VOOR ZANDVOORT EN AERDENHOUT
No. 20
ZONDAG 14 SEPTEMBER 1913
2de Jaargang.
Rust.
DE ZONDAGSBODE
VERSCHIJNT ELKEN ZATERDAG
Abonnementsprijs
Per Jaargang1.50
3 Maanden0.50
Afzonderlijke nummers„0 05
REDACTIE:
G. POSTHUMUS MEYJES - Zandvoort-
Jhr. Dr. M F. van LENNEP - Aerdenhout.
Adres voor de Administratie
P SAAF, Burgemeester Engelbertsstr. 9-13
Zandvoort - Telefoon No. 27
Advertentiën 1 5 regels0.55
Elke regel meer010
Dienstaanbiedingen 1 -5 regels 0-35
Elke regel meer„0 06
Bij abonnement extra korting
Zondag 14 September 1913, Ned. Herv. Gemeente
v.m. 10 uur: Dr. J. H. Gunning J.Hzn.
Predikant-Directeur v/h Haarlemsche Diakonessenhuis.
Extra-collecte voor de Kerk.
ik zai u rust geven.
Matth. 11 28b.
Wat ons in dit woord bijzonder treft, is de rustige zeker
heid, die er uit spreekt. Jezus zegt nietIk zal beproeven
u rust te geven ofallicht gelukt het mij u tot rust te
brengen. Maar: Ik zal u rust geven, ik zal het zeker doen.
Kom maar, en gij zult merken dat ik het doe.
En de ervaring dergenen, die het op dat woord hebben
gewaagd, getuigt dat Hij, die het beloofd heeft, getrouw is,
die het ook doet.
Wie tot Christus komt, brengt het niet alleen maar tot
die doffe berusting, die ook de wereld aan een vermoeide
schenken kan ook komt hij niet tot een toestand van ver-
dooving, die de pijn tijdelijk stilt. Rust vindt hij en rust
is evenwicht tusschen het uitwendig lot en de inwendige
kracht. Rust is stilling van de stormen die de ziel beroeren.
Rust is opklaring der duisternis die het hart benauwt en
beangstigt. Rust ishet zich veilig gevoelen in Gods Vader
hand, de ervaring van Gods troostvolle, sterkende nabijheid.
Rust ishet stillend geloofsvertrouwen dat we niet beter
kunnen geleid worden, dan we geleid worden.
Wie Christus vindt, vindt de ware rust. Van een ver
moeide en beladene wordt hij een mensch die Gods vrede
in het hart draagt en van dezen vrede geldtdat de wereld
hem niet kan ontrooven. Deze vrede is er voor zijn gevoel
niet altijd, maar, alle gevoelens ten spijt, openbaart hij zich
telkens weer in betooning van lijdensmoed en lijdenskracht
en lijdensoverwinning.
Christus geeft ons niet de verklaring van het raadsel des
lijdens. Maar diep in het hart werkt en sterkt Hij de
troostvolle gewisheid dat niets, en dus ook het lijden niet,
ons kan scheiden van de liefde Gods.
Een mensch die hiervan innerlijk verzekerd is, is een
getroost mensch, een rustig mensch, een sterk mensch, een
onverwinlijk mensch.
Hoe geeft Jezus iemand rust? Zijn wijze van ons tot
rust te brengen is te vergelijken met de manier waarop
een mensch ons dat in een enkel geval doen kan.
Als we ons moede en gejaagd, mat en slap gevoelen, kan
iemands verschijning alleen reeds ons weldadig aandoen,
gaat zelfs reeds van zijn stem alleen een kalmeerenden
invloed uitgeeft zijn rustig en beslist optreden, zijn
overtuigend woord ons een veilig gevoel.
Die iemand kan vader of moeder zijn, echtgenoot of vriend.
Tegen hun sterkte aanleunende, voelen we ons minder zwak
ze scheppen om zich heen een atmosfeer van vrede in
hun tegenwoordigheid ademen we als in een zacht en rust-
aanbrengend klimaat.
Wat een mensch zoo voor een ander zijn kan in enkele
gevallen, is Jezus, voor die tot Hem komen, in alle gevallen.
Tijdens zijn leven op aarde, was Hij de groote rust-
aanbrenger voor alle vermoeiden en beladenen, die tot
Hem gingen.
Was het niet veilig met Hem te varen op de onstuimige
wateren der zee
Daalde geen rust in het hart van den zondaar, tot wien
Hij sprak de zonden zijn u vergeven
Werden bezetenen niet stil als Hij den boozen geest
uitwierp
Was het niet vredig als Hij het sterfhuis binnen ging
en Zijn lichtende gestalte werd gezien bij het sombere graf
Maar nü dan, nü dan Hoe brengt Jezus onze onrust
tot rust nu Hij niet meer op aarde is Juist zóó, als Hij
het deed, toen Hij nog wèl onder ons woonde.
Door het geloof treden we met den Heiland in de meest
innige gemeenschap en daarvan gaan wondere krachten uit.
Geestelijke invloeden zijn de zwakste niet. In de levens
gemeenschap met Christus gaat er van Zijn stem stilmakende
invloed uit Zijn rust daalt neder in onze onrust en hrengt
die tot rust. In droefheid troost Hij ons met den Vader,
den God aller vertroosting. Bij tegenspoed en teleurstelling
stort Hij ons Zijn eigen lijdensmoed in. Zondebesef en
gewetensangst stilt Hij door het woord van Zijn vergevende
liefde. Als de dood ons een dierbare ontrooft, doet Hij
ons vasthouden aan God, die geen God der dooden is maar
van levenden. In de omfloerste ziel ontsteekt Hij de lamp
des vertrouwens, die met haar zacht schijnsel de donkerte
verlicht, zoodat uit het verslagen hart de bede omhoog
rijst Vader, verheerlijk uwen naam
De rust die Christus geeft, betoont zich ook hierin de
ware rust te zijn, dat ze overblijft, ook als al het andere
ons ontvalt. In Christus is het rustig leven èn rustig sterven.
Als een der zijnen wordt uitgedragen naar de stille rustplaats
van Gods dooden en de achterblijvenden hem het „requiescat
in pace": rust in vrede toebidden, gaat hij niet in tot de
droeve rust van het kille graf maar tot de blijde rust van
het koesterend Vaderhuis.
P. M.
