan dat geen grenzen kent. N. N.
De Christen beschouwt den druk als een handdruk des
hemelschen Vaders. E.
Dit leven is eene „camera obscura", waarin de voor
werpen van het toekomende leven zich des te duidelijker
laten zien, naarmate ze meer verduisterd is.
Jean Paul.
Als wij berouw en bekeering een dag langer uitstellen,
hebben wij een dag meer om er berouw over te hebben,
en een dag minder om ons te bekeeren. Mason.
Zoolang ik den zin: „de liefde Gods maakt zalig" actief
opvatte, n.l. van de liefde, waarmede ik God liefhad, was
ik altijd ongelukkig, want ik had altijd te weinig lieftoen
ik echter begon hem passief te verstaan, n.l. als de liefde
waarmede God mij lief heeft, toen kreeg ik vrede.
Luther.
Wat het beteekent, in Hem te gelooven, dat zegt u de
klimoptak, die zwak in zichzelf, zich aan den eik vast
klemt; dat zegt u duidelijker de maan, die slechts in het
licht der zon straalt; dat zegt u nóg duidelijker het kind,
dat zelf geen zorgen kent, maar die alle aan de moeder
overlaat. Krummacher.
De groote blijdschap, die een mensch doortintelt als hij
tot bekeering komt, is maar een echo van de groote blijd
schap, die Christus deswege vervult. N. N.
Twee Liefdadigheids-Concerten.
In de vorige week zijn er in onze Gemeente twee lief
dadigheids-concerten gegeven. Het eerste op Woensdag
7 Augustus in de Concertzaal van het Groote Badhuis,
ten bate van de Vereeniging „Ziekenzorg" alhier; het
tweede in ons kerkgebouw op Vrijdag 9 Augustus, ten
bate van het Bouwfonds der afdeeling Zandvoort van
de N. C. G. O. V.
Het ligt geenszins in mijne bedoeling hier een verslag
daarvan te geven. Zulks valt buiten het bestek van den
Zondagsbode. Geconstateerd worde hier alleen dat de
Dames en Heeren, die hun belangelooze medewerking aan
beide uitvoeringen verleenden, op verschillende wijze een
welverdienden dank hebben geoogst. En dat zij, die beide
muziek-avonden arrangeeren, met voldoening daarop kun
nen terugzien. Door de uitnemende voorbereiding, was er
veel belangstelling.
De twee genoemde concerten bieden mij intusschen een
schoone gelegenheid hier een en ander mede te deelen,
het doel waarvoor zij gegeven werden, betreffende.
De vereeniging „Ziekenzorg" stelt zich ten doel steun
te verleenen aan inwoners van Zandvoort, wier tijdelijke
opneming in een ziekeninrichting noodzakelijk is, en die
niet direct tot de armlastigen behooren. Getuige het aan
tal voor ziekenzorg's rekening verpleegde patiënten, ge
durende het eerste boekjaar, voorziet deze vereeniging dus
wel in eene bestaande behoefte. En geen wonder; ook in
Zandvoort ontbreken dezulken niet, die niet in de termen
vallen van door het Burgerlijk Armbestuur geholpen te
worden, maar evenmin in staat zijn om de onkosten van
het verblijf in een ziekenhuis zélf te betalen. Over deze
minvermogenden ontfermt zich „Ziekenzorg." Natuurlijk
verdient deze Vereeniging om haar streven ten zeerste
onze sympathie. En toch heb ik één bezwaar tegen haar,
een bezwaar dat mij weerhield mij als contribuant op te
geven, en dat niets met kleinzielige overwegingen heeft
uit te staan, doch te herleiden is tot een beginsel-kwestie.
De zaak is deze: wij hebben hier, behalve het algemeen-
armbestuur, dat gesubsidieerd wordt uit de Gemeente kas
en dus door de bel istingbetalers in staat wordt gesteld
armlastige Zandvoorters te ondersteunen, twee Kerkelijke
colleges van Arin-meesterseen Roomsch en een Neder-
duitsch Hervormd. Wat dit léatste college betreft, dit
heeft o. a. ook te zorgen voor het geld, dat de wijk-ver
pleging kost. liet Haarlemsche Diaconessenhuis stond ons
zusier Dinaaf tegen een jaarlijksche vergoeding van f 300.
Maar nu komt nog daarbij haar huisvesting èn al de benoo-
digdheden voor haar werk, dat ten goede komt aan allen, die
haar hulp noodig hebben, zoowel Roomschen, Israëlieten
als Protestanten. De armlastigen worden door de wijkzuster
gratis geholpen. Maar óók degenen, die niet tot hen be
hooren en zich toch de weelde van een particuliere ver
pleegster niet kunnen veroorloven. Nu gaan de Diaconie
inkomsten totaal weg aan het Diaconiehuis, de enkele
weduwen-huisjes en de bedeeling van eenige hervormde
gezinnen, hetzij door tegemoetkoming in huishuur of door
verschaffing van brandstoffen in den winter. Meer kan de
de Diaconie met haar middelen niet doen. Daarom wordt
iederen zomer getracht om ook in de onkosten der wijk
verpleging te voorzien door de hulp der hier vertoevende
Badgasten. Mede door de malaise, waaronder Zandvoort
gebukt gaat, heeft dit gebedel in de laatste jaren niet het
gewenschte gevolg. Het gezegend werk der wijkverpleging
dreigt, door gebrek aan geld, niet langer voortgezet te
kunnen worden.
Zóó is de toestand. En nu wordt onder zulke omstan
digheden „Ziekenzorg" opgericht. Hadden wij hier qeen
wijk-Diacones en was de Diaconie niet noodlijdende, de
stichting van een Vereeniging als „Ziekenzorg" zou ook
mij enkel reden tot blijdschap zijn. Maar nu vraag ik:
gaat 't aan een bestaande verpleging van minvermogende
Zandvoorters in Zandvoort te laten voorttobben met geld
gebrek, en dan een nieuwe Vereeniging op te richten tot
verpleging van minvermogende Zandvoorters buiten Zand
voort? Heerlijk als èn 't één, èn 't ander mogelijk werd
gemaakt! Maar, m. i. heeft de wijkverpleging de oudste
rechten en moest haar bestaan en voortbestaan verzekerd
zijn, eèr men er toe had mogen overgaan een Vereeniging
als „Ziekenzorg" in 't leven te roepen.
Wat '1 concert heeft opgebracht in 't Groote Badhuis
is mij onbekend. Verleden jaar was 't bedrag, naar ik
hoorde, meer dan duizend gulden. Maar de wijk-verpleging
heeft daar geen cent van gehad. Die zeggen dat „Zieken
zorg" neutraal is, antwoord ik dat óók de wijk-verpleging
getoond heeft dat zij waarlijk niet alleen aan kerkelijke
armen ten goede komt, maar aan behoeftigen van allerlei
gezindte
En nu de tweede concert-avond. De opbrengst daarvan
is bestemd voor het Bouwfonds der afd, Zandvoort der
N. C. G. O. V.
De geheel-onthouders wenschen een eigen gebouw. Zij
houden hun vergaderingen in „Ons Huis." Maar, gelijk ik
zeide, zij wenschen een eigen huis. Voor dat doel stichtten
zij een fonds, dat op 29 April 1912 bedroeg f445.66. De
uitvoering van gewijde muziek op 9 Aug-1.1. bracht f 434.25
op, zoodat er voor het begeerde doel nu f879.91 bijeen
is. 't ideaal is dus nog lang niet bereikt. En, eerlijk ge
sproken, over de vraag of 't gewenscht is dat het bereikt
wordt, kan het oordeel verschillen. Als Voorzitter van „Ons
Huis," zou ik 't zeer bejammeren als de geheel-onthouders
alhier deze stichting voor hun vergaderingen niet meer
gebruikten, wat zij natuurlijk, hebben zij een eigen gebouw,
niet meer doen zullen. En nu komt hier dus Weer't zelfde
bezwaar naar voren, wat ik, in verband met "Ziekenzorg"
